Εργομητρίνη
H εργομητρίνη, επίσης γνωστή ως εργονοβίνη, είναι ένα φάρμακο που χρησιμοποιείται για να προκαλέσει συσπάσεις της μήτρας για τη θεραπεία της κολπικής αιμορραγίας μετά τον τοκετό.[1] Μπορεί να χορηγηθεί είτε από το στόμα, είτε με ενδομυική ή ενδοφλέβια ένεση[1]. Αρχίζει να δρα εντός περίπου 15 λεπτών όταν λαμβάνεται από το στόμα, ενώ έχει ταχύτερη επίδραση όταν χρησιμοποιείται σε ενέσιμη μορφή. Η επίδραση διαρκεί από 45 εως 180 λεπτά[1].
Συχνές παρενέργειες περιλαμβάνουν την υψηλή αρτηριακή πίεση, έμετο, επιληπτικές κρίσεις, κεφαλαλγία, και χαμηλή αρτηριακή πίεση[1]. Αρχικά παρασκευαζόταν από τον μύκητα ερυσιβώδη όλυρα, όμως μπορεί επίσης να παραχθεί συνθετικά από λυσεργικό οξύ[2][3]. Λόγω του ότι είναι δυνατόν να παρασκευαστεί Διαιθυλαμίδιο του λυσεργικού οξέος (LSD) από εργομητρίνη, το φάρμακο είναι ελεγχόμενο[4].
Η εργομητρίνη εφευρέθηκε το 1932. Βρίσκεται στον Κατάλογο Βασικών Φαρμάκων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, με τα πιο αποτελεσματικά και ασφαλή φάρμακα που απαιτούνται σε ένα σύστημα υγείας. Το κόστος χονδρικής στον αναπτυσσόμενο κόσμο είναι μεταξύ 0,12 και 0,41 USD για μια ενέσιμη δόση και 0,01 USD για ένα χάπι το 2014. Στις Ηνωμένες Πολιτείες κοστίζει περίπου 1,75 USD ανά δόση[1].
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «Ergonovine Maleate». The American Society of Health-System Pharmacists. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 1 Δεκεμβρίου 2015.
- ↑ Ravina, Enrique (11 Ιανουαρίου 2011). The Evolution of Drug Discovery: From Traditional Medicines to Modern Drugs. John Wiley & Sons. ISBN 9783527326693.
- ↑ Sneader, Walter (23 Ιουνίου 2005). Drug Discovery: A History. John Wiley & Sons. ISBN 9780471899792.
- ↑ King, Leslie A. (2009). Forensic Chemistry of Substance Misuse: A Guide to Drug Control. Royal Society of Chemistry. ISBN 9780854041787.