Ιάκωβος του Καμέρος
Ο Ιάκωβος του Καμέρος, (Ισπανικά ː Jaime infante de Castilla y señor de los Cameros,, 11 Ιουλίου 1268 - 9 Αυγούστου 1284) από τον Καστιλιανό Οίκο της Ιβρέα ήταν πρίγκιπας (infante) της Καστίλης και κύριος του Καμέρος.
| Ιάκωβος του Καμέρος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | Αύγουστος 1266 |
| Θάνατος | 9 Αυγούστου 1284 ή 1284[1] Orgaz |
| Χώρα πολιτογράφησης | Στέμμα της Καστίλης |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Αλφόνσος Ι΄ της Καστίλης[2] και Γιολάντα της Αραγωνίας[2] |
| Αδέλφια | Σάντσο Δ΄ της Καστίλης Πέτρος της Λεδέσμα Φερδινάνδος δε λα Θέρδα, διάδοχος Ιωάννης της Βαλένθια ντε Κάμπος Βεατρίκη της Καστίλης Violant of Castile Βεατρίκη της Καστίλης, Μαρκησία του Μομφεράτου Berengaria of Castile, Lady of Guadalajara Ελεονώρα της Καστίλης Κωνστάνθα δε Καστίγια Αλφόνσος Φερνάντεθ ελ Νίνιο |
| Οικογένεια | Καστιλιανός Οίκος της Ιβρέας |
Βιογραφία Επεξεργασία
Ήταν ο πέμπτος γιος του Αλφόνσου Ι΄ της Καστίλης και της Γιολάντας της Αραγωνίας μέλος του Οίκου της Βαρκελώνης, μεγαλύτερης κόρης του Ιακώβου Α΄ της Αραγωνίας. Μεγαλύτερα αδέλφια του ήταν οι Φερδινάνδος δε λα Θέρδα, διάδοχος, ο Σάντσο Δ΄ της Καστίλης, ο Πέτρος της Λεδέσμα και ο Ιωάννης, κύριος της Βαλένθια δε Κάμπος.
Γεννήθηκε στην Καστίλη[3] και το 1281 έγινε ιππότης από τον πατέρα του στο Μπούργος ταυτόχρονα με τους γάμους των αδελφών του Πέτρου και Ιωάννη[4]. Ο Φρειδερίκος -αδελφός του Αλφόνσου Ι΄- και ο ανιψιός του Σιμόν Ρούιθ κύριος του Καμέρος προσπάθησαν να λάβουν τον θρόνο, αλλά ο Αλφόνσος Ι΄ τους εκτέλεσε το 1277 και έκανε τον Ιάκωβο κύριο του Καμέρος (Cameros)[5].
Στον επόμενο εμφύλιο μεταξύ του αδελφού του Σάντσο και του πατέρα τους Αλφόνσου Ι΄, ο Ιάκωβος έλαβε αρχικά το μέρος του αδελφού του, αλλά το 1283 μεταστράφηκε στην υπηρεσία του πατέρα του[6]. Μάλιστα το ίδιο έτος με τη συνεργασία τού Χουάν Αλφόνσο δε Άρο ξεσήκωσε τις πόλεις Σορία και Άγρεδα εναντίον του Σάντσο[7]. Ο Αλφόνσος Ι΄, ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες του, τού έδινε με τη διαθήκη του το βασίλειο της Μούρθια, με τον όρο ότι αυτό είναι υποτελές στο βασίλειο της Καστίλης. Την Καστίλη την κληροδότησε στον εγγονό του Αλφόνσο, γιο τού πρωτότοκου γιου του Φερδινάνδου δε λα Θέρδα, διαδόχου[8]. Τελικά ο Σάντσο σφετερίστηκε το θρόνο και εκτόπισε τον 14ετή Φερδινάνδο.
Πρόγονοι Επεξεργασία
Αναφορά σε Πηγές Επεξεργασία
- ↑ p4187.htm#i41861.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ González Jiménez, Manuel (octubre de 2004). «IV». Alfonso X el Sabio (1ª edición). Barcelona: Editorial Ariel S. A.. pp. 126. (ISBN 84-344-6758-5).
- ↑ González Jiménez, Manuel (octubre de 2004). «XII». Alfonso X el Sabio (1ª edición). Barcelona: Editorial Ariel S. A.. pp. 340. (ISBN 84-344-6758-5).
- ↑ Ibañez de Segovia Peralta y Mendoza, Gaspar; Marqués de Mondejar (1777). «XVIII». En Joachin Ibarra. Memorias historicas del Rei D. Alonso el Sabio i observaciones a su chronica. Madrid. pp. 535.
- ↑ González Jiménez, Manuel (octubre de 2004). «XII». Alfonso X el Sabio (1ª edición). Barcelona: Editorial Ariel S. A.. pp. 355. (ISBN 84-344-6758-5).
- ↑ González Jiménez, Manuel (octubre de 2004). «XII». Alfonso X el Sabio (1ª edición). Barcelona: Editorial Ariel S. A.. pp. 355. (ISBN 84-344-6758-5).
- ↑ Ibañez de Segovia Peralta y Mendoza, Gaspar; Marqués de Mondejar (1777). «XVIII». En Joachin Ibarra. Memorias historicas del Rei D. Alonso el Sabio i observaciones a su chronica. Madrid. pp. 535.