Ηλιάδαι
Στην Αρχαία ελληνική μυθολογία οι Ηλιάδαι ήταν οι επτά γιοι της Νύμφης Ρόδου και του υπέρτατου θεού Ηλίου, εγγονοί του Ποσειδώνα, αδελφή τους ήταν η Ηλεκτρυώνη. Τα ονόματα τους ήταν Όχιμος, Κέρκαφος, Μακαρεύς της Ρόδου, Ακτίς, Τέναγης, Τρίωψ και Κάνδαλος. Οι Ηλιάδαι ήταν οι πρώτοι που δίδαξαν την Αστρολογία και τη Ναυσιπλοία, εισήγαγαν τη λατρεία της Αθηνάς στη Ρόδο.[1][2][3] Ο Τενάγης ήταν ο πιο έξυπνος και σοφός από τους υπόλοιπους, οι αδελφοί του Μακαρεύς, Ακτίς, Τρίωψ και Κάνδαλος τον ζήλεψαν και τον δολοφόνησαν με αποτέλεσμα να δραπετεύσουν από το νησί. Ο Μακαρεύς κατέφυγε στη Λέσβο, ο Κάνδαλος στην Κώ, ο Τρίωψ στην Καρία και ο Ακτίς στην Αίγυπτο.[4] Οι δύο μεγαλύτεροι αδελφοί Όχιμος και Κέρκαφος που δεν συμμετείχαν στη δολοφονία παρέμειναν στη Ρόδο και ίδρυσαν την πανάρχαια πόλη Αχαία στην ίδια περιοχή που οικοδομήθηκε αργότερα η Ιαλυσός.[5] Ο μεγαλύτερος αδελφός Όχιμος έγινε βασιλιάς του νησιού αλλά ο Κέρκαφος παντρεύτηκε την κόρη του και τον διαδέχθηκε στον θρόνο. Οι τρεις γιοι του Κέρκαφου Λίνδος, Ιαλυσός και Κάμειρος ίδρυσαν τις ομώνυμες πρώτες μεγάλες πόλεις της Ρόδου Λίνδος, Ιαλυσός και Κάμειρος.[6]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Νόννος ο Πανοπολίτης, Διονυσιακά, 14.44
- ↑ Διόδωρος Σικελιώτης, "Ιστορική Βιβλιοθήκη", 5.56
- ↑ Πίνδαρος, "Ολυμπιακαί Ωδαί", 7.3
- ↑ Διόδωρος Σικελιώτης, "Ιστορική Βιβλιοθήκη", 5.57.2
- ↑ Διόδωρος Σικελιώτης, "Ιστορική Βιβλιοθήκη", 5.57.6
- ↑ Πίνδαρος, "Ολυμπιακαί Ωδαί", 7.3
Πηγές Επεξεργασία
- Diodorus Siculus, Diodorus Siculus: The Library of History. Translated by Charles Henry Oldfather. Twelve volumes. Loeb Classical Library. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press; London: William Heinemann, Ltd. 1989.Online version at the Perseus Digital Library.
- Homer, The Odyssey with an English Translation by A.T. Murray, PH.D. in two volumes. Cambridge, MA., Harvard University Press; London, William Heinemann, Ltd. 1919. ISBN 978-0674995611. Online version at the Perseus Digital Library. Greek text available from the same website.
- Nonnus of Panopolis, Dionysiaca translated by William Henry Denham Rouse (1863-1950), from the Loeb Classical Library, Cambridge, MA, Harvard University Press, 1940. Online version at the Topos Text Project.
- Nonnus of Panopolis, Dionysiaca. 3 Vols. W.H.D. Rouse. Cambridge, MA., Harvard University Press; London, William Heinemann, Ltd. 1940-1942. Greek text available at the Perseus Digital Library.
- Pindar, Odes translated by Diane Arnson Svarlien. 1990. Online version at the Perseus Digital Library.
- Pindar, The Odes of Pindar including the Principal Fragments with an Introduction and an English Translation by Sir John Sandys, Litt.D., FBA. Cambridge, MA., Harvard University Press; *London, William Heinemann Ltd. 1937. Greek text available at the Perseus Digital Library.
- Smith, William; Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, London (1873). "Heliadae and Heliads"