Ζαν Σιμεόν Σαρντέν
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Ζαν Σιμεόν Σαρντέν (Jean Siméon Chardin, 2 Νοεμβρίου 1699 - 6 Δεκεμβρίου 1779) ήταν Γάλλος ζωγράφος, αριστοτέχνης της νεκρής φύσης και σκηνών του καθημερινού βίου (genre).
| Ζαν Σιμεόν Σαρντέν | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Jean Siméon Chardin (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 2 Νοεμβρίου 1699[1][2][3][4][5][6][7][8][9][10][11][12][13] Παρίσι[14] |
| Θάνατος | 6 Δεκεμβρίου 1779[1][2][3][4][5][6][7][8][9][10][11][12][13] Παρίσι[14] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[15] |
| Σπουδές | Ακαδημία του Σεν Λουκ |
| Ιδιότητα | ζωγράφος και καλλιτέχνης |
| Σύζυγος | Marguerite Pouget (από 1744) |
| Τέκνα | Pierre Jean-Baptiste Chardin |
| Είδος τέχνης | Νεκρή φύση και ρωπογραφία |
| Σημαντικά έργα | La Raie, Le Buffet και Allegory of Music, Arts and Science |
 Πολυμέσα σχετικά με τον καλλιτέχνη | |
Το 1728, μετά την La Raie (Η Ρίνα, είδος ψαριού) που ζωγράφισε, έγινε δεκτός στην Βασιλική Ακαδημία Ζωγραφικής και Γλυπτικής. Ζούσε πολύ μετρημένη ζωή, οι πελάτες του καθόριζαν την αμοιβή του, και ασχολούνταν ακόμα και με αποκατάσταση τοιχογραφιών.
Παρά το ότι το έργο του βρισκόταν στον αντίποδα του κυριαρχούντος τότε ροκοκό και το ότι δεν ζωγράφιζε ιστορικές σκηνές, ήταν δημοφιλής και απολάμβανε της βασιλικής ευνοίας. Επηρεασμένος από τους Ολλανδούς ζωγράφους του 17ου αιώνα, ζωγράφιζε νεκρές φύσεις, εσωτερικά μεσοαστικών νοικοκυριών και προσωπογραφίες παιδιών χωρίς μελοδραματισμό, ξεπερνώντας τους Ολλανδούς στον χρωματισμό. Το έργο του έχει μεγάλη αληθοφάνεια των λεπτομερειών και μεγάλη σοβαρότητα, μολονότι τα θέματά του ήταν από τα πιο κοινά.
Επιλογή έργωνΕπεξεργασία
Η ρίνα (La Raie), 1728, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
Το παιδί με τη σβούρα, 1735, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
Η δασκάλα, 1735-36, Λονδίνο, Εθνική Πινακοθήκη
Γυναίκα που καθαρίζει γογγύλια, 1740, Μόναχο, Παλαιά Πινακοθήκη
Πύργος από τραπουλόχαρτα, 1740, Φλωρεντία, Ουφίτσι
Το κορίτσι με την ρακέτα, 1741, Φλωρεντία, Ουφίτσι
Προσευχή πριν το δείπνο, 1744, Αγία Πετρούπολη, Ερμιτάζ
Νεκρή φύση, 1760, Παρίσι, Μουσείο του Λούβρου
Τα σύμβολα της Τέχνης, 1766, Μιννεάπολις, Institute of Art
Εξωτερικοί σύνδεσμοιΕπεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) BnF authorities. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12397406p. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 «Jean Baptiste Siméon Chardin». RKDartists. 16407.
- ↑ 3,0 3,1 «Jean Siméon Chardin». Comité des travaux historiques et scientifiques. 100580.
- ↑ 4,0 4,1 «Jean-Baptiste Siméon Chardin». (Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. 2006. B00035785. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ 5,0 5,1 (Αγγλικά, Μποκμάλ, σουηδικά, Φινλανδικά, Δανικά, Εσθονικά) KulturNav. c6469ae9-3766-4647-85fb-d51e70fed4a1. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 6,0 6,1 (Αγγλικά) SNAC. w6mc90hb. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 7,0 7,1 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Jean-Baptiste-Simeon-Chardin. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 8,0 8,1 (Αγγλικά) Discogs. 2506929. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 9,0 9,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. chardin-jean-simeon.
- ↑ 10,0 10,1 «Grove Art Online» (Αγγλικά) Oxford University Press. 12 Νοεμβρίου 1998. T015989.
- ↑ 11,0 11,1 GeneaStar. chardinjean.
- ↑ 12,0 12,1 «Proleksis enciklopedija» (Κροατικά) 15046.
- ↑ 13,0 13,1 Dalibor Brozović, Tomislav Ladan: «Hrvatska enciklopedija» (Κροατικά) Miroslav Krleža Lexicographical Institute. 1999. 11467. ISBN-13 978-953-6036-31-8. ISBN-10 953-6036-31-2.
- ↑ 14,0 14,1 «Шарден Жан Батист Симеон» (Ρωσικά) Great Russian Entsiklopedia, JSC. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ artist list of the National Museum of Sweden. 12 Φεβρουαρίου 2016. kulturnav
.org /c6469ae9-3766-4647-85fb-d51e70fed4a1. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2016.