Ζαν Σιμεόν Σαρντέν
Ο Ζαν Σιμεόν Σαρντέν (Jean Siméon Chardin, 2 Νοεμβρίου 1699 - 6 Δεκεμβρίου 1779) ήταν Γάλλος ζωγράφος, αριστοτέχνης της νεκρής φύσης και σκηνών του καθημερινού βίου (genre).[8][9]
Ζαν Σιμεόν Σαρντέν | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Jean Siméon Chardin (Γαλλικά) |
Γέννηση | 2 Νοεμβρίου 1699[1][2][3] Παρίσι[4] |
Θάνατος | 6 Δεκεμβρίου 1779[1][2][3] Παρίσι[4] |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[5] |
Σπουδές | Ακαδημία του Σεν Λουκ |
Ιδιότητα | ζωγράφος[6] και εικαστικός καλλιτέχνης[7] |
Σύζυγος | Marguerite Pouget (από 1744) |
Τέκνα | Pierre Jean-Baptiste Chardin |
Είδος τέχνης | Νεκρή φύση και ρωπογραφία |
Σημαντικά έργα | La Raie, Le Buffet και Allegory of Music, Arts and Science |
Σχετικά πολυμέσα | |
Το 1728, μετά την La Raie (Η Ρίνα, είδος ψαριού) που ζωγράφισε, έγινε δεκτός στη Βασιλική Ακαδημία Ζωγραφικής και Γλυπτικής. [10]Ζούσε πολύ μετρημένη ζωή, οι πελάτες του καθόριζαν την αμοιβή του, και ασχολούνταν ακόμα και με αποκατάσταση τοιχογραφιών.
Παρά το ότι το έργο του βρισκόταν στον αντίποδα του κυριαρχούντος τότε ροκοκό και το ότι δεν ζωγράφιζε ιστορικές σκηνές, ήταν δημοφιλής και απολάμβανε της βασιλικής ευνοίας.[11] Επηρεασμένος από τους Ολλανδούς ζωγράφους του 17ου αιώνα, ζωγράφιζε νεκρές φύσεις, εσωτερικά μεσοαστικών νοικοκυριών και προσωπογραφίες παιδιών χωρίς μελοδραματισμό, ξεπερνώντας τους Ολλανδούς στον χρωματισμό. Το έργο του έχει μεγάλη αληθοφάνεια των λεπτομερειών και μεγάλη σοβαρότητα, μολονότι τα θέματά του ήταν από τα πιο κοινά.[12][13]
Επιλογή έργων
Επεξεργασία-
Η ρίνα (La Raie), 1728, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
-
Το παιδί με τη σβούρα, 1735, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
-
Η δασκάλα, 1735-36, Λονδίνο, Εθνική Πινακοθήκη
-
Γυναίκα που καθαρίζει γογγύλια, 1740, Μόναχο, Παλαιά Πινακοθήκη
-
Πύργος από τραπουλόχαρτα, 1740, Φλωρεντία, Ουφίτσι
-
Το κορίτσι με την ρακέτα, 1741, Φλωρεντία, Ουφίτσι
-
Προσευχή πριν το δείπνο, 1744, Αγία Πετρούπολη, Ερμιτάζ
-
Νεκρή φύση, 1760, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
-
Τα σύμβολα της Τέχνης, 1766, Μιννεάπολις, Institute of Art
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12397406p. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 «Jean Baptiste Siméon Chardin» (Ολλανδικά) 16407.
- ↑ 3,0 3,1 «Jean-Baptiste Siméon Chardin» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00035785. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ 4,0 4,1 «Шарден Жан Батист Симеон» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ (Αγγλικά, Μποκμάλ, Σουηδικά, Φινλανδικά, Δανικά, Εσθονικά) KulturNav. 12 Φεβρουαρίου 2016. c6469ae9-3766-4647-85fb-d51e70fed4a1. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2016.
- ↑ The Fine Art Archive. 58932. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021.
- ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. ola2002150743. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ . «jean/baptiste/simeon/chardin.org/biography». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2021.
- ↑ . «britannica.com/biography/Jean-Baptiste-Simeon-Chardin».
- ↑ . «nga.gov/collection/Jean Siméon Chardin/French, 1699 - 1779».
- ↑ . «nationalgallery.org.uk/artists/jean-simeon-chardin».
- ↑ . «wikiart.org/en/jean-baptiste-simeon-chardin».
- ↑ . «artsy.net/artist/jean-simeon-chardin».
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Jean Siméon Chardin στο Wikimedia Commons