Ερρίκος του Αρτουά
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Ερρίκος Ε΄ της Γαλλίας (29 Σεπτεμβρίου 1820 – 24 Αυγούστου 1883) από τον Οίκο των Βουρβόνων, υπήρξε Βασιλιάς της Γαλλίας και της Ναβάρρας για 7 μέρες (2 - 9 Αυγούστου 1830) ενώ ήταν γνωστός και ως Kόμης του Σαμπόρ, όπως είναι περισσότερο γνωστός (Henri, comte de Chambord). Έγινε νόμιμος διεκδικητής του γαλλικού στέμματος από το 1844 μέχρι τον θάνατό του, όταν τον διαδέχθηκε ο Ιωάννης (Γ΄) των Βουρβόνων-Ισπανίας.
Ερρίκος Ε΄ | |
---|---|
Κόμης του Σαμπόρ | |
![]() Πορτραίτο του Αντεοντάτο Μαλατέστα | |
Περίοδος | 2 - 9 Αυγούστου 1830 |
Προκάτοχος | Λουδοβίκος ΙΘ΄ |
Διάδοχος | Λουδοβίκος Φίλιππος Α' |
Γέννηση | 29 Σεπτεμβρίου 1820 Ανάκτορο Κεραμεικού, Παρίσι |
Θάνατος | 24 Αυγούστου 1883 (63 ετών) Σλος Φρόσντορφ, Αυστρία |
Σύζυγος | Μαρία Θηρεσία των Αψβούργων-Λωρραίνης |
Επίγονοι | (άτεκνος) |
Οίκος | Οίκος των Βουρβόνων |
Πατέρας | Κάρολος Φερδινάνδος του Αρτουά |
Μητέρα | Καρολίνα Φερδινάνδη Λουίζα των Δύο Σικελιών |
![]() | |
δεδομένα ( ) |
Βιογραφικά στοιχείαΕπεξεργασία
Ο Ερρίκος Κάρολος Φερδινάνδος Μαρία Θεόδωρος ήταν ο υστερότοκος γιος του Καρόλου Φερδινάνδου του Μπερρύ, και της Καρολίνας Φερδινάνδης Λουίζας των δύο Σικελιών, και εγγονός του Καρόλου Ι΄ της Γαλλίας. Γεννήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 1820 στο Παρίσι, στο Ανάκτορο Κεραμεικού, λίγους μήνες μετά τη δολοφονία του πατέρα του, χωρίς να παραβρεθεί στο δωμάτιό του κανένα μέλος της βασιλικής οικογένειας, κάτι που προκάλεσε κατάπληξη στους οπαδούς του Δούκα της Ορλεάνης. Πήρε τον τίτλο του δούκα του Μπορντώ και ονομάστηκε «θεόσταλτος» διότι, χωρίς τη γέννησή του, η κύρια βασιλική γραμμή θα είχε αφανιστεί.
Κηρύχθηκε βασιλιάς μετά την παραίτηση του παππού και του θείου του, αλλά το μικρό παιδί βασίλευσε μόνο επτά ημέρες, αφού το συμβούλιο της επανάστασης έδωσε το στέμμα στον Λουδοβίκο Φίλιππο του Οίκου της Ορλεάνης. Το 1836, με τον θάνατο του παππού του, απέκτησε δια βίου τον τίτλο του μνηστήρα του θρόνου, από την πλευρά της νόμιμης γραμμής της δυναστείας, και οι οπαδοί του ονομάσθηκαν «Νόμιμοι», προκειμένου να ξεχωρίσουν από τους «Ορλεανιστές» τους οπαδούς του διαδόχου Φιλίππου, Δούκα της Ορλεάνης. Οι οπαδοί του ήταν πολύ λιγότεροι, λόγω της αντιπάθειας που είχε στον λαό ο παππούς του και ο θείος του. Ο Ερρίκος προτίμησε τελικά τον τίτλο του Κόμη του Σαμπόρ.
Οριστική αποτυχία της παλινόρθωσης της μοναρχίαςΕπεξεργασία
Μετά την ήττα των Γάλλων στον Γαλλοπρωσικό πόλεμο και την πτώση του Ναπολέοντα Γ΄, το 1870, σχηματίστηκε μια προσωρινή Τρίτη Δημοκρατία η οποία επέτρεψε στους βασιλικούς να επανέλθουν στη χώρα. Οι βασιλικοί είχαν την πλειοψηφία στο Εθνικό Συμβούλιο και ο Ερρίκος ήταν έτοιμος να επανέλθει στον θρόνο. Οι Ορλεανιστές συμφώνησαν με τις αξιώσεις του, γιατί γνώριζαν ότι δεν είχε παιδιά, οπότε με τον θάνατό του αυτοί θα ήταν οι διάδοχοι. Αλλά, το 1871, η παράλογη απαίτηση του Ερρίκου να αντικατασταθεί η εθνική σημαία της Γαλλίας, η γνωστή Τρικολόρ, με την παλιά άσπρη με τον εραλδικό κρίνο ανέτρεψε την υπέρ του κατάσταση.
Σταδιακά, η κοινή γνώμη είχε στραφεί υπέρ της εγκαθίδρυσης νέας δημοκρατίας, με πρόεδρο τον Αντόλφ Τιέρ, ενώ ο Ερρίκος έμεινε κοροϊδευτικά στη μνήμη των Γάλλων ως αναστηλωτής της Τρίτης Δημοκρατίας ή Γάλλος Ουάσινγκτον.
ΟικογένειαΕπεξεργασία
Το 1846, νυμφεύτηκε τη 2η εξαδέλφη του Μαρία Θηρεσία των Αψβούργων-Λωρραίνης, κόρη του Φραγκίσκου Δ΄ της Μόντενα· δεν απέκτησαν απογόνους.