Ηλίας Κουντουράς
Ο Ηλίας Κουντουράς ή Κούντουρας, γνωστός και ως καπετάν Φαρμάκης, ήταν σημαντικός Έλληνας Μακεδονομάχος οπλαρχηγός από τη Βλάστη Εορδαίας της περιφερειακής ενότητας Κοζάνης.
| Ηλίας Κουντουράς | |
|---|---|
 Ηλίας Κουντουράς (Φαρμάκης) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 5 Ιουλίου 1882 Βλάστη Κοζάνης |
| Θάνατος | 21 Δεκεμβρίου 1908 Γέρμας Καστοριάς |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Μακεδονικός Αγώνας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Ο Ηλίας Κούντουρας του Δημητρίου γεννήθηκε στις 5 Ιουλίου του 1882 στη Βλάστη Εορδαίας της περιφερειακής ενότητας Κοζάνης. Μετά την αποφοίτησή του από το σχολείο της γενέτειράς του, συνέχισε τις σπουδές του στη νομική του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1905 διέκοψε τις σπουδές του για να καταταχτεί στο σώμα του Π. Μάνου, προκειμένου να συμμετάσχει στο Μακεδονικό αγώνα που τότε βρίσκονταν στην κορύφωσή του.
Ένοπλη δράση Επεξεργασία
Υπό τις οδηγίες του Π. Μάνου, έδρασε στην περιοχή του Μουρικίου. Σύντομα συγκρότησε δική του ένοπλη ομάδα και τέθηκε, τον Αύγουστο του 1905 υπό τις γενικές οδηγίες του Κωνσταντίνου Ντόγρα. Στις 15 Αυγούστου του 1905, τα ενωμένα σώματα των Ηλ. Κούντουρα Κωνσταντίνου Ντόγρα, συγκρούστηκαν με ισχυρή Βουλγαρική ομάδα υπό τον κομιτατζή Μήτρο Βλάχο, στο δάσος της Μικρομπλάτσας (Οξυάς), στο Βέρνο. Έδρασε κατά το 1905 στις περιοχές Μοριχόβου[1], Καστοριάς, Ορεστίδας και Εορδαίας. Κατά το 1906 και 1907, συνεργάστηκε με τον Γρ. Φαληρέα με περιοχή δράσης τα Καστανοχώρια Νεστορίου. Στις 14 Νοεμβρίου του 1906 μαζί με το σώμα του συγχωριανού του Χρήστου Αργυράκου, επιτέθηκαν σε κομιτατζήδες στην Κλαδορράχη Φλώρινας και εξόντωσαν 5 από αυτούς[2]. Στις 7 Μαΐου του 1907 συμμετείχε στην πολύνεκρη μάχη του Παλαιοχωρίου (Φούφας) με Οθωμανικό στρατιωτικό σώμα[3]. Μετά την επανάσταση των Νεοτούρκων και την προσωρινή παύση των εχθροπραξιών, κατέθεσε τα όπλα και μετέβη στην Αθήνα, προκειμένου να συνεχίσει τις σπουδές του.
Το τέλος Επεξεργασία
Σε μια επίσκεψή του στη Μακεδονία, το Δεκέμβριο του 1908, δολοφονήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου, στην οικία του μακεδονομάχου Ζήση Δούφλια στη Λόσνιτσα (Γέρμας) Ορεστίδας, για λόγους τιμής λόγω προσωπικών διαφορών.[4][5][6][7]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Κωνσταντίνος Αποστόλου Βακαλόπουλος, Ο ένοπλος αγώνας στη Μακεδονία 1904-1908, εκδόσεις Ηρόδοτος, Θεσσαλονίκη, 1999, σελ. 146
- ↑ Κωνσταντίνος Αποστόλου Βακαλόπουλος, Ο ένοπλος αγώνας στη Μακεδονία 1904-1908, εκδόσεις Ηρόδοτος, Θεσσαλονίκη, 1999, σελ. 220
- ↑ Κωνσταντίνος Αποστόλου Βακαλόπουλος, Ο ένοπλος αγώνας στη Μακεδονία 1904-1908, εκδόσεις Ηρόδοτος, Θεσσαλονίκη, 1999, σελ. 298
- ↑ Ιωάννης Σ. Κολιόπουλος (επιστημονική επιμέλεια), Αφανείς, γηγενείς Μακεδονομάχοι, Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 2008, σελ. 102
- ↑ Γενικό Επιτελείο Στρατού, Διεύθυνσις Ιστορίας Στρατού, Ο Μακεδονικός Αγών και τα εις Θράκην γεγονότα, Αθήνα 1979, σσ. 218, 246.
- ↑ Γ. Έξαρχος, Μπλάτσι: Η εύανδρος πολίχνη της Μακεδονίας, Εκδόσεις: Π. Χ. Μπασδάρας Α.Ε, Θεσσαλονίκη 2001, σελ. 213
- ↑ Δ. Σπόντας, Ο οπλαρχηγός Ηλίας Φαρμάκης (Κούντουρας), περιοδικό: Μακεδονικός Αγών, τεύχος 11, σσ. 16, 17
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με έναν Μακεδονομάχο χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |