Η Παναγία των Παρισίων (ταινία, 1939)

Η ταινία Η Παναγία των Παρισίων (πρωτότυπος τίτλος: The Hunchback of Notre Dame) είναι ιστορικό δράμα παραγωγής 1939 σε σκηνοθεσία Γουίλιαμ Ντίτερλε. Η ταινία αποτελεί διασκευή του ομώνυμου διηγήματος του Βίκτωρος Ουγκώ που κυκλοφόρησε το 1831, η οποία έγινε από τους Σόνια Λεβιέν και Μπρούνο Φρανκ. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι ο Τσαρλς Λότον στο ρόλο του Κουασιμόδου και η Μορίν Ο'Χάρα στο ρόλο της Εσμεράλδας[1][2]. Οι πρωταγωνιστές πλαισιώνονται από τους Έντμουντ Ο'Μπράιεν, Τόμας Μίτσελ, Γουόλτερ Χάμπντεν, Άλαν Μάρσαλ και Σερ Σέντρικ Χάρντγουικ.

Η Παναγία των Παρισίων
ΣκηνοθεσίαΓουίλιαμ Ντίτερλε
ΠαραγωγήΠάντρο Σ. Μπέρμαν
ΣενάριοΣόνια Λεβιέν
Μπρούνο Φρανκ
Βίκτωρ Ουγκώ (Μυθιστόρημα)
Βασισμένο σεΗ Παναγία των Παρισίων
ΠρωταγωνιστέςΤσαρλς Λότον
Μορίν Ο'Χάρα
Τόμας Μίτσελ
Έντμουντ Ο'Μπράιεν
Σερ Σέντρικ Χάρντγουικ
Γουόλτερ Χάμπντεν
ΜουσικήΆλφρεντ Νιούμαν
ΦωτογραφίαΤζόζεφ Άουγκουστ
ΜοντάζΡόμπερτ Γουάιζ και Γουίλιαμ Χάμιλτον
ΕνδυματολόγοςΓουόλτερ Πλάνκετ
Εταιρεία παραγωγήςRKO Pictures
ΔιανομήRKO Pictures και Netflix
Πρώτη προβολήCountry flag 29/12 /1939
Κυκλοφορία1939
Διάρκεια116 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η ταινία προτάθηκε για 2 βραβεία Όσκαρ.

Στη Γαλλία του 15ου αιώνα, κατά τη βασιλεία του σοφού βασιλιά Λουδοβίκου του 11ου (Γουόλτερ Χάμπτεν), ο Κλαύδιος Φρόλο (Σερ Σέντρικ Χάρντγουικ) είναι ο αρχιδιάκονος. Η Εσμεράλδα (Μορίν Ο'Χάρα) είναι μια πανέμορφη ζητιάνα που ζητά ακρόαση από το Λουδοβίκο προκειμένου να βοηθήσει τους τσιγγάνους του Παρισιού που διώκονται συνεχώς. Η συνάντηση του Φρόλο με την Εσμεράλδα, ξυπνάει μέσα του βδελυρά πάθη. Ο Φρόλο απεχθάνεται τους τσιγγάνους και πιστεύει ότι η Εσμεράλδα είναι μάγισσα. Όταν ξανασυναντά την κοπέλα στην "Παναγία των Παρισίων" στέλνει τον Κουασιμόδο (Τσαρλς Λότον) να την πιάσει. Ο Κουασιμόδος πιάνει την Εσμεράλδα, αλλά ο Φοίβος, ο επικεφαλής των φυλακών ελευθερώνει την όμορφη κοπέλα. Ο Κουασιμόδος μαστιγώνεται και ο μόνος άνθρωπος που θα του δώσει νερό κατά τη διάρκεια της επίπονης διαδικασίας, είναι η Εσμεράλδα. Αργότερα, ο Φρόλο και ο Φοίβος ξαναβλέπουν την Εσμεράλδα σε μια γιορτή στο παλάτι. Ο Φοίβος μαγεύεται από την ομορφιά της τσιγγάνας και η Εσμεράλδα ανταποκρίνεται στην προσέγγισή του. Ο Φρόλο παρακολουθεί από μακριά το ζευγάρι και κυριεύεται από τη ζήλεια. Όταν ο Φοίβος μαχαιρώνεται μέχρι θανάτου, η Εσμεράλδα κατηγορείται για τον φόνο και καταδικάζεται σε απαγχονισμό. Ο Κουασιμόδος, θα κάνει τα πάντα για να την σώσει.

Πληροφορίες παραγωγής

Επεξεργασία

Το πασίγνωστο μυθιστόρημα του Βίκτωρος Ουγκώ είχε ήδη μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη το 1923 από το σκηνοθέτη Γουάλας Γουόρσλεϊ. Τα χρόνια πέρασαν και ο κινηματογράφος απέκτησε φωνή. Τότε κατά τα μέσα της δεκαετίας ο Έρβιν Θάλμπεργκ, θρυλικός παραγωγός της Metro-Goldwyn-Mayer σκέφτηκε ότι θα ήταν εύλογο να γυριστεί και ομιλούσα εκτέλεση του μυθιστορήματος. Προσέγγισε λοιπόν το 1934 τον Τσαρλς Λότον, που ότι είχε βραβευτεί με Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στην ταινία Ερρίκος Η' (The Private Life of Henry VIII, 1933) προτείνοντάς του τον ρόλο του Κουασιμόδου[3]. Τα σχέδια των δυο όμως ναυάγησαν και η ταινία πραγματοποιήθηκε μόνο αφότου ο Λότον υπέγραψε συμβόλαιο με την RKO το 1939[3], όπου ο ίδιος απαίτησε την μεταφορά της "Παναγίας των Παρισίων" του Ουγκώ ως πρώτη του ταινία με την εταιρία. Ο Λότον που ήταν μια από τις ισχυρότερες προσωπικότητες στο Χόλυγουντ κατά τη δεκαετία του '30, ζήτησε επίσης ως συμπρωταγωνίστριά του την Μορίν Ο'Χάρα, με την οποία είχε συνεργαστεί την ίδια χρονιά στην ταινία του Άλφρεντ Χίτσκοκ Η Ταβέρνα της Τζαμάικα (Jamaica Inn, 1939). Η 19χρονη Ο'Χάρα ήταν σύμφωνα με τον Λότον η καταλληλότερη ηθοποιός για το ρόλο της Εσμεράλδα[3].

Οι παραγωγοί της RKO δημιούργησαν στο ράντσο της εταιρίας τα σκηνικά του Παρισιού του 18ου αιώνα και την εκκλησία της Παναγίας των Παρισίων, τα οποία θεωρούνται από τα ακριβότερα και πιο φαντασμαγορικά στην ιστορία του κινηματογράφου. Έπειτα η εταιρία ξεκίνησε μια δυναμική προώθηση της ταινίας που είχε ως στόχο να κάνει το κοινό να ξεχάσει εντελώς τη βωβή μεταφορά του μυθιστορήματος που είχε προηγηθεί. Ο Τσαρλς Λότον δεν εμφανιζόταν στις διαφημιστικές φωτογραφίες μακιγιαρισμένος ως Κουασιμόδος επειδή η εταιρία ήθελε να εκπλήξει το κοινό κατά την προβολή της ταινίας. Ο Λότον υπέδειξε τον μακιγιέρ Περκ Γουέστμορ ως υπεύθυνο για το μακιγιάζ του και οι ετοιμασίες του διαρκούσαν δυόμισι ώρες καθημερινά[3]. Η ταινία προβλήθηκε λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 1939 και η προβολή της συνέπεσε με εκείνη του Όσα παίρνει ο άνεμος (Gone With The Wind, 1939).

Η ταινία είχε εμπορική επιτυχία κάνοντας εισπράξεις που ξεπέρασαν τα 3 εκατομμύρια[4].

Διαφορές από το μυθιστόρημα

Επεξεργασία

Η πλοκή της ταινίας διαφέρει αρκετά σε σχέση με εκείνη του μυθιστορήματος. Η σημαντικότερη διαφορά μεταξύ των δυο έργων έχει να κάνει με το τέλος. Στο μυθιστόρημα η Εσμεράλδα απαγχονίζεται ενώ ο Κουασιμόδος θεωρείται νεκρός και δυο χρόνια αργότερα ο σκελετός του βρίσκεται στο μνήμα της γοητευτικής τσιγγάνας, ενώ στην ταινία παραμένουν ζωντανοί και οι δυο. Άλλη σημαντική διαφορά είναι η σχέση μεταξύ της Εσμεράλδα και του Γκρεγκουάρ, σε αντίθεση με το μυθιστόρημα οι δυο νέοι ερωτεύονται στην ταινία.

Σε μια από τις καλύτερες χρονιές στην ιστορία του κινηματογράφου, η ταινία προτάθηκε για δυο βραβεία Όσκαρ[5]. Έχασε όμως και τα δυο βραβεία από το Όσα Παίρνει ο Άνεμος. Ήταν επίσης η μόνη ταινία που παρουσιάστηκε στην πρώτη διοργάνωση του φεστιβάλ των Καννών, την επόμενη της προβολής της η διοργάνωση ακυρώθηκε καθώς συνέπεσε χρονικά με το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου πολέμου και την κήρυξη πολέμου της Γαλλίας στη Γερμανία.

Υποψηφιότητα:

  • Μίξης Ήχου - Τζον Άαλμπεργκ
  • Μουσικής Επιμέλειας - Άλφρεντ Νιούμαν

Άλλες κινηματογραφικές μεταφορές

Επεξεργασία

Άξια λόγου είναι και η γαλλική μεταφορά της Παναγίας των Παρισίων το 1955 με πρωταγωνιστές τον Άντονι Κουίν και την Τζίνα Λολομπρίτζιτα. Σημαντική ήταν η επιρροή που είχε η ταινία στην εκτέλεση του μυθιστορήματος σε μορφή κινουμένων σχεδίων το 1996 από την εταιρία Ντίσνεϊ.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Variety film review; December 20, 1939, page 14.
  2. Harrison's Reports film review; December 23, 1939, page 202.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 The Hunchback of Notre Dame  στην IMDb
  4. Richard Jewel, 'RKO Film Grosses: 1931-1951', Historical Journal of Film Radio and Television, Vol 14 No 1, 1994 p56
  5. «The 12th Academy Awards (1940) Nominees and Winners». oscars.org. Ανακτήθηκε στις 12 Αυγούστου 2011. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία