Ζαν ντε Μπρος
Ο Ζαν ντε Μπρος (γαλλικά: Jean de Brosse) (1375-1433), κύριος του Μπουσάκ, Σαιντ-Σεβέρ και Υριέλ, ήταν σύμβουλος και στρατιωτικός του Καρόλου Ζ΄ της Γαλλίας και συμπολεμιστής της Ιωάννας της Λωρραίνης. Έγινε στρατάρχης της Γαλλίας το 1426.[5]
| Ζαν ντε Μπρος | |
|---|---|
 Ανδριάντας του Ζαν ντε Μπρος στο Λούβρο, ανάμεσα στους 86 Επιφανείς Άνδρες της Γαλλίας | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Jean de Brosse (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 1375[1][2][3] Huriel |
| Θάνατος | 1433[1][2][3] Boussac |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Jeanne de Naillac, Dame de La Motte-Jolivet |
| Τέκνα | Jean II de Brosse Blanche de Brosse[4] |
| Γονείς | Pierre II de Brosse, Seigneur de Sainte-Sevère[4] και Marguerite de Maleval[4] |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | Στρατάρχης της Γαλλίας |
| Πόλεμοι/μάχες | Εκατονταετής Πόλεμος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Στρατάρχης της Γαλλίας |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Ο Ζαν ντε Μπρος γεννήθηκε το 1375 στο κάστρο του πατέρα του στο Υριέλ στον σημερινό νομό Αλλιέ, γόνος παλιάς αρχοντικής οικογένειας. Το 1419, στα 44 του, ο ντε Μπρος παντρεύτηκε την Ζαν ντε Ναγιάκ με την οποία απέκτησαν ένα γιο και δύο κόρες.[6]
Εκατονταετής πόλεμος Επεξεργασία
Κατά τη διάρκεια του Εκατονταετούς πολέμου, ο Ζαν ντε Μπρος άρχισε να μάχεται για την απελευθέρωση της Γαλλίας μαζί με τον ξάδερφό του, Λουί ντε Κυλάν. Πιθανώς μέσω της επιρροής της οικογένειάς του, έγινε αρχιθαλαμηπόλος του δελφίνου, του μελλοντικού Καρόλου Ζ΄. Οι δυο τους σύντομα έγιναν στενοί φίλοι.
Το 1422 ο πατέρας του ντε Μπρος πέθανε, αφήνοντας στον γιο του τους τίτλους και τα κτήματά του. Ο βασιλιάς Κάρολος ΣΤ΄ της Γαλλίας πέθανε επίσης τον ίδιο χρόνο και ο Κάρολος Ζ΄ έλαβε τον τίτλο του βασιλιά, αν και δεν στέφθηκε. [8]Ο Ζαν ντε Μπρος και η σύζυγός του απέκτησαν έναν γιο τον ίδιο χρόνο.
Στις 16 Μαΐου 1423 ο Κάρολος Ζ΄ τοποθέτησε τον ντε Μπρος επί κεφαλής της ασφάλειάς του. Στη συνέχεια, στις 14 Ιουλίου 1426 τον ονόμασε στρατάρχη της Γαλλίας. Πολέμησε τους Άγγλους και τους συμμάχους τους στο πλευρό του Λα Ιρ, του Ιωάννη του Ντυνουά, του Ζαν Ποτόν ντε Σεντράιγ και του Αρθούρου Γ΄ της Βρετάνης. Σύντομα, ωστόσο, λόγω των εργασιών στο κάστρο του Μπουσάκ[7] και του κόστους του στρατού του, άρχισε να στερείται χρημάτων. Η γαλλική κυβέρνηση αδυνατούσε να τον αποζημιώσει για την υπηρεσία του, καθώς και η ίδια είχε λίγα χρήματα. Κατέφυγε έτσι στην πώληση των πολύτιμων αντικειμένων του, των ασημικών και των κοσμημάτων της γυναίκας του. Επίσης, απάλλαξε τους πενήντα αστούς του Μπουσάκ από φόρους, με αντάλλαγμα χρήματα.
Το 1428 ο ντε Μπρος συμμετείχε σε μια εξέγερση, ωστόσο σύντομα οι εξεγερμένοι αποκλείστηκαν. Ωστόσο, δεδομένου ότι ο βασιλιάς χρειαζόταν απεγνωσμένα στρατηγούς, τους δόθηκε χάρη.
Ο ντε Μπρος ήταν μεταξύ των Γάλλων ηγετών που προσπάθησαν να αποκρούσουν την αγγλική προέλαση, ωστόσο απέτυχαν και το 1429 οι Άγγλοι έφτασαν στην Ορλεάνη. [5]Η Ιωάννα της Λωρραίνης προσπάθησε να πείσει τον βασιλιά να τη στείλει στην πολιορκημένη Ορλεάνη και με την υποστήριξη και παρότρυνση του ντε Μπρος, ο βασιλιάς πείστηκε και την έστειλε υπό τη συνοδεία του ντε Μπρος και του Λουί ντε Κυλάν, επικεφαλής στρατευμάτων που ενώθηκαν με τον κύριο γαλλικό στρατό. Υπό την ηγεσία της Ιωάννας της Λωρραίνης, οι Γάλλοι κέρδισαν την πολιορκία της Ορλεάνης. Λόγω των υπηρεσιών του, ο ντε Μπρος έλαβε τιμητική θέση στη στέψη του βασιλιά στη Ρενς, στις 17 Ιουλίου 1429.[9]
Στις 24 Μαΐου 1430 η Ιωάννα της Λωρραίνης αιχμαλωτίστηκε.[10] Ο ντε Μπρος προσπάθησε να πείσει τον βασιλιά να τη σώσει, χωρίς αποτέλεσμα. Με δυσκολία κατάφερε και συγκέντρωσε ένα στρατό 4.000 ανδρών, στον οποίο τάχθηκε επικεφαλής ο ίδιος και οι Ζαν Ποτόν ντε Σεντράιγ και Λα Ιρ. Απελευθέρωσαν την Κομπιένη, ωστόσο η Ιωάννα δεν ήταν πλέον στην πόλη. Είχε μεταφερθεί στη Ρουέν, όπου κάηκε στις 30 Μαΐου 1431. Ο Ντε Μπρος προσπάθησε να εκδικηθεί τον θάνατό της με την κατάληψη της Ρουέν, ωστόσο το σχέδιό του απέτυχε. Έλαβε μέρος και σε άλλες μάχες κατά των Άγγλων μέχρι το 1432, οπότε και επέστρεψε στο Μπουσάκ.[11]
Μεταγενέστερη ζωή και θάνατος Επεξεργασία
Κατά την άφιξή του στο Μπουσάκ, ο ντε Μπρος πληροφορήθηκε τον θάνατο της γυναίκας του. Συντετριμμένος, δεν έφυγε ποτέ ξανά για το υπόλοιπο της ζωής του. Πέθανε τον Ιούνιο του 1433. Το κόστος συντήρησης των στρατευμάτων που ανέλαβε ο Ζαν ντε Μπρος είχε επιβαρύνει τα οικονομικά του σε σημείο να τον καταστρέψει. Λόγω των μεγάλων χρεών που είχε τη στιγμή του θανάτου του, οι δανειστές του απείλησαν ότι θα τον αφορίσουν μετά θάνατον και θα διασπείρουν τα λείψανά του (συνήθης κύρωση της εποχής για τους νεκρούς που πέθαναν χωρίς να έχουν πληρώσει τα χρέη τους). Ωστόσο, ο βασιλιάς θυμήθηκε τις καλές υπηρεσίες του στρατάρχη, συγκέντρωσε αρκετά χρήματα, εξόφλησε τα χρέη και το σώμα του ντε Μπρος αφέθηκε στο αβαείο του Πρεμπενουά.[12]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) SNAC. w6m051ms. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Faceted Application of Subject Terminology. 451833. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) CERL Thesaurus. Consortium of European Research Libraries. cnp00571216. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ 5,0 5,1 . «thoughtco.com/hundred-years-war-siege-of-orleans-».
- ↑ . «geneanet.org/plenicolpech?n=Jean de Brosse».
- ↑ 7,0 7,1 . «tourisme-creuse.com/offres/chateau-de-boussac-boussac-fr».
- ↑ . «biography.yourdictionary.com/charles-vii».
- ↑ . «herodote.net/17 juillet 1429/Charles VII est sacré à Reims».
- ↑ . «biography.com/military-figure/joan-of-arc».
- ↑ . «frwiki.org/wiki/Jean_de_Brosse».
- ↑ . «monumentum.fr/abbaye-prebenoit».