Θεοδώρα Μεγάλη Κομνηνή
Η Θεοδώρα Μεγάλη Κομνηνή, γεννήθηκε πριν από 1253 - και πέθανε μετά το 1285, ήταν κατά όνομα αυτοκράτειρα της Τραπεζούντας από το 1284 έως το 1285.
| Θεοδώρα Μεγάλη Κομνηνή | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1253 Τραπεζούντα |
| Θάνατος | 1285 Σινώπη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | μεσαιωνική ελληνική γλώσσα |
| Ομιλούμενες γλώσσες | γεωργιανά λατινική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός Christian nun |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Μανουήλ Α΄ Μέγας Κομνηνός[1] και Ρουσουντάν της Γεωργίας[1] |
| Αδέλφια | Γεώργιος Μέγας Κομνηνός (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα) Ανδρόνικος Β΄ Μέγας Κομνηνός (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα) Ιωάννης Β΄ Μέγας Κομνηνός (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα) |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Αυτοκράτορας της Τραπεζούντας (1284–1285) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ήταν κόρη του αυτοκράτορα Μανουήλ Α΄ και της Γεωργιανής πριγκίπισσας Ρουσουντάν των Βαγρατιδών-Ιβηρίας, κόρης του Γεωργίου Δ΄ της Γεωργίας. Το 1284, συμμετείχε με τη βοήθεια του συγγενού της Γεωργιανού βασιλιά της Ιμερέτι, Δαυίδ, σε στάση κατά του ετεροθαλούς αδελφού της Ιωάννη Β΄[2]. Παρόλο που ο Δαυίδ δεν κατέλαβε την Τραπεζούντα, κατάφερε να καταλάβει κάποιες επαρχίες της αυτοκρατορίας. Ο Ιωάννης Β κατέφυγε στην Τρίπολη του Πόντου αλλά λίγο αργότερα επέστρεψε και κατέστειλε τη στάση[3]. Διασώζονται λίγα αργυρά και χάλκινα νομίσματα που είχε κόψει σαν αυτοκράτειρα.
Μετά την επικράτηση του Ιωάννη κατέφυγε η Θεοδώρα στην Γεωργία[4].
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Kuršanskis, "L'usurpation de Théodora Grande Comnène", Revue des études byzantines, 33 (1975), pp. 200f
- ↑ William Miller, Trebizond: The last Greek Empire of the Byzantine Era: 1204-1461, 1926 (Chicago: Argonaut, 1969), p. 30
- ↑ Φύσσας, Νικόλαος (2012, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ)), Οι τοιχογραφίες της Μονής Ουμπίσι και η παλαιολόγεια ζωγραφική στη Γεωργία, σελ. 31