Ερμάνος της Καρινθίας

Δούκας της Καρινθίας

Ο Ερμάνος Β΄, γερμ.: Herman II του Spanheim (απεβ. 4 Οκτωβρίου 1181), γόνος του Ρηνανικού Οίκου του Σπόνχαϊμ, ήταν δούκας της Καρινθίας από το 1161 μέχρι το τέλος του. [10]

Ερμάνος της Καρινθίας
Γενικές πληροφορίες
Θάνατος4  Οκτωβρίου 1181[1][2][3]
Τόπος ταφήςLavanttal[4]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφεουδάρχης[5][6][7]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΑγνή της Αυστρίας (π.1151-1182)[8]
ΤέκναΒερνάρδος του Σπόνχαϊμ[9]
Ούλριχ Β΄ της Καρινθίας[9]
ΓονείςΟύλριχ Α΄ της Καρινθίας[4][7][3] και Ιουδήθ της Βάδης[4][9]
ΑδέλφιαΕρρίκος Ε΄ του Σπόνχαϊμ
ΟικογένειαΟίκος του Σπόνχαϊμ[2][4][3]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΔούκας της Καρινθίας[4][7][3]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Καταγωγή Επεξεργασία

Ήταν ο δεύτερος γιος του Ούλριχ Α΄ δούκα της Καρινθίας (απεβ. 1144) και της συζύγου του Ιουδίθ του Τσέρινγκεν, κόρης του Ερμάνος Β΄ μαργράβου του Μπάντεν. [10]

Η εξουσία του Επεξεργασία

Τον Απρίλιο του 1144 απεβίωσε ο Ούλριχ Α΄ και τον διαδέχθηκε ως δούκας ο μεγαλύτερος αδελφός τού Ερμάνος, ο Ερρίκος Ε΄. Αυτός νυμφεύτηκε την Ελισάβετ, κόρη του Λεοπόλδου μαργράβου της Στυρίας, και απεβίωσε άτεκνος στις 12 Οκτωβρίου 1161, οπότε ο Ερμάνος Β΄ τον διαδέχθηκε ως δούκας της Καρινθίας. [10]

Ο Ερμάνος Β΄ επέτυχε στην επιβεβαίωση της κυριαρχίας του από τον Φρειδερίκο Α΄ της Γερμανίας. Τον Δεκέμβριο του 1161 ενθρονίστηκε πανηγυρικά στον λίθινο θρόνο του δούκα στην πεδιάδα Τσέλφελντ, παρουσία του Έμπερχαρντ αρχιεπισκόπου του Σάλτσμπουργκ και του Ούριχ Β΄ πατριάρχη της Aκουιλέια. Το 1162 συνόδευσε τον βασιλιά στην εκστρατεία του στην Ιταλία και στην αποτυχημένη συνάντηση με τον βασιλιά Λουδοβίκο Ζ΄ της Γαλλίας.

Με διάφορους βαθμούς επιτυχίας προσπάθησε να εδραιώσει τη θέση του στην Καρινθία, επιτυγχάνοντας το αξίωμα του επιτρόπου (vogt) στην επισκοπή του Γκρουκ καθώς και επάνω στις κτήσεις της Καρινθίας στην επισκοπή του Μπάμπενμπεργκ και του πατριαρχείου της Aκουιλέια. Όπως και ο αδελφός του, είχε εμπλακεί σε εδαφικές διαμάχες με τους Ότακαρ μαργράβους της Στυρίας και τοπικούς ευγενείς, όπως οι κόμητες του Χόιμπουργκ και του Όρτενμπουργκ. Μετά το τέλος του θείου του Ένγκελμπερτ Γ΄ μαργράβου της Ιστρίας το 1173, ο Ερμάνος δεν μπόρεσε να αναλάβει τον τίτλο του μαργράβου, αλλά κληρονόμησε τα προσωπικά του υπάρχοντα γύρω από την πόλη Σανκτ Βάιτ, η οποία αναδείχθηκε ως δουκική κατοικία.

Οικογένεια Επεξεργασία

Νυμφεύτηκε περί το 1173 την Αγή των Μπάμπενμπεργκ, κόρη του Ερρίκου Β΄ δούκα της Αυστρίας και χήρα του Στεφάνου Γ΄ της Ουγγαρίας. [11] Είχαν δύο γνωστούς γιους:

Ο Ερμάνος ήταν ο πρώτος δούκας του Σπόνχαϊμ που τάφηκε στο αβαείο του Αγίου Παύλου στο Λάβανταλ, που ιδρύθηκε από τον προπάππο του Ένγκελμπερτ κόμη του Σπόνχαϊμ το 1091. Τον διαδέχθηκε ο πρωτότοκος γιος του Ούλριχ Β΄. [10]

Σημειώσεις Επεξεργασία

  1. www.deutsche-biographie.de/sfz49334.html. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 Ανακτήθηκε στις 9  Ιουλίου 2019.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Ανακτήθηκε στις 9  Ιουλίου 2019.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 Ανακτήθηκε στις 9  Ιουλίου 2019.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. portal.dnb.de/opac.htm?method=simpleSearch&cqlMode=true&query=nid%3D137313527. Ανακτήθηκε στις 9  Ιουλίου 2019.
  6. data.cerl.org/thesaurus/cnp01165711. Ανακτήθηκε στις 9  Ιουλίου 2019.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 Ανακτήθηκε στις 9  Ιουλίου 2019.
  8. p11405.htm#i114050. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 Ανακτήθηκε στις 9  Ιουλίου 2019.
  10. 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 Loud & Schenk 2017, σελ. xxxii.
  11. 11,0 11,1 Cyrus 2013, σελ. 225.

Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία

  • Cyrus, Cynthia J. (2013). Received Medievalisms: A Cognitive Geography of Viennese Women's Convents. Palgrave Macmillan. 
  • Loud, επιμ. (2017). The Origins of the German Principalities, 1100–1350: Essays by German Historians. Taylor & Francis.