Εξέγερση του Στόουνγουολ

Η Εξέγερση του Στόουνγουολ [1][2][3], επίσης αναφερόμενη και ως Ταραχές του Στόουνγουολ[4][5] (αγγλικά: Stonewall riots και επίσης Stonewall uprising ή the Stonewall rebellion), ήταν μια σειρά από αυθόρμητες, βίαιες διαδηλώσεις από τα μέλη της γκέι (ΛΟΑΤ) κοινότητας [σ 1] εναντίον μιας επιδρομής της αστυνομίας, που πραγματοποιήθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της 28 Ιουνίου 1969, στο Στόουνγουολ Ιν, που βρίσκεται στο Γκρίνουιτς Βίλατζ, γειτονιά του Μανχάταν, στη Νέα Υόρκη. Αυτές οι διαδηλώσεις θεωρούνται ευρέως ότι αποτελούν το πιο σημαντικό γεγονός που οδήγησε στο απελευθερωτικό κίνημα των γκέι[6][7][8] και το σύγχρονο αγώνα για τα ΛΟΑΤ δικαιώματα στις Ηνωμένες Πολιτείες[9][10].

Οι γκέι Αμερικανοί στη δεκαετία του 1950 και του 1960, αντιμετώπιζαν ένα εχθρικό νομικό σύστημα[σ 2][11]. Οι πρώτες ομοφυλοφιλικές ομάδες στις ΗΠΑ προσπάθησαν να αποδείξουν ότι οι ομοφυλόφιλοι θα μπορούσαν να αφομοιωθούν στην κοινωνία, και ήταν υπέρ της μη-συγκρουσιακής εκπαίδευσης για τους ομοφυλόφιλους και τους ετεροφυλόφιλους. Τα τελευταία χρόνια της δεκαετίας του 1960, όμως, ήταν πολύ ταραγμένα, καθώς πολλά κοινωνικά/πολιτικά κινήματα ήταν ενεργά, συμπεριλαμβανομένου του Κινήματος για τα Πολιτικά Δικαιώματα των Αφρό-αμερικάνων, της Αντικουλτούρα της δεκαετίας του 1960, και του κινήματος ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ. Αυτές οι επιρροές, σε συνδυασμό με το φιλελεύθερο περιβάλλον του Γκρίνουιτς Βίλατζ ήταν καταλυτικοί για τα γεγονότα του Στόουνγουολ.

Κατά τις δεκαετίες 1950 και 60, πολύ λίγοι χώροι δεχόταν ανοιχτά γκέι άτομα. Αυτοί οι χώροι που το κάνανε, ήταν συνήθως μπαρ αν και οι ιδιοκτήτες ή η μάνατζερ του χώρου σπάνια ήταν γκέι. Την εποχή εκείνη το Στόουνγουολ Ιν ανήκε στην Αμερικάνικη Μαφία[12]. Η πελατεία του ήταν διάφοροί, και ήταν γνωστό ότι ήταν δημοφιλές στους φτωχότερους και πιο περιθωριοποιημένους της γκέι κοινότητας: drag queen, τρανσέξουαλ, θηλυπρεπείς άνδρες, butch λεσβίες, εκδιδόμενους νεαρούς και αστέγους. Οι επιδρομές της αστυνομίας σε γκέι μπαρ ήταν ρουτίνα στη δεκαετία του 1960, αλλά οι αξιωματικοί έχασαν γρήγορα τον έλεγχο της κατάστασης στο Stonewall Inn. Προέλκυσαν ένα πλήθος που ήταν έτοιμο να ξεκινήσει σοβαρά επεισόδια. Η ένταση μεταξύ της αστυνομίας της Νέας Υόρκης και γκέι κάτοικων του Γκρίνουιτς Βίλαταζ ξέσπασε σε περισσότερες διαμαρτυρίες το επόμενο βράδυ, και πάλι αρκετές νύχτες αργότερα. Μέσα σε λίγες εβδομάδες, οι κάτοικοι του Χωριού άρχισαν γρήγορα να οργανώνονται σε ομάδες ακτιβιστών επικεντρωνόμενοι σε προσπάθειες για την καθιέρωση χώρων για τους ομοφυλόφιλους και τις λεσβίες όπου θα μπορούσαν να είναι ανοικτοί με το σεξουαλικό προσανατολισμό τους, χωρίς το φόβο να συλληφθούν.

Μετά την εξέγερση του Στόουνγουολ, οι ομοφυλόφιλοι στη Νέα Υόρκη, αντιμετώπισαν εμπόδια με βάση το φύλο, τη φυλή και την τάξη, στη διαδικασία να γίνουν μια συνεκτική κοινότητα. Μέσα σε έξι μήνες, σχηματίστηκαν στη Νέα Υόρκη δύο γκέι ακτιβιστικές οργανώσεις, η επικέντρωση των οποίων ήταν τακτικές αντιπαράθεσης, και ιδρύθηκαν τρεις εφημερίδες για την προώθηση των δικαιωμάτων για τους ομοφυλόφιλους και τις λεσβίες. Μέσα σε λίγα χρόνια, οργανώσεις για τα δικαιώματα των γκέι είχαν ιδρυθεί σε όλη την ΗΠΑ και τον κόσμο. Στις 28 Ιουνίου του 1970, το πρώτο gay pride έλαβε χώρα στη Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες, το Σαν Φρανσίσκο[13] και στο Σικάγο, για τον εορτασμό της επετείου της εξέγερσης. Παρόμοιες πορείες διοργανώθηκαν και σε άλλες πόλεις. Σήμερα, εκδηλώσεις ΛΟΑΤ υπερηφάνειας πραγματοποιούνται κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο, προς το τέλος του Ιουνίου, για να τιμήσουν τα γεγονότα του Στόουνγουολ[14] Το Εθνικό Μνημείο Στόουνγουολ ιδρύθηκε στην περιοχή το 2016[15].

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. Τότε ο όρος γκέι ήταν ο κοινός χρησιμοποιούμενος για όλα τα άτομα ΛΟΑΤ.
  2. Το Ιλλινόι αποποινικοποίησε τον σοδομισμό το 1961, αλλά την εποχή των ταραχών του Στόουνγουολ σε όλες τις άλλες πολιτείες οι ομοφυλοφιλικές πράξεις ήταν παράνομες, ακόμα και μεταξύ συναινούντων ενηλίκων σε ιδιωτικό χώρο. "Ενήλικος που καταδικαζόταν για το έγκλημα του σεξ με άλλο συναινούντα ενήλικο στον ιδιωτικό χώρο του σπιτιού του, μπορούσε να πάρει μεταξύ ένα πρόστιμο, μέχρι πέντε, δέκα, είκοσι χρόνια, ακόμα και ισόβια. Το 1971, 20 πολιτείες είχαν νόμους για «ψυχοπαθολογικό σεξ» που επέτρεπαν την κράτηση ομοφυλοφίλων γι’ αυτό και μόνο το λόγο. Στην Πενσυλβανία και την Καλιφόρνια οι παραβάτες σεξουαλικών πράξεων μπορούσαν να εγκλειστούν σε ψυχιατρικό ίδρυμα ισοβίως, και σε επτά πολιτείες μπορούσαν να ευνουχιστούν» (Carter, p. 15). Κατά τις δεκαετίες του 50 και 60, ο ευνουχισμός, η ύπνωση, το ηλεκτροσόκ, και η λοβοτομή, χρησιμοποιούνταν από τους ψυχιάτρους για τη «θεραπεία» των ομοφυλόφιλων (Katz, pp. 181–197.) (Adam, p. 60.).

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Η εξέγερση στο Στόουνγουολ
  2. Oι τελευταίοι μποέμ του Chelsea Hotel
  3. Ένα μνημείο για το σύγχρονο γκέι κίνημα
  4. ΗΠΑ: Το μπαρ Stonewall Inn, εθνικό μνημείο για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων[νεκρός σύνδεσμος]
  5. 43 χρόνια από το Στόουνγουολ: Η εξέγερση των ομοφυλόφιλων
  6. «Brief History of the Gay and Lesbian Rights Movement in the U.S.». University of Kentucky. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2017. 
  7. Nell Frizzell (28 Ιουνίου 2013). «Feature: How the Stonewall riots started the LGBT rights movement». Pink News UK. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2017. 
  8. «Stonewall riots». Encyclopædia Britannica. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2017. 
  9. U.S. National Park Service (17 Οκτωβρίου 2016). «Civil Rights at Stonewall National Monument». Department of the Interior. Ανακτήθηκε στις 6 Αυγούστου 2017. 
  10. «Obama inaugural speech references Stonewall gay-rights riots». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2013. 
  11. Carter, p. 15.
  12. Carter, pp. 79–83.
  13. «Heritage | 1970 Christopher Street Liberation Day Gay-In, San Francisco». SF Pride. 28 Ιουνίου 1970. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2014. 
  14. "Pride Marches and Parades", in Encyclopedia of Lesbian, Gay, Bisexual, and Transgender History in America, Marc Stein, ed. (2004), Charles Scribner's Sons.
  15. Nakamura, David· Eilperin, Juliet (24 Ιουνίου 2016). «With Stonewall, Obama designates first national monument to gay rights movement». Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2016.