Ζωρζ ντε Λα Τουρ

Γάλλος ζωγράφος μπαρόκ (1593-1652)

Ο Ζωρζ ντε Λα Τουρ (γαλλικά: Georges de La Tour)(13 Μαρτίου 1593 - 30 Ιανουαρίου 1652) ήταν Γάλλος μπαρόκ ζωγράφος, [12]ο οποίος κατάγονταν και πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της επαγγελματικής του ζωής στο δουκάτο της Λωρραίνης. Ζωγράφισε κυρίως θρησκευτικές σκηνές με την τεχνική του κιαροσκούρο, φωτισμένες με το φως κεριών και και σκηνές καθημερινής ζωής.[13]

Ζωρζ ντε Λα Τουρ
Ο άγιος Ιωσήφ ξυλουργός, 1642, Λούβρο
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Georges de La Tour (Γαλλικά)
Γέννηση13  Μαρτίου 1593[1][2]
Βικ-συρ-Σέιγ[3]
Θάνατος30  Ιανουαρίου 1652[4][5][6]
Λυνεβίλ[1][3]
Αιτία θανάτουΕπιδημία[7]
Χώρα πολιτογράφησηςΛωρραίνη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος[8][9][10]
σχεδιαστής[9]
Αξιοσημείωτο έργοThe Apparition of the Angel to St. Joseph
Επηρεάστηκε απόJacques Bellange[11]
Καραβάτζο
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία

 
Η Μετανοούσα Μαγδαληνή, 1625–1650, Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης (Νέα Υόρκη)

Ο Ζωρζ ντε Λα Τουρ γεννήθηκε στην πόλη Βικ-συρ-Σέιγ στην Επισκοπή του Μετς, η οποία εκείνη την εποχή ανήκε στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, αλλά κυβερνιόταν από το βασίλειο της Γαλλίας από το 1552. Από τα έγγραφα της βάπτισης προκύπτει ότι ήταν γιος του Ζαν ντε Λα Τουρ, αρτοποιού. Οι γονείς του είχαν συνολικά επτά παιδιά, ο Ζωρζ ήταν ο δεύτερος γιος.[14]

 
Οι παίκτες ζαριών, περ. 1651

Το μορφωτικό του υπόβαθρο παραμένει κάπως ασαφές, αλλά θεωρείται ότι ταξίδεψε στην Ιταλία ή στην Ολλανδία νωρίς στην καριέρα του. Πιθανόν μαθήτευσε στον Ζακ Μπελάνζ στο Νανσί, την πρωτεύουσα της Λωρραίνης, αν και οι τεχνοτροπίες τους είναι πολύ διαφορετικές. Οι πίνακές του αντικατοπτρίζουν τον μπαρόκ νατουραλισμό του Καραβάτζο, αλλά αυτή η επιρροή προήλθε πιθανότατα μέσω των Ολλανδών Καραβατζιστών της Σχολής της Ουτρέχτης και άλλων συγχρόνων του (Γάλλων και Ολλανδών). Συγκεκριμένα, ο Λα Τουρ συχνά συγκρίνεται με τον Ολλανδό ζωγράφο Χέντρικ τερ Μπρούγκεν.

Το 1617 παντρεύτηκε την Ντιάν ντε Νερφ, γόνο οικογένειας μικροευγενών και το 1620 ίδρυσε το εργαστήριό του στην ήσυχη επαρχιακή πόλη της γυναίκας του, τη Λυνεβίλ,[15] επίσης μέρος του ανεξάρτητου δουκάτου της Λωρραίνης που καταλήφθηκε από τη Γαλλία, κατά τη διάρκεια της ζωής του, περίοδος 1641-1648. Ζωγράφισε κυρίως θρησκευτικά έργα και σκηνές καθημερινής ζωής (ρωπογραφίες) από τη ζωή της μεσαίας τάξης.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1630, ο Λα Τουρ πέρασε αρκετό καιρό στο Παρίσι, όπου παρήγαγε έργα κατά παραγγελία του καρδινάλιου Ρισελιέ και του Λουδοβίκου ΙΓ΄της Γαλλίας και έλαβε τον τίτλο του Ζωγράφου του Βασιλιά. [15]Από το 1638 εργάστηκε επίσης για τον δούκα της Λωρραίνης Ερρίκο Β΄, αλλά η κύρια πηγή των εσόδων του προέρχονταν από παραγγελίες έργων για την τοπική αστική τάξη, επιτυγχάνοντας μια ορισμένη ευμάρεια. Δεν αναφέρεται στη Λυνεβίλ μεταξύ 1639 και 1642 και μπορεί να ταξίδεψε ξανά. Μετά από αυτή την εποχή, παρατηρείται η επιρροή του Χέρριτ φαν Χόντχορστ στους πίνακές του. [16]

Ο Ζωρζ ντε Λα Τουρ και η οικογένειά του πέθαναν το 1652 σε επιδημία στη Λυνεβίλ. Ο γιος του Ετιέν (γεννημένος το 1621) ήταν μαθητής του.

Έργο Επεξεργασία

 
Η Μάντισσα, περ. 1635, Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης, Νέα Υόρκη.
 
Ο καυγάς των μουσικών, περ. 1625–1630, Μουσείο Γκέτι
 
Η Εκπαίδευση της Παναγίας, περ. 1650, Συλλογή Φρικ, Νέα Υόρκη

Η πρώιμη δουλειά του Λα Τουρ δείχνει επιρροές από τον Καραβάτζο, πιθανώς μέσω των Ολλανδών ζωγράφων, οι σκηνές καθημερινής ζωής - όπως στη Μάντισσα [17]ή στον Καυγά των μουσικών προέρχονται σαφώς από τους Ολλανδούς Καραβατζιστές, και πιθανότατα επίσης τον Ζακ Μπελάνζ. Αυτά τα έργα χρονολογούνται σχετικά νωρίς στην καριέρα του.

Ο Λα Τουρ είναι γνωστός για τις αντανακλάσεις της φλόγας κεριού που ανέπτυξε πολύ περισσότερο από ό, τι οι καλλιτέχνες πριν από αυτόν και μετέφερε τη χρήση τους στους πίνακες με θρησκευτικό περιεχόμενο. [18]Αυτά τα έργα τα ζωγράφισε σε μια δεύτερη φάση της σταδιοδρομίας του, ίσως αρχίζοντας από τη δεκαετία του 1640, χρησιμοποιώντας κιαροσκούρο, προσεκτικές γεωμετρικές συνθέσεις και πολύ απλοποιημένη ζωγραφική των μορφών. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, η τεχνική του κινείται προς μεγαλύτερη απλότητα και ακινησία.

Συχνά ζωγράφισε αρκετές παραλλαγές για το ίδιο θέμα και η σωζόμενη παραγωγή του είναι σχετικά μικρή. Ο γιος του Ετιέν ήταν μαθητής του και η διάκριση μεταξύ του έργου τους είναι δύσκολη. Ο πίνακας Η Εκπαίδευση της Παναγίας στη Συλλογή Φρικ στη Νέα Υόρκη είναι ένα παράδειγμα, όπως παραδέχεται το ίδιο το Μουσείο.

Μετά το θάνατό του στη Λυνεβίλ το 1652, το έργο του Λα Τουρ ξεχάστηκε έως ότου ανακαλύφθηκε ξανά στις αρχές του 20ού αιώνα, όταν η ταυτοποίηση πολλών έργων του καθιέρωσε τη σύγχρονη φήμη του ως έναν από τους σημαντικότερους ζωγράφους της Γαλλίας.[19]

Συχνά τα έργα του, τόσο από άποψη θεματολογίας αλλά και τεχνικής, συνδέθηκαν με τους πίνακες του Βερμέερ, ο οποίος είχε επανεκτιμηθεί από τους Ιμπρεσιονιστές κατά τον 19ο αιώνα.

Επιλογή έργων Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969.
  2. 2,0 2,1 (Αγγλικά) Internet Speculative Fiction Database. 146076. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 data.bnf.fr/ark:/12148/cb11938172j.
  4. rkd.nl/en/explore/artists/48243.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11938172j. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. «Georges de La Tour». (Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. Oxford University Press. 2006. B00105038. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  7. www.nga.gov/collection/artist-info.1461.html. Ανακτήθηκε στις 23  Σεπτεμβρίου 2020.
  8. The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/160849. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  9. 9,0 9,1 vocab.getty.edu/page/ulan/500012114.
  10. «de La Tour, Georges (1593 - 1653) [sv - KulturNav»]. Ανακτήθηκε στις 30  Ιουνίου 2023.
  11. «Discover painter Georges de Latour». (Αγγλικά) Ανακτήθηκε στις 30  Ιουνίου 2023.
  12. . «visual-arts-cork.com/old-masters/georges-la-tour». 
  13. . «wikiart.org/en/georges-de-la-tour». 
  14. . «nga.gov/collection/Georges de La Tour». 
  15. 15,0 15,1 . «artnet.com/artists/georges-de-latour/». 
  16. Anthony Blunt, Art and Architecture in France, 1500–1700, 1953, Penguin
  17. . «metmuseum.org/art/The Fortune-Teller/probably 1630s». 
  18. . «artsy.net/artist/georges-de-la-tour». 
  19. . «britannica.com/biography/Georges-de-La-Tour». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Georges de La Tour στο Wikimedia Commons