Η Πορεία της Αυτοκρατορίας
Η Πορεία της Αυτοκρατορίας (The Course of Empire), είναι μια σειρά πινάκων ζωγραφικής, αποτελούμενη από πέντε-μέρη, οι οποίοι δημιουργήθηκαν από τον Τόμας Κόουλ (Thomas Cole) κατά τα έτη 1833–36. Είναι αξιοσημείωτο εν μέρει, γιατί αντανακλά δημοφιλή Αμερικανικά συναισθήματα των καιρών, όταν πολλοί έβλεπαν τη νομαδική κτηνοτροφία ως την ιδανική φάση του ανθρώπινου πολιτισμού, φοβούμενοι ότι η αυτοκρατορία θα οδηγούσε στη λαιμαργία και την αναπόφευκτη παρακμή. Το θέμα των κύκλων είναι επίσης ένα από τα οποία ο Κόουλ επέστρεφε συχνά, όπως στο έργο του «Το Ταξίδι των σειρών της Ζωής» («The Voyage of Life series»).
(The Course of Empire) | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Στοιχεία πινάκων ζωγραφικής (σειράς) | |||
| Σειρά | Πέντε (5) πίνακες | ||
| Πρώτος πίνακας | |||
| Τίτλος: | «Η Πορεία της Αυτοκρατορίας – Η Άγρια Πολιτεία» («The Course of Empire – The Savage State») | ||
| Δεύτερος πίνακας | |||
| Τίτλος: | «Η Πορεία της Αυτοκρατορίας – Η Αρκαδική ή Ποιμαντική Πολιτεία» («The Course of Empire – The Arcadian or Pastoral State») | ||
| Τρίτος πίνακας | |||
| Τίτλος: | «Η Πορεία της Αυτοκρατορίας – Η Ολοκλήρωση της Αυτοκρατορίας» («The Course of Empire – The Consummation of Empire») | ||
| Τέταρτος πίνακας | |||
| Τίτλος: | Η Πορεία της Αυτοκρατορίας – Καταστροφή («The Course of Empire – Destruction») | ||
| Πέμπτος πίνακας | |||
| Τίτλος: | «Η Πορεία της Αυτοκρατορίας – Ερήμωση» («The Course of Empire – Desolation») | ||
Η σειρά αποκτήθηκε το 1858, από τη New-York Historical Society ως δώρο της Γκαλερί Καλών Τεχνών της Νέας Υόρκης (New-York Gallery of Fine Art)[1] και περιλαμβάνει τα ακόλουθα έργα:
- «Η Πορεία της Αυτοκρατορίας – Η Άγρια Πολιτεία» («The Course of Empire – The Savage State»)·
- «Η Πορεία της Αυτοκρατορίας – Η Αρκαδική ή Ποιμαντική Πολιτεία» («The Course of Empire – The Arcadian or Pastoral State»)·
- «Η Πορεία της Αυτοκρατορίας – Η Ολοκλήρωση της Αυτοκρατορίας» («The Course of Empire – The Consummation of Empire»)·
- «Η Πορεία της Αυτοκρατορίας – Καταστροφή» («The Course of Empire – Destruction»)· και
- «Η Πορεία της Αυτοκρατορίας – Ερήμωση» («The Course of Empire – Desolation»).
Η σειρά από τους πίνακες ζωγραφικής, απεικονίζει την ανάπτυξη και την πτώση μιας φανταστικής πόλης, που βρίσκεται στο κάτω άκρο της κοιλάδας του ποταμού, κοντά στην συνάντηση του με έναν κόλπο προς τη θάλασσα. Η κοιλάδα είναι σαφώς αναγνωρίσιμη σε κάθε έναν από τους πίνακες, εν μέρει λόγω ενός ασυνήθιστου διακριτικού σημείου: ενός μεγάλου βράχου, ο οποίος ευρίσκεται επισφαλώς στην κορυφή ενός απόκρημνου βράχου, με θέα στην κοιλάδα. Κάποιοι κριτικοί πιστεύουν ότι αυτό έχει ως στόχο να αντιπαραβάλει την αμεταβλητότητα της γης με την παροδικότητα του ανθρώπου.
Μια άμεση πηγή της λογοτεχνικής έμπνευσης για τους πίνακες με την Πορεία της Αυτοκρατορίας, είναι το ποίημα Το προσκύνημα του Τσάιλντ Χάρολντ (1812–18) του Βύρωνα. Ο Κόουλ (Cole) ανέφερε αυτό το εδάφιο, από το Canto IV, στις διαφημίσεις της εφημερίδας του· για τη σειρά:[2]
Υπάρχει το ηθικό δίδαγμα από όλες τις ανθρώπινες ιστορίες·
- Άλλ' είν' η ίδια πρόβα του παρελθόντος.
- Πρώτα ελευθερία και κατόπιν Δόξα – όταν τούτη αποτυγχάνει
- Πλούτο, φαυλότητα, διαφθορά – βαρβαρότητα κατά το τέλος.
- Και η Ιστορία με όλους της τους τόμους αχανής.
- Έχων, αλλά μια σελίδα...
- Άλλ' είν' η ίδια πρόβα του παρελθόντος.
There is the moral of all human tales;
'Tis but the same rehearsal of the past.
First freedom and then Glory – when that fails,
Wealth, vice, corruption – barbarism at last.
And History, with all her volumes vast,
Hath but one page...
«Η Πορεία της Αυτοκρατορίας» Επεξεργασία
«Η Άγρια Πολιτεία» Επεξεργασία
Ο πρώτος πίνακας, Η Άγρια Πολιτεία, δείχνει την κοιλάδα από την ακτή απέναντι από το βράχο, υπό το αμυδρό φως του ξημερώματος μιας θυελλώδους ημέρας. Ένας κυνηγός επενδυμένος σε δέρματα σπεύδει μέσα στην άγρια φύση, καταδιώκοντας ένα ελάφι· πιρόγες κωπηλατούν ανηφορίζοντας το ποτάμι· στη μακρινή ακτή μπορεί να δει κανείς σε ένα ξέφωτο, ένα σύμπλεγμα τριγωνικών σκηνών γύρω από μια φωτιά, ο πυρήνας της πόλης που μέλλεται να συμβεί. Η οπτικές αναφορές είναι εκείνες της ζωής των Αμερικανών Ιθαγενών. Αυτός ο πίνακας συμβολίζει την ιδανική κατάσταση του φυσικού κόσμου. Είναι ένας υγιής κόσμος, αμετάβλητος από την ανθρωπότητα.
«Η Αρκαδική ή Ποιμαντική Πολιτεία» Επεξεργασία
Στο δεύτερο πίνακα, Η Αρκαδική[Σημ. 1] ή Ποιμαντική Πολιτεία, ο ουρανός έχει καθαρίσει και είμαστε σ' ένα καθαρό πρωινό μιας ημέρας την άνοιξη ή το καλοκαίρι. Η έποψη έχει μετατοπιστεί μακρύτερα, στον ποταμό παρακάτω, καθώς ο απόκρημνος βράχος με τον ογκόλιθο βρίσκεται τώρα στην αριστερή πλευρά του πίνακα· σε απόσταση πέρα από αυτήν, μπορεί να δει κανείς μια διχαλωτή κορυφή. Ένα μεγάλο τμήμα της άγριας φύσης, έχει δώσει τη θέση του σε κατοικημένα εδάφη, με οργωμένους αγρούς και ορατούς χλοοτάπητες. Διάφορες δραστηριότητες συντελούνται στο παρασκήνιο: όργωμα, κατασκευή-σκάφους, εκτροφή προβάτων, χορός· σε πρώτο πλάνο, ένας ηλικιωμένος σκιαγραφεί με το ραβδί του, αυτό που θα μπορούσε να είναι ένα γεωμετρικό πρόβλημα. Σ' ένα κρημνό στην κοντινή πλευρά του ποταμού, ένας μεγαλιθικός ναός έχει χτιστεί, από τον οποίον αναδύεται καπνός (προφανώς από τις θυσίες). Οι εικόνες αντανακλούν μια εξιδανικευμένη, προ-αστική αρχαία Ελλάδα. Αυτό το έργο δείχνει την ανθρωπότητα να είναι σε ειρήνη με τη φύση. Συμβολίζει πως το περιβάλλον έχει μεταβληθεί, αλλά όχι τόσο πολύ ώστε αυτό ή οι κάτοικοί του να διατρέχουν κίνδυνο.
«Η Ολοκλήρωση της Αυτοκρατορίας» Επεξεργασία
Ο τρίτος πίνακας, «Η Ολοκλήρωση της Αυτοκρατορίας» («The Consummation of Empire»), μετατοπίζει την έποψη στην απέναντι όχθη, περίπου στη θέση του ξέφωτου στον πρώτο πίνακα ζωγραφικής. Είναι μεσημβρία, μιας λαμπρής καλοκαιρινής ημέρας. Αμφότερες οι πλευρές της κοιλάδας του ποταμού, καλύπτονται τώρα με κατασκευές σε περιστύλια μαρμάρου, των οποίων τα σκαλοπάτια καταλήγουν στο νερό. Ο μεγαλιθικός ναός φαίνεται πως έχει μεταμορφωθεί σε μια κατασκευή με ένα τεράστιο τρούλο, ο οποίος δεσπόζει στην όχθη. Η εκβολή του ποταμού φυλάσσεται από δύο φάρους και πλοία με τριγωνικά ιστία εξέρχονται στη θάλασσα παραπέρα. Ένα χαρούμενο πλήθος συνωστίζεται στα μπαλκόνια και τις βεράντες, καθώς ένας πορφυρά-ενδεδυμένος βασιλιάς ή νικηφόρος στρατηγός, διασχίζει την γέφυρα, η οποία συνδέει τις δύο πλευρές του ποταμού, σε μια θριαμβευτική πομπή. Σε πρώτο πλάνο, αναβλύζει ένα περίτεχνο σιντριβάνι. Η συνολική εικόνα υπαινίσσεται το ύψος της αρχαίας Ρώμης. Η παρακμή φαίνεται σε κάθε λεπτομέρεια αυτού του αστικού τοπίου, προμηνύοντας την αναπόφευκτη πτώση αυτού του ισχυρού πολιτισμού.
«Καταστροφή» Επεξεργασία
Ο τέταρτος πίνακας, «Καταστροφή» («Destruction»), έχει σχεδόν την ίδια προοπτική όπως και ο τρίτος, αν και ο καλλιτέχνης έχει βηματίσει κάπως προς τα οπίσω, ώστε να επιτρέψει μια ευρύτερη σκηνή της δράσης και προχώρησε σχεδόν στο κέντρο του ποταμού. Η δράση αποτελεί τη λεηλασία και την καταστροφή της πόλης, κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας, η οποία φαίνεται σε απόσταση. Φαίνεται ότι ένας στόλος από πολεμιστές του εχθρού, έχει ανατρέψει την άμυνα της πόλης, έπλευσε μέχρι το ποτάμι και είναι πολυάσχολος πυρπολώντας την πόλη, σκοτώνοντας και βιάζοντας τους κατοίκους της. Η γέφυρα πάνω από την οποία διέσχισε η θριαμβευτική πομπή, είναι σπασμένη· μια πρόχειρη διάβαση έχει λυγίσει υπό το βάρος των στρατιωτών και των προσφύγων. Οι κολώνες έχουν σπάσει, ξεσπά πυρκαγιά από τους επάνω ορόφους του παλατιού, στην όχθη του ποταμού. Σε πρώτο πλάνο, το άγαλμα κάποιου σεπτού ήρωα (ο οποίος έχει λάβει τη στάση, όπως ο Μονομάχος του Μποργκέζε) στέκει ακέφαλο, εξακολουθεί να διασκελίζει προς τα εμπρός, εντός του αβέβαιου μέλλοντος.[Σημ. 2] Στο εξασθενισμένο φως, κατά το τέλος του απογεύματος, οι νεκροί κείνται εκεί όπου σωριάστηκαν, σε κρήνες και πάνω στα μνημεία που κτίστηκαν για να εορτάσουν την ευημερία του τώρα πλέον αλωθέντος πολιτισμού. Η σκηνή είναι ίσως υπαινίσσεται τη λεηλασία των Βανδάλων της Ρώμης το 455. Αφ 'ετέρου, μια λεπτομέρεια κάτω δεξιά του πίνακα «Η Ολοκλήρωση της Αυτοκρατορίας» («The Consummation of Empire»), δεικνύει δυο παιδιά τα οποία παλεύουν, το ένα ενδεδυμένο με κόκκινα και το άλλο στα πράσινα, τα χρώματα των λαβάρων των δύο ανταγωνιστικών δυνάμεων στην «Καταστροφή» («Destruction»), τα οποία ως εκ τούτου, θα μπορούσαν να απεικονίσουν έναν προαναγγελθέντα εμφύλιο πόλεμο.
«Ερήμωση» Επεξεργασία
Ο πέμπτος πίνακας, «Ερήμωση» («Desolation»), δεικνύει τα αποτελέσματα, μετά την παρέλευση ετών. Βλέπουμε τα απομεινάρια της πόλης, υπό το μολυβένιο φως μιας ετοιμοθάνατης ημέρας. Το τοπίο έχει αρχίσει να επιστρέφει στην έρημο και δεν φαίνονται ανθρώπινα όντα· αλλά τα απομεινάρια της αρχιτεκτονικής τους αναδύονται από κάτω από ένα μανδύα δέντρων, κισσών και άλλων υπέρ-αναπτυσσομένων φυτών. Τα σπασμένα υπολείμματα των κορμών από τους φάρους, διαγράφονται στο παρασκήνιο. Οι αψίδες της γκρεμισμένης γέφυρας και οι κίονες του ναού είναι ακόμα ορατοί· ένας μοναχικός κίων διαγράφεται σε πρώτο πλάνο, τώρα πλέον τόπος ωοτοκίας των πτηνών. Η ανατολή του πρώτου πίνακα ζωγραφικής, εδώ αντικατοπτρίζεται, με την ανατολή της σελήνης, ένα χλωμό φως αντικατοπτρίζεται στον πνιγμένο από τα ερείπια ποταμό, ενώ ο όρθιος πυλώνας, αντανακλά τις τελευταίες ακτίνες της δύσης του ηλίου. Αυτή η δυσοίωνη εικόνα, συμβολίζει ό, τι όλες οι αυτοκρατορίες θα μπορούσαν να είναι, μετά την πτώση τους. Είναι μια σκληρή μελλοντική πιθανότητα, κατά την οποία, η ανθρωπότητα καταστράφηκε από ίδια της τα χέρια.
Σημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ Η Αρκαδία (ουτοπία) (Ελληνικά: Ἀρκαδία) αναφέρεται σε έναν αρχαίο πολιτισμό της νομαδικής κτηνοτροφίας και την αρμονία με τη φύση. Η Ελληνική επαρχία με την ίδια ονομασία προέρχεται από αυτή· Η Αρκαδία έχει εξελιχθεί σε ένα ποιητικό συνώνυμο για μια ευγενή και ειρηνική ερημιά. Η Αρκαδία είναι ένα ποιητικό μέρος το οποίο συνδέεται με την πλούσια φυσική ομορφιά και αρμονία. Ο «Κήπος» συχνά κατοικείται από βοσκούς. Ο τόπος αναφέρεται επίσης στην Αναγεννησιακή μυθολογία.[Παρ. Σημ. 1]
- ↑ Το όνομα του καλλιτέχνη (T. Cole) και η ημερομηνία (1836), μόλις που διακρίνονται, στη βάση του αγάλματος.
- Παραπομπές σημειώσεων
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ New-York Historical Society eMuseum[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Wilton, Andrew and Barringer, Tim. American Sublime, Landscape Painting in the United States 1820–1880, Princeton University Press, 2002.
- ↑ «The Course of Empire: The Savage State». ExploreThomasCole. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2011.
- ↑ «The Course of Empire: The Arcadian or Pastoral State». ExploreThomasCole. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2011.
- ↑ «The Course of Empire: The Consummation of Empire». ExploreThomasCole. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2011.
- ↑ «The Paintings». Beyond the Notes: The Course of Empire. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2014.
- ↑ «The Course of Empire: Destruction». ExploreThomasCole. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2011.
- ↑ «The Course of Empire: Desolation». ExploreThomasCole. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2011.
Πηγές Επεξεργασία
- (Αγγλικά) Powell, Earl A. (1990). Thomas Cole. New York: Harry N. Abrams.
- (Αγγλικά) Miller, Angela (1993). The Empire of the Eye: Landscape Representation and American Cultural Politics, 1825–1875. Ithaca, N.Y: Cornell University Press.
- (Αγγλικά) Noble, Lous Legrand (1853). The Life and Works of Thomas Cole. Black Dome Press.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία