Ζαν-Μαρί Λορέ
Ο Ζαν-Μαρί Λορέ (γαλλ. Jean-Marie Lauret, 25 Μαρτίου 1918, Σεμπονκούρ, Πικαρδία - 14 Φεβρουαρίου 1985, Σαιν-Κεντέν) ήταν Γάλλος εργάτης σιδηροδρόμων. Σύμφωνα με τον ιστορικό Βέρνερ Μάσερ, ήταν γιος του Αδόλφου Χίτλερ.
| Ζαν-Μαρί Λορέ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Jean-Marie Loret (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 25 Μαρτίου 1918[1] Seboncourt[1] |
| Θάνατος | 9 Φεβρουαρίου 1984[1] Σαιν-Κεντέν[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | railway worker στρατιωτικός[2] καινοτόμος επιχειρηματίας στρατιώτης |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Αδόλφος Χίτλερ και Charlotte Lobjoie |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ο Ζαν-Μαρί Λορέ γεννήθηκε τον Μάρτιο του 1918 στο χωριό Σεκλέν ως Ζαν-Μαρί Λομπζουά. Μητέρα του ήταν η Σαρλότ Λομπζουά, κόρη ενός ντόπιου κρεοπώλη. Σύμφωνα με το βιβλίο εγγραφής γεννήσεων, ο πατέρας του ήταν ένας άγνωστος Γερμανός στρατιώτης που πολέμησε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Αδόλφος Χίτλερ το 1916-1917 ζούσε σε διαμερίσματα σε αυτά τα μέρη και, σύμφωνα με μαρτυρίες μερικών ντόπιων, φέρεται να γνώριζε τη Σαρλότ και να είχε σχέσεις μαζί της.
Τον Μάρτιο του 1918, στο Σεκλέν, σε ένα σπίτι φίλων της, γέννησε έναν γιο, τον Ζαν-Μαρί. Το 1918, μετά τη γέννηση του γιου της, έφυγε για το Παρίσι. Διάφορες πηγές αναφέρουν ότι η Σαρλότ δούλευε στο Παρίσι ως χορεύτρια.
Ο Ζαν-Μαρί έζησε τα πρώτα επτά χρόνια στο Σεμπονκούρ με τους παππούδες του.
Στις 20 Μαΐου 1922, η Σαρλότ παντρεύτηκε τον λιθογράφο Κλεμάν-Φελίξ Λορέ, ο οποίος υιοθέτησε τον Ζαν-Μαρί δίνοντας του το επώνυμο του. Η Σαρλότ, μετά την αναχώρησή της στο Παρίσι, έχασε επικοινωνία με τους συγγενείς της και από το 1926 σταμάτησε εντελώς να επικοινωνεί με την οικογένειά της και θεωρήθηκε αγνοούμενη.
Μετά το θάνατο των παππούδων του το 1925-1926, η θεία του, Αλίς Λομπζουά, γνώρισε τον ανιψιό της στην οικογένεια του πλούσιου μεγιστάνα των κατασκευών Φριζόν. Χάρη σε αυτό, ο Λορέ μπόρεσε να τελειώσει ένα καθολικό οικοτροφείο.
Το 1936, ο Λορέ εισήλθε στη στρατιωτική θητεία και ανήλθε στο βαθμό του λοχία. Αργότερα, εργάστηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας για αρκετά χρόνια μέχρι το 1948, αλλά χρεοκόπησε.
Ο Λορέ ήταν παντρεμένος, πιθανώς περισσότερες από μία φορές, και είχε εννέα παιδιά. Η γυναίκα του πήρε διαζύγιο το 1948, όταν ανακάλυψε πως ήταν γιος του Χίτλερ. Στη συνέχεια εργάστηκε στη Γαλλία στον σιδηρόδρομο.
Η πατρότητα του Χίτλερ Επεξεργασία
Για πρώτη φορά, ο Βέρνερ Μάζερ έγραψε για τον Χίτλερ ως πατέρα του Λορέ στις σπουδές του. Αυτή η εκδοχή του «γιου του Χίτλερ» ήταν πολύ διαδεδομένη στα τέλη της δεκαετίας του 1970.
Η ιστορία του «γιου του Χίτλερ» δημοσιεύτηκε σε διάφορα περιοδικά όπως «Bunte», «Zeitgeschichte»[3], Der Spiegel. Το τελευταίο δημοσίευσε την πιο λεπτομερή ιστορία της ζωής του Λορέ με τον τίτλο «Έρωτας στη Φλάνδρα»[4].
Οι φήμες ότι ο γιος μιας Γαλλίδας και ενός Γερμανού στρατιώτη ήταν γιος του Χίτλερ κυκλοφόρησαν στη γενέτειρα του Λορέ, ακόμη και πριν ο Λορέ γίνει γνωστός στον Γερμανό ιστορικό Βέρνερ Μάζερ. Προς υποστήριξη της εκδοχής του, ο Μάζερ ανέφερε μια σειρά από γεγονότα:
- η κράτηση της Λομπζουά σε ένα γαλλικό σανατόριο
- η ανάκριση του Λορέ από την Γκεστάπο στο ξενοδοχείο Λιουτέτσια
- το υψηλό εισόδημα του Λορέ κατά τη διάρκεια της κατοχής της Γαλλίας από τους Γερμανούς, κάτι που δεν αντιστοιχούσε στην κοινωνική του θέση.
- ένα σχέδιο του Χίτλερ που δείχνει μια γυναίκα που μοιάζει πολύ με τη Σαρλότ.
Στη 12η έκδοση της βιογραφίας του Χίτλερ, γραμμένη από τον Μάζερ, ισχυρίζεται ότι ο Λορέ «ήταν ξεκάθαρα γιος του Χίτλερ» και ότι αυτό «αναγνωρίστηκε στη Γαλλία από κυβερνητικά όργανα».
Την ίδια στιγμή, κατά τη διάρκεια της συνομιλίας του Μάζερ με την Αλίς Λομπζουά, τη θεία του Λορέ (αδερφή της Σαρλότ), η Αλίς δήλωσε ότι η αδερφή της είχε πράγματι σχέση με έναν Γερμανό στρατιώτη, αλλά αυτός δεν μοιάζει με τον Χίτλερ. Ο Μάζερ θεώρησε πως αυτή η δήλωση ήταν λανθασμένη, αποδίδοντας την σε ζήλεια της Λομπζουά για την διασημότητα που είχε λάβει η υπόθεση.
Ιστορικοί όπως ο Άντον Γιόαχιμστάλερ,[5] ο Τίμοθι Ριμπάκ και ο Γιαν Κέρσαβ[6] θεωρούν την πατρότητα του Χίτλερ απίθανη. Κύρια τους επιχειρήματα ήταν:
- - μαρτυρίες συντρόφων του Χίτλερ στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο, ότι ο Χίτλερ ήταν ενάντια σε οποιαδήποτε σχέση μεταξύ Γερμανών στρατιωτών και Γαλλίδων[7].
- - είναι απίθανο ένας χαμηλόβαθμος στρατιώτης όπως ο Χίτλερ να μπορούσε να διατηρήσει μια ερωτική σχέση με τη Σάρλοτ για τόσο καιρό στον πόλεμο.
Εξειδικευμένος έλεγχος Επεξεργασία
- 1. Ο Ζαν-Μαρί Λορέ υποβλήθηκε σε βιογενετική εξέταση στο Ινστιτούτο Ανθρωπολογίας και Ανθρώπινης Γενετικής του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης. Ο διευθυντής του ινστιτούτου, Φρίντριχ Φόγκελ και η δόκτωρ Κριστίνα Στέφφενς, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η πατρότητα του Χίτλερ δεν επιβεβαιώνεται, αλλά δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Μια τόσο προσεκτική διατύπωση είναι συνέπεια του γεγονότος ότι εξετάστηκαν μόνο το 25% των σημείων που χρησιμοποιούνται συνήθως στις εξετάσεις πατρότητας. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν υπήρχαν ιατρικά δεδομένα για τη μητέρα του Λορέ, Σαρλότ Λομπζουά, και τα δεδομένα για τον Χίτλερ ήταν ελλιπή.
- 2. Ο ψυχολόγος και γραφολόγος Ζίγκουρντ στις 21 Σεπτεμβρίου 1977 έφτασε στο συμπέρασμα πως ο Ζαν-Μαρί Λορέ «κατά πάσα πιθανότητα, είναι συγγενής πρώτου βαθμού του Αδόλφου Χίτλερ».
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Ζαν-Μαρί Λορέ. «Ο πατέρας σου λεγόταν Αδόλφος Χίτλερ». Αυτοβιογραφία. — 1981.
Πηγές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «Fichier des personnes décédées». Fichier des personnes décédées. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2019.
- ↑ Adolf Hitler: Vater eines Sohnes. // Zeitgeschichte. — 5. Jg., 1977/78. — S. 173—202.
- ↑ Der Spiegel, Ausgabe 46, 1977.
- ↑ Anton Joachimsthaler Korrektur einer Biographie. Adolf Hitler, 1908—1920. — München, 1989. — S. 162—164.
- ↑ Hitler. Bd. 1, Note 116 zu Kapitel 3.
- ↑ Balthasar Brandmayer. Zwei Meldegänger. Mitgeteilt von Hein Bayer. — Bruckmühl 1932. — S. 103.
- Σοκολόφ Μ. Β. Αδόλφος Χίτλερ. Η ζωή κάτω από τη σβάστικα. - М. : AST-PRESS KNIGA, 2006. - 384 σ., 32 φύλλα. Εγώ θα. — ISBN 5-462-00100-2 .
- Προυσσακόφ Β. Α. Χίτλερ: Χωρίς ψέματα και μύθους Αρχειοθετήθηκε 2013-07-24 στο Wayback Machine. . - World Book, 2007. — ISBN 5-8041-0242-7 .
- Βέρνερ Μάζερ. Αδόλφος Χίτλερ: Θρύλος-Μύθος-Γεγονότα. — Köln: Naumann & Göbel, 1971 (München, Esslingen: Bechtle, 200118). - ISBN 3-7628-0521-0 .
- Μάζερ Β. Αδόλφος Χίτλερ. — 2004. ISBN 985-438-404-7 .
- Ζαν Λορέ. Ο πατέρας σου λεγόταν Χίτλερ. — Παρίσι, 1981.
- Ντόναλντ Μακκέιλ. Τα παιδιά του Χίτλερ: Μελέτη της μεταπολεμικής μυθολογίας. // The Journal of Popular Culture . — 1981. — Τομ. 15. — Τεύχος 1. — Σελ. 46.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Werner Maser: Adolf Hitler: Vater eines Sohnes
- Le fils français cache d'Adolf Hitler
- Βρέθηκε ο γιος του Χίτλερ στη Γαλλία
- https://web.archive.org/web/20120625125004/http://1778.com.ua/index.php?name=news&op=view&id=20977 )