Η Στρατηγίς Αετού (Στρατηγίς τοῦ Ἀετοῦ), ήταν διοικητική και κυρίως στρατιωτική διαίρεση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, ήταν ένα από τα μικρά σε έκταση αλλά και συνοριακά Θέματα που αποκαλούνταν στρατηγίδες.

Βρισκόταν στην Μεσοποταμία και αποτελούσε τμήμα του Δουκάτου της Έδεσσας, βρισκόταν μαζί με την Στρατηγίδα των Λιμνίων κοντά στην Έδεσσα[1]. Ήταν αρχικά Θέμα, με έδρα ένα φρούριο ή κάστρο άγνωστο σήμερα, ταυτίζεται με κάποια χωρίς νάναι σίγουρο ποιο ήταν, που με την δημιουργία του Δουκάτου της Εδέσσης παρέμεινε έδρα στρατηγού αλλά ενσωματώθηκε σε αυτό[2].

Η Άννα Κομνηνή την αναφέρει στην Αλεξιάδα σαν Θέμα και μία από τις περιοχές που αναγνώρισε ο βυζαντινός αυτοκράτορας υπό την εξουσία του Βαλδουίνου της Βουλώνης ως πρώην βυζαντινά εδάφη με την Συνθήκη της Δεαβόλεως το 1108[1].

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 [...]13.12.24 Ταῦτα μὲν τὰ ἐπὶ τάδε Συρίας κείμενα· τὰ δὲ ἀπὸ τῆς μέσης τῶν ποταμῶν θέματα, τὰ ἀγχοῦ που κείμενα τῆς πόλεως Ἐδέσης, τό τε θέμα τῶν Λιμνίων καὶ τὸ θέμα τοῦ Ἀετοῦ μετὰ πάσης τῆς ἑκάστου τούτων περιοχῆς[...], Άννα Κομνηνή, Αλεξιάς, βιβλίο 13
  2. Γεώργιος Α. Λεβενιώτης, Η πολιτική κατάρρευση του Βυζαντίου στην ανατολή, Θεσσαλονίκη 2007, σελ. 286