Λουδίας

ποταμός της Κεντρικής Μακεδονίας

Συντεταγμένες: 40°31′50″N 22°40′49″E / 40.53056°N 22.68028°E / 40.53056; 22.68028

Ο Λουδίας ή Λυδίας, ή και Λοιδίας, κοινώς Μαυρονέρι (επί τουρκοκρατίας Καρά Ασμάκ), είναι ποταμός της Κεντρικής Μακεδονίας και πλωτός μέχρι την Πέλλα.

Λουδίας
Πηγέςπαλαιότερα: Βέρμιο
σήμερα: Πάικο
ΕκβολέςΘερμαϊκός
Ελλάδα ΕλλάδαΕλλάδα Ελλάδα
Μήκος60 km

Μεταβολές στη ροή του ποταμού

Επεξεργασία

Στο παρελθόν συγκέντρωνε τα νερά που πηγάζαν από τα όρη Βόρας, Βέρμιο και Πάικο, τα οποία κατέληγαν στη λίμνη των Γιαννιτσών και από 'κει έρεαν προς τον Θερμαϊκό. Μετά την αποξήρανση της λίμνης των Γιαννιτσών το 1930, το τμήμα του ποταμού που προερχόταν από τον Βόρα και αντιστοιχούσε στον τότε παραπόταμό του Μογλενίτσα εκτράπηκε ανατολικότερα και μέσω της τεχνητής κοίτης που δημιουργήθηκε καταλήγει πλέον στον Αλιάκμονα.[1] Ο Λουδίας πλέον συγκεντρώνει νερό που προέρχεται κυρίως από τον Πάικο και οι κυριότερες πηγές του βρίσκονται κοντά στην Αραβησσό. Μεγάλο μέρος του έχει μετατραπεί σε τεχνητό κανάλι μέσω του οποίου επετεύχθη η αποξήρανση της λίμνης των Γιαννιτσών. Σε όλο το μήκος του, περίπου 60 χλμ., η περιοχή είναι εύφορη. Λόγω του γεγονότος ότι είναι πλωτός, στην πόλη των Γιαννιτσών από την οποία περνάει, υπάρχει και κωπηλατικό κέντρο στο οποίο από το 1979 έχει την έδρα του ο Ναυτικός Όμιλος Γιαννιτσών.

Οι περί του Λουδία ποταμού πληροφορίες των αρχαίων δεν συμφωνούν μεταξύ τους. Ο μεν Ηρόδοτος τον αναφέρει να χωρίζει την Ημαθία από τη Βοττιαία[2], ο δε Σκύλαξ τον αναφέρει ως παραπόταμο των εκβολών, ενώ ο Στράβων τον υπολόγιζε σε μήκος 120 στάδια (περίπου 22 χμ).

Επί του ποταμού αυτού υπάρχουν τέσσερις γέφυρες, μία σιδηροδρομική (της γραμμής Θεσσαλονίκης - Μοναστηρίου) και τρεις αμαξωτές, της οδού Χαλκηδόνας - Βέροιας, της Εγνατίας Οδού και της επαρχιακής οδού Γιαννιτσών - Αλεξάνδρειας. Στην περιοχή των δύο πρώτων γεφυρών, στις 20 Οκτωβρίου του 1912 διεξήχθη η ομώνυμη μάχη του Λουδία, παράλληλα με τη μάχη των Γιαννιτσών.

Εκβολές Λουδία

Επεξεργασία

Οι εκβολές του Λουδία ποταμού αποτελούν μέρος του Εθνικού Πάρκου Δέλτα Αξιού και φιλοξενούν τις καλύβες των μυδοκαλλιεργητών των Κυμίνων και των Νέων Μαλγάρων.[3]

Φωτοθήκη

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Ιστορία του Θερμαϊκού κόλπου Αρχειοθετήθηκε 2011-03-15 στο Wayback Machine..
  2. Ἡροδότου Ἱστορίαι.
  3. «Κόκκινη διαδρομή – Εθνικό Πάρκο Δέλτα Αξιού». axiosdelta.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία