Θεμιστοκλής Τρικούπης

Έλληνας αγωνιστής

Ο Θεμιστοκλής Τρικούπης (Μεσολόγγι, 1807 - 1890[2]) ήταν Έλληνας αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης του 1821-1829.

Θεμιστοκλής Τρικούπης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Θεμιστοκλής Τρικούπης (Ελληνικά)
Γέννηση1807
Μεσολόγγι
Θάνατος1890
Μεσολόγγι
ΕθνικότηταΈλληνες[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Οθωμανική Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Οικογένεια
ΤέκναΚωνσταντίνος Τρικούπης
Ιωάννης Θ. Τρικούπης
Νικόλαος Τρικούπης
ΓονείςΙωάννης Τρικούπης
ΑδέλφιαΑπόστολος Τρικούπης
Μάνθος Τρικούπης
Κωνσταντής Τρικούπης
Σπυρίδων Τρικούπης
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΕλληνική Επανάσταση του 1821
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμααξιωματικός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφικά στοιχεία

Επεξεργασία

Γεννήθηκε στο Μεσολόγγι το 1807. Ήταν ο μικρότερος γιος του Ιωάννη Τρικούπη[3] και γόνος της αρχοντικής και ιστορικής οικογένειας Οικογένεια Τρικούπη.

Πολέμησε κατά την Ελληνική Επανάσταση[4] και τραυματίσθηκε. Διασώθηκε κατά την Έξοδο της Φρουράς του Μεσολογγίου και στις 14 Οκτωβρίου 1839 του απονεμήθηκε το χάλκινο Αριστείο.[3]

Αργότερα κατατάχθηκε ως στρατιωτικός στην Οροφυλακή[2][3], όπου και διετέλεσε ανώτερος αξιωματικός αυτής[2], καθώς και στην Βασιλική Φάλαγγα. Είχε διακριθεί για τον χαρακτήρα και την γενναιότητά του. [3]

Έγινε δημοτικός σύμβουλος Μεσολογγίου και πρόεδρος του Δημοτικού και μετέπειτα Νομαρχιακού Συμβουλίου.[2][3]

Ήταν μέλος της ερανικής επιτροπής την περίοδο του απελευθερωτικού πολέμου στην Θεσσαλία (1866 - 1869) για αντιµετώπιση του προβλήματος με τις οικογένειες των Θεσσαλών.[3]

Το 1850 παντρεύτηκε την Καλυδώνα Ιγγλέση (1833-1886) και απέκτησαν τέσσερα παιδιά: τον Ιωάννη, τον Κωνσταντίνο, τον Νικόλαο και την Αγλαΐα[2][5], σύζυγο κατόπιν του Εφέτη Απόστολου Λυμπεράκη.[3]

Πέθανε το 1890 στο Μεσολόγγι και ενταφιάστηκε στο νεκροταφείο του Αγίου Λαζάρου με τη σύζυγό του.[3]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. peoplepill.com/people/themistoklis-trikoupis.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 «Βιογραφικά 'Αλλων Μελών». Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2023. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Μπερερής, Διονύσης (2018). Ιστορική μνήμη οικογένειας ΤΡΙΚΟΥΠΗ (PDF). Αθήνα. σελ. 69. 
  4. ΧΡΟΝΟΥ, ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ (13 Φεβρουαρίου 2021). «Η αιχμαλωσία του στρατηγού Νικόλαου Τρικούπη το 1922 στο Μικρασιατικό μέτωπο. Τι του απάντησε ο Κεμάλ όταν άφησε υπονοούμενο περί αυτοκτονίας. Που βρίσκεται το ξίφος του». ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2023. 
  5. Έλληνες Πολιτικοί, ένθετο "Επτά Ημέρες", εκδόσεις της εφημερίδας Η Καθημερινή, Αθήνα 1996, σελ. 67