Εϊλίν Σ. Κράντιτορ

Αμερικανίδα ιστορικός

Η Εϊλίν Σ. Κράντιτορ (αγγλικά:Aileen S. Kraditor) είναι Αμερικανίδα ιστορικός που έχει γράψει μία σειρά έργων για την ιστορία του φεμινισμού.

Εϊλίν Σ. Κράντιτορ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση12  Απριλίου 1928[1]
Μπρούκλιν[2]
Θάνατος8  Μαρτίου 2020[1]
Γούστερ (Μασαχουσέτη)[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[3]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Κολούμπια
Κολέγιο του Μπρούκλιν
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιστορικός
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο της Βοστώνης
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΥποτροφία Γκούγκενχαϊμ[4]

Σταδιοδρομία Επεξεργασία

Η Κράντιτορ πήρε πτυχίο στο κολέγιο του Μπρούκλιν και ύστερα τα πτυχία MA και Ph.D. στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. Δίδαξε στο κολέγιο Ρόουντ Άιλαντ, πριν πάρει θέση στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης το 1973, ως δάσκαλος της ιστορίας των σύγχρονων μεταρρυθμιστικών κινήσεων των ΗΠΑ. Της χορηγήθηκαν υποτροφίες από το Ίδρυμα Γκούγκεχαϊμ και το Εθνικό Ταμείο για τις Κλασικές Σπουδές.[5] Από το 2014 είναι Καθηγήτρια Emerita της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης.[6]

Απόψεις Επεξεργασία

Η Κράντιτορ επηρεάστηκε από τη Μπέττυ Φρίνταν, συγγραφέα του The Feminine Mystique. Γράφοντας στα μέσα της δεκαετίας του 1960 έκανε την υπόθεση ότι για να κατανοήσουμε την ιστορία των γυναικών στην Αμερική ήταν απαραίτητο να δούμε την ιδεολογία και τα γεγονότα.[7] Το Οι ιδεολογίες του Κινήματος για το Δικαίωμα Ψήφου των Γυναικών (The Ideas of the Woman Suffrage Movement, 1965) ήταν ένα πρωτοποριακό έργο για το θέμα, με μεγάλη αξία για τους μεταγενέστερους ιστορικούς. Σε αυτό, σημείωσε ότι υπήρξε μία σταδιακή μετατόπιση των επιχειρημάτων των σουφραζέτων από τη «δικαιοσύνη» στη «σκοπιμότητας».[8] Οι ακτιβιστές του 19ου αιώνα ισχυρίστηκαν ότι οι γυναίκες πρέπει να αντιμετωπίζονται ισάξια με τους άνδρες λόγω δικαιοσύνης και φυσικών δικαιωμάτων. Αργότερα οι ακτιβιστές τόνισαν ότι «το δικαίωμα ψήφου των γυναικών θα ωφελήσει την κοινωνία».[9]

Στη σημαντική εισαγωγή της στην ανθολογία up From the Pedestal (1968), έγραψε ότι «το ζήτημα των "σφαιρών"» που έμοιαζε με κάποιο τρόπο να συνδέεται με τη βιομηχανική επανάσταση, ήταν το κλειδί για την κατανόηση του φεμινισμού στην Αμερική. Αντιμετώπισε την «ορθή σφαίρα των γυναικών» με την «αυτονομία» και επεσήμανε πόση έμφαση δίνουν οι αντίπαλοι της γυναικείας ψηφοφορίας στη διατήρηση ξεχωριστών σφαιρών.[7] Η Κράντιτορ θαύμαζε τους κοινωνικούς τελειομανείς με επικεφαλής τον Γουίλιαμ Λόιντ Γκάρισον. Το 1973 είπε ότι το Κόμμα της Ελευθερίας «είχε συλληφθεί σε απελπισία, ενήργησε ως φαρσοκωμωδία και πέθανε σε προδοσία».[10] Η πρώιμη ιστορία της Κράντιτορ για τις γυναίκες αντιμαχόμενες της δουλείας μπορεί να ήταν το πιο σημαντικό έργο για τις γυναικείες οργανώσεις κατά της δουλείας. Η ιστορία εξηγεί λεπτομερώς τις αντιρρήσεις των ανδρών για τους δημόσιους ρόλους που έπαιξαν οι αντιμαχόμενες γυναίκες, αντιρρήσεις που ίσως βοήθησαν να εμπνεύσουν αυτές τις γυναίκες.[11]

Ο Κράντιτορ ήταν μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος για έντεκα χρόνια. Σημείωσε ότι υπήρχαν δύο τύποι μελών, εκείνοι που οδηγήθηκαν από την εχθρότητα και εκείνοι που ήταν γενναιόδωροι και ευγενικοί. Και οι δύο τύποι ήταν ειλικρινείς ιδεαλιστές που πίστευαν βαθιά στη δικαιοσύνη, την ισότητα και έθεσαν τέλος στη φτώχεια και τις διακρίσεις.[12] Σχολιάζοντας τον κομμουνιστή ιστορικό Χέρμπερτ Απτχέκερ, η Κράντιτορ επεσήμανε ότι «ο Απτχέκερ συνέχισε να επαναλαμβάνει ότι ορισμένοι ρατσιστικοί ιστορικοί της Ανασυγκρότησης του 19ου αιώνα τυποποίησαν την ακαδημαϊκή υποτροφία σε αυτόν τον τομέα, πολύ καιρό μετά αφού είχε σταματήσει να είναι αλήθεια».[13]

Έργα Επεξεργασία

Δημοσιευμένα έργα της Κράντιτορ:

Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία