Ευφημία της Μασοβίας
Η Ευφημία της Μαζοβίας, πολωνικά: Eufemia mazowiecka (1395/97 [2] – πριν από τις 17 Σεπτεμβρίου 1447), έγινε με τον γάμο της δούκισσα του Τσιέσιν (Cieszyn), και αντιβασίλισσα του δουκάτου του Τσιέσιν κατά τη διάρκεια της ανηλικιότητας των γιων της από το 1431.
| Ευφημία της Μαζοβίας | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1395 |
| Θάνατος | 1447[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μπολέσλαφ Α΄ του Τσέσυν |
| Τέκνα | Πσεμύσλαφ Β΄ του Τσέσυν Βεντσέσλαος Α΄ του Τσέσυν Αλεξάνδρα του Τσέσυν Μπολέσλαφ Β΄ του Τσέσυν Βλάντισλαφ του Γκλόγκουφ |
| Γονείς | Σιεμόβιτ Δ΄ της Μαζοβίας και Αλεξάνδρα της Λιθουανίας |
| Αδέλφια | Κυμπούργκις της Μαζοβίας Μαρία της Μασοβίας Τρόιντεν Β΄ του Πουότσκ Καζιμίρ Β΄ του Μπελζ Σιεμόβιτ Ε΄ της Μαζοβίας Βλάντισλαφ Α΄ του Πουότσκ Γιαντβίγκα της Μαζοβίας Αικατερίνη της Μαζοβίας Αμαλία της Μασοβίας |
| Οικογένεια | Οίκος των Πιάστ |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Αντιβασιλέας |
| Θυρεός | |
 | |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν η τρίτη κόρη του Σιεμόβιτ Δ΄ δούκα της Μαζοβίας και της Αλεξάνδρας, κόρης του Aλγκίρντας μεγάλου δούκα της Λιθουανίας. H Aλεξάνδρα ήταν αδελφή του βασιλιά Βλαντίσλαφ Β΄ Γιαγκέλo της Πολωνίας, και επομένως Πολωνή πριγκίπισσα, μέλος του Οίκου των Πιάστ στον κλάδο της Μαζοβίας.
Σύμφωνα με το Χρονικό του Γιάν Ντλούγκος, η Ευφημία είχε μια μεγάλη και φυσική γοητεία, και γι' αυτό ήταν επίσης γνωστή ως Όφκα. Ο βασιλιάς Βλαντίσλαφ Β΄, θείος της Ευφημίας, ήθελε να δημιουργήσει στενό δεσμό μεταξύ της Κρακοβίας και της Άνω Σιλεσίας, και γι' αυτόν τον λόγο πιθανότατα έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο γάμο της με τον Μπολέσλαφ Α΄ δούκα του Τσιέσιν. Επειδή η Ευφημία και ο Μπολέσλαφ Α΄ είχαν συγγένεια τρίτου βαθμού, χρειαζόταν μια παπική απαλλαγή για την ένωση, η οποία χορηγήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 1412. Ο γάμος έγινε δέκα μήνες αργότερα, στις 20 Νοεμβρίου, πιθανότατα στην πόλη Βισλίτσα. Το 1424 η Ευφημία και ο σύζυγός της συμμετείχαν στη στέψη της 4ης και τελευταίας συζύγου τού βασιλιά Βλαντίσλαφ Β΄, Σοφίας του Χαλσάνυ.
Μετά το τέλος τού Μπολέσλαφ Α΄ στις 6 Μαΐου 1431, η Ευφημία ανέλαβε την αντιβασιλεία τού δουκάτου τού Τσιέσιν για λογαριασμό των ανήλικων γιων της, οι οποίοι κληρονόμησαν τα εδάφη ως συγκυβερνήτες. Συνέχισε την πολιτική τού συζύγου της για την υποστήριξη των πόλεων, και το 1438 συναποφάσισε, με τον γιο της Βεντσέσλαο Α΄, να δώσουν στο Τσιέσιν το δικαίωμα να κόβει νομίσματα.
Παρά το γεγονός ότι οι γιοι της έγιναν νομικά ικανοί να κυβερνούν μόνοι τους, η Ευφημία συνέχισε να κατέχει την ανώτατη εξουσία στο δουκάτο. Με τη συγκατάθεσή της, επετράπη στους γιους της να πωλήσουν το Δουκάτο του Σέβιες στον Ζμπίγκνιεφ Ολεσνίτσκι επίσκοπο της Κρακοβίας, στις 24 Δεκεμβρίου 1443.
Στις 29 Νοεμβρίου 1442 οι συνδούκες τού Τσιέσιν έκαναν επίσημη διαίρεση των περιοχών τους. Ωστόσο, η ενότητα τού δουκάτου διατηρήθηκε, όσο ζούσε η Ευφημία. Απεβίωσε πριν από τις 17 Σεπτεμβρίου 1447, και πιθανώς τάφηκε μαζί με τον σύζυγό της στη Δομινικανή εκκλησία τού Τσιέσιν.
Οικογένεια Επεξεργασία
Παντρεύτηκε τον Μπολέσλαφ Α΄ των Πιάστ-Σιλεσίας, δούκα του Τσιέσιν, και γέννησε πέντε παιδιά:
- Αλεξάνδρα (π. 1412 - π. 6 Οκτωβρίου 1463), παντρεύτηκε τον Λαζλό Γκαράι, παλατινό [κόμη] και μπάνο τού Ματσό.
- Βεντσέσλαος Α΄, δούκας του Τσιέσιν (1413/18 - 1474).
- Βλαντίσλαφ, δούκας του Γκλόγκουφ (π. 1420 - 14 Φεβρουαρίου 1460).
- Πσεμίσλαφ Β΄, δούκας του Τσιέσιν (1422/25 - 18 Μαρτίου 1477).
- Μπολέσλαφ Β΄, δούκας του Τσιέσιν (π. 1425/28 - 4 Οκτωβρίου 1452).
Υποσημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ (Αγγλικά) CERL Thesaurus. Consortium of European Research Libraries. cnp02120401. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Kazimierz Jasiński: Rodowód Piastów mazowieckich. Poznań - Wrocław 1998, p. 121.
Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία
- O. Balzer: Genealogia Piastów, τόμ. II, Κρακοβία 2005.
- W. Dworzaczek: Genealogia, Βαρσοβία 1959.
- K. Jasiński: Rodowód Piastów śląskich, τόμ. III, Βρότσλαβ 1977.
- Książęta i księżne Górnego Śląska, εκδ. Antoni Barciak, Κατοβίτσε 1995.
- F. Popiołek: Eufemia (Ofka) (1395 - 1447), Polish Biographical Dictionary, t. VI, αρ. 4, Βρότσλαβ 1948.
- M. Wilamowski: Eufemia [στο:] Piastowie. Leksykon biograficzny, Kraków 1999, pp. 314–315.