3η Συμφωνία (Μπετόβεν)

Η 3η Συμφωνία σε Μι ύφεση μείζονα, έργο 55, γνωστή και ως Ηρωική Συμφωνία (Sinfonia Eroica), είναι συμφωνία του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, η οποία σηματοδοτεί την μεσαία και δημιουργική περίοδο του συνθέτη.^[1]^[2] Θεωρείται ένα από τα σπουδαιότερα έργα του.

I. Allegro con brio (15:12) II. Marcia funebre: Adagio assai (15:29) III. Scherzo: Allegro vivace (5:49) IV. Finale: Allegro molto (11:45) All files courtesy of Musopen
Έχετε προβλήματα με αυτά τα αρχεία; Δείτε βοήθεια πολυμέσων.

Ο Μπετόβεν ξεκίνησε τη σύνθεση της 3ης, αμέσως μετά το τέλος της 2ης Συμφωνίας σε Ρε μείζονα, Op. 36, και την ολοκλήρωσε στις αρχές του 1804. Η πρώτη παρουσίαση της συμφωνίας έγινε στις 7 Απριλίου 1805, στη Βιέννη.^[3] Η συμφωνία ήταν αφιερωμένη στον Ναπολέοντα Α΄, αλλά αργότερα ο Μπετόβεν απέσυρε την αφιέρωση του.^[4]

Στο Lobkowicz Palace, στην Πράγα βρίσκεται η έκδοση της πρώτης κυκλοφορίας (1806) της συμφωνίας, μαζί με άλλα κειμήλια του Μπετόβεν, όπως χειρόγραφα από από την 4η Συμφωνία και την 5η Συμφωνία, τα οποία περιέχουν διορθώσεις και σχολιασμούς του ιδίου για την παρουσίαση τους.

Ενορχήστρωση Επεξεργασία

Για τη συμφωνία γράφτηκαν τα εξής όργανα:

Ξύλινα πνευστά

2x Φλάουτο
2x Όμποε
2x Κλαρινέτο σε Σι ύφεση
2x Φαγκότο

Χάλκινα πνευστά

3x Κόρνο σε Σι ύφεση, Ντο και Φα - Σι ύφεση και Ντο - σε Σι ύφεση.
2x Τρομπέτα σε Σι ύφεση και Ντο

Κρουστά

Τυμπάνια σε Μι ύφεση και Σι ύφεση (για το 1, 3 και 4 μέρος - σε Ντο και Σολ για το 2ο μέρος)

Έγχορδα

Δομή Επεξεργασία

Η συμφωνία αποτελείται από τέσσερα μέρη:

Allegro con brio (12–18 λεπτά) Μι ύφεση μείζονα
Marcia funebre: Adagio assai (14–18 λεπτά) (Ντο μείζονα)
Scherzo: Allegro vivace (5–6 λεπτά) Μι ύφεση μείζονα
Finale: Allegro molto (10–14 λετπά) Μι ύφεση μείζονα

Μία τυπική εκτέλεση της συμφωνίας διαρκεί περίπου 41 ως 56 λεπτά.

Παραπομπές Επεξεργασία

↑ The Symphony, ed. Ralph Hill, Pelican Books (1949), p. 99.
↑ Symphony No. 6 in F Major, Op. 68 Pastorale (Schott), ed. Max Unger, σελ. vi.
↑ Beethoven, Kegan, Paul, Trench, Trubner & Co., London, 1930, p. 112
↑ «Lobkowicz Family History». Lobkowicz Collections. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2014.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
3η Συμφωνία (Μπετόβεν)

A site about the Eroica
Full score
Program notes for the Philadelphia Orchestra
George, Christopher T. (Δεκεμβρίου 1998). «The Eroica Riddle: Did Napoleon Remain Beethoven's "Hero?"». Beethoven: Letters, Journals and Conversations. Napoleonic Scholarship: The Journal of the International Napoleonic Society. 1. ISBN 0-8371-9899-2.

Μέσα

- Eroica website from SF Symphony's 'Keeping Score' with Analysis, Background and Commentary by Michael Tilson Thomas (needs Flash).
- Discovering Music, BBC Radio 3. Videos of an analysis and complete performance of the symphony. The analysis is by Stephen Johnson and the symphony is performed by the BBC National Orchestra of Wales, under Christophe Mangou. Listening notes for the symphony are also available here.
- The Eroica Effect, Helsingborg Concert Hall. Complete performance of the symphony. The symphony is performed by the Helsingborg Symphony Orchestra, under Andrew Manze.
- Symphony No. 3, complete performance by the New York Philharmonic, directed by Bruno Walter, available at the Internet Archive.

Αυτό το λήμμα σχετικά με τη μουσική χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

[1] The Symphony, ed. Ralph Hill, Pelican Books (1949), p. 99.

[2] Symphony No. 6 in F Major, Op. 68 Pastorale (Schott), ed. Max Unger, σελ. vi.

[3] Beethoven, Kegan, Paul, Trench, Trubner & Co., London, 1930, p. 112

[4] «Lobkowicz Family History». Lobkowicz Collections. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2014.

[1]

[2]

[3]

[4]