Επικεφαλής του συμβουλίου υπουργών (Αργεντινή)
Ο επικεφαλής του Υπουργικού Συμβουλίου του Έθνους της Αργεντινής (ισπανικά: Jefe de Gabinete de Ministros de la Nación Argentina, JGM), ευρύτερα γνωστός απλά ως επικεφαλής του Υπουργικού Συμβουλίου (ισπανικά: Jefe de Gabinete), είναι ένα υπουργικό αξίωμα στην κυβέρνηση της Αργεντινής που έχει ως αποστολή την εποπτεία της γενικής διοίκησης της κυβέρνησης και λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος μεταξύ της εθνικής εκτελεστικής εξουσίας και του Εθνικού Κογκρέσου της Αργεντινής.[3] Η θέση αυτή δημιουργήθηκε με την τροποποίηση του Συντάγματος της Αργεντινής το 1994.
| Chief of the Cabinet of Ministers Argentina
| |
|---|---|
 | |
| Προσφώνηση | Κύριε Επικεφαλής του Συμβουλίου Υπουργών |
| Έδρα | Edificio Somisa, Μπουένος Άυρες[1] |
| Διορισμός από | Πρόεδρος της Αργεντινής |
| Διάρκεια θητείας | Καμία σταθερή θητεία Όσο επιθυμεί ο Πρόεδρος |
| Αρχικός κάτοχος | Εδουάρδο Μπαουσά |
| Δημιουργία | 8 Ιουλίου 1995 |
| Μισθός | 312.657,00 $ ετησίως(2020)[2] |
Ο επικεφαλής του συμβουλίου υπουργών δεν είναι πρωθυπουργός, καθώς στην προεδρική δημοκρατία της Αργεντινής ο ρόλος του επικεφαλής της κυβέρνησης εξακολουθεί να απονέμεται στον πρόεδρο.[4] Ωστόσο, ο επικεφαλής του υπουργικού συμβουλίου εξακολουθεί να είναι συνταγματικά υποχρεωμένος να δίνει λογαριασμό για τη γενική πορεία των πολιτικών της κυβέρνησης ενώπιον του Κογκρέσου και μπορεί να απομακρυνθεί μέσω ψήφου δυσπιστίας (moción de censura) με απόλυτη πλειοψηφία και στα δύο σώματα του Κογκρέσου.[5]
Ο σημερινός επικεφαλής του συμβουλίου υπουργών είναι ο Νικολάς Ποσέ, ο οποίος ορκίστηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2023 από τον πρόεδρο Χαβιέρ Μιλέι.
Ιστορία Επεξεργασία
Το αξίωμα του επικεφαλής του Συμβουλίου Υπουργών καθιερώθηκε με την αναθεώρηση του 1994 στο Σύνταγμα της Αργεντινής.[3] Ήταν μέρος των συμφωνιών που μεσολάβησαν τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της Αργεντινής εκείνη την εποχή, το Δικαιοκρατικό Κόμμα (PJ) και η Ριζοσπαστική Ένωση Πολιτών (UCR), σε αυτό που είναι σήμερα γνωστό ως Σύμφωνο των Ελιών. Η UCR, της οποίας ηγείτο τότε ο πρώην πρόεδρος Ραούλ Αλφονσίν, επεδίωκε τη μείωση των σημαντικών πολιτικών εξουσιών της Προεδρίας και τη στροφή προς ένα κοινοβουλευτικό σύστημα.[4][6] Τελικά, ωστόσο, ο γενικός χαρακτήρας του πολιτικού συστήματος της Αργεντινής μετά τη μεταρρύθμιση παρέμεινε αποφασιστικά προεδρικός, καθώς ο επικεφαλής του Συμβουλίου Υπουργών λειτουργεί περισσότερο ως προέκταση του Προέδρου, στον οποίο ο αρχηγός του κράτους μπορεί να αναθέσει ορισμένες αρμοδιότητες, ενώ είναι επίσης συνταγματικά υποχρεωμένος να δίνει αναφορά στο Εθνικό Κογκρέσο.[4][7]
Ο πρώτος επικεφαλής του συμβουλίου υπουργών ήταν ο Εδουάρδο Μπαουσά, ο οποίος διορίστηκε στις 8 Ιουλίου 1995 από τον πρόεδρο Κάρλος Μένεμ.[8]
Έδρα Επεξεργασία
Το γραφείο του επικεφαλής του συμβουλίου υπουργών βρίσκεται στο Κτίριο Σομίσα (επίσημα γνωστό ως κτίριο "Teniente General Castiñeiras"), πρώην έδρα της Sociedad Mixta Siderúrgica Argentina (SOMISA), μιας κρατικής εταιρείας μεταλλουργίας που ιδρύθηκε το 1972.[9] Έπειτα από την ιδιωτικοποίηση του Somisa το 1993, το κτίριο αποκτήθηκε από την εθνική κυβέρνηση για να χρησιμοποιηθεί ως έδρα του νεοσύστατου γραφείου του επικεφαλής του συμβουλίου υπουργών. Το κτίριο, που σχεδιάστηκε σε μοντερνιστικό στυλ από τον Μάριο Ρομπέρτο Άλβαρες, χτίστηκε από το 1966 έως το 1977 και ήταν το πρώτο κτίριο στην Αργεντινή που κατασκευάστηκε εξ ολοκλήρου από φύλλα χάλυβα 3mm και ήταν πλήρως συγκολλημένο.[10] Βρίσκεται στην Λεωφόρο Χούλιο Ρόκα στο Μονσεράτ στις Γειτονιές του Μπουένος Άιρες' του Μπουένος Άιρες.
Κατάλογος επικεφαλής συμβουλίου υπουργών Επεξεργασία
| # | Πορτρέτο | Όνομα (Γέννηση-Θάνατος) |
Διάρκεια θητείας | Πολιτικό κόμμα | Πρόεδρος | |||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 
|
Εδουάρδο Μπαουσά (1939–2019) |
8 Ιουλίου 1995 | 5 Ιουνίου 1996 | Δικαιοκρατικό Κόμμα | Κάρλος Μένεμ | ||
| 2 | 
|
Χόρχε Ροδρίγκες (1944-) |
5 Ιουνίου 1996 | 10 Δεκεμβρίου 1999 | Δικαιοκρατικό Κόμμα | |||
| 3 | .jpg)
|
Ροδόλφο Τεράγνο (1943-) |
10 Δεκεμβρίου 1999 | 6 Οκτωβρίου 2000 | Ριζοσπαστική Ένωση Πολιτών | Φερνάνδο ντε λα Ρούα | ||
| 4 | .png)
|
Κριστιάν Κολόμπο (1952-) |
6 Οκτωβρίου 2000 | 20 Δεκεμβρίου 2001 | Ριζοσπαστική Ένωση Πολιτών | |||
| 5 | 
|
Ουμπέρτο Σιαβόνι (1958-) |
20 Δεκεμβρίου 2001 | 23 Δεκεμβρίου 2001 | Δικαιοκρατικό Κόμμα | Ραμόν Πουέρτα | ||
| 6 | .jpg)
|
Χόρχε Ομπέιντ (1947–2014) |
23 Δεκεμβρίου 2001 | 30 Δεκεμβρίου 2001 | Δικαιοκρατικό Κόμμα | Αδόλφο Ροδρίγκες Σαά | ||
| 7 | 
|
Αντόνιο Καφιέρο (1922–2014) |
30 Δεκεμβρίου 2001 | 2 Ιανουαρίου 2002 | Δικαιοκρατικό Κόμμα | Εδουάρδο Καμάνιο | ||
| 8 | 
|
Χόρχε Καπιτάνιτς (1964-) |
2 Ιανουαρίου 2002 | 3 Μαΐου 2002 | Δικαιοκρατικό Κόμμα | Εδουάρδο Δουάλδε | ||
| 9 | 
|
Αλφρέδο Ατανάσοφ (1949-) |
3 Μαΐου 2002 | 25 Μαΐου 2003 | Δικαιοκρατικό Κόμμα | |||
| 10 | 
|
Αλμπέρτο Φερνάντες (1959-) |
25 Μαΐου 2003 | 23 Ιουλίου 2008 | Δικαιοκρατικό Κόμμα | Νέστορ Κίρχνερ | ||
| Κριστίνα Φερνάντες δε Κίρχνερ | ||||||||
| 11 | .jpg)
|
Σέρχιο Μάσα (1972-) |
23 Ιουλίου 2008 | 7 Ιουλίου 2009 | Δικαιοκρατικό Κόμμα | |||
| 12 | .jpg)
|
Ανίμπαλ Φερνάντες (1957-) |
7 Ιουλίου 2009 | 10 Δεκεμβρίου 2011 | Δικαιοκρατικό Κόμμα | |||
| 13 | 
|
Χουάν Μανουέλ Αμπάλ Μεδίνα (1968-) |
10 Δεκεμβρίου 2011 | 20 Δεκεμβρίου 2013 | Δικαιοκρατικό Κόμμα | |||
| 14 |
|
Χόρχε Καπιτάνιτς (1964-) |
20 Δεκεμβρίου 2013 | 26 Φεβρουαρίου 2015 | Δικαιοκρατικό Κόμμα | |||
| 15 |
|
Ανίμπαλ Φερνάντες (1957-) |
26 Φεβρουαρίου 2015 | 10 Δεκεμβρίου 2015 | Δικαιοκρατικό Κόμμα | |||
| 16 | .jpg)
|
Μάρκος Πένια (1977-) |
10 Δεκεμβρίου 2015 | 10 Δεκεμβρίου 2019 | Ρεπουμπλικανική Πρόταση | Μαουρίσιο Μάκρι | ||
| 17 | 
|
Σαντιάγκο Καφιέρο (1979-) |
10 Δεκεμβρίου 2019 | 20 September 2021 | Δικαιοκρατικό Κόμμα | Αλμπέρτο Φερνάντες | ||
| 18 | .jpg)
|
Χουάν Λουίς Μανσούρ (1969-) |
20 Σεπτεμβρίου 2021 | 15 Φεβρουαρίου 2023 | Δικαιοκρατικό Κόμμα | |||
| 19 | _(cropped).jpg)
|
Αγουστίν Ρόσι (1959-) |
15 Φεβρουαρίου 2023 | 10 Δεκεμβρίου 2023 | Δικαιοκρατικό Κόμμα | |||
| 20 | Νικολάς Ποσέ (1989-) |
10 Δεκεμβρίου 2023 | Σήμερα | Λιμπερταριανό Κόμμα | Χαβιέρ Μιλέι | |||
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Un incendio afectó a la Jefatura de Gabinete». Infobae (στα Ισπανικά). 25 Φεβρουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ «Asignación Salarial de las Autoridades del Poder Ejecutivo Nacional 2020». datos.gob.ar (στα Ισπανικά). 23 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 Lozano, Luis. «Jefe de Gabinete». Honorable Cámara de Diputados de la Nación (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Serrafero, Mario (October 2003). «La Jefatura de Gabinete y las crisis políticas: el caso De la Rúa» (στα es). Revista SAAP 1 (2): 247–272. ISSN 1666-7883. https://revista.saap.org.ar/contenido/revista-saap-v1-n2/serrafero.pdf. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ Άρθρο 101 Argentina (15 December 1994)
- ↑ Rivero, Pablo (21 Αυγούστου 2014). «La Constitución reformada cumple 20 años». Parlamentario (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ Serrafero, Mario (1999). «Presidencialismo argentino: ¿atenuado o reforzado?» (στα es). Araucaria 1 (2). ISSN 1575-6823. https://institucional.us.es/revistas/Araucaria/A%C3%B1o%201_n%C2%BA2/Cap%205%20Presidencialismo%20argentino,%20atenuado%20o%20reforzado.pdf. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ Badaloni, Roxana (17 Φεβρουαρίου 2019). «Falleció Eduardo Bauzá, ex ministro de Carlos Menem y el primer Jefe de Gabinete de la historia». Clarín (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ «Bello gigante de acero». Clarín (στα Ισπανικά). 31 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ Jurado, Miguel· González Montaner, Berto (12 Φεβρουαρίου 2015). «Edificio Somisa: de ícono moderno a Monumento Histórico Nacional». Clarín (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2020.