Επισκοπή Δρουγουβιτείας

Η Επισκοπή Δρουγουβιτείας ήταν επισκοπή που υπήρχε κατά τους βυζαντινούς χρόνους στην σημερινή Μακεδονία. Υπαγόταν στην Μητρόπολη Θεσσαλονίκης και στο Οικουμενικό Πατριαρχείο[1].

Η επισκοπή αναφέρεται για πρώτη φορά τον 9ο αιώνα, όταν ο επίσκοπός της Πέτρος πήρε μέρος στην σύνοδο για την άρση αφορισμού του Πατριάρχη Φωτίου (879/880). Από την ονομασία της πιστεύεται ότι σχετίζεται με το σλαβικό φύλο των Δρουγουβιτών που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή περί τον 7ο αιώνα[1] και το Θέμα Δρουγουβιτείας που βρισκόταν μεταξύ των ποταμών Αλιάκμονα, Λουδία και Αξιού. Δεν πρέπει να συγχέεται με την Εξαρχία Θράκης και Δρουγουβιτείας στην Ροδόπη[2].

Είναι άγνωστο που βρισκόταν η έδρα της και ποιες ακριβώς περιοχές περιλαμβάνονταν στη δικαιοδοσία της. Κάποιοι θεωρούν ότι έδρα της ήταν το χωριό Άγιοι Απόστολοι κοντά στην Πέλλα και άλλοι το χωριό Επισκοπή Νάουσας[1]. Μετά τα τέλη του 9ου αιώνα δεν μαρτυρρείται ξανά σε άλλες πηγές και θεωρείται ότι σε απροσδιόριστο χρόνο τον 9ο ή 10ο αιώνα καταργήθηκε ή συγχωνεύτηκε με γειτονική επισκοπή (την Βεροίας ή Καμπανίας[3]).

Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία