Σάντσο Δ΄ της Καστίλης
Ο Σάντσο Δ΄ της Καστίλης ή Σάντσο ο Γενναίος (Sancho IV de Castilla, 12 Μαΐου 1258 – 25 Απριλίου 1295) από τον Καστιλιανό Οίκο της Ιβρέας ήταν Βασιλιάς της Καστίλης και της Λεόν, καθώς και της Γαλικίας (1284 - 1295).
Βιογραφία
Επεξεργασία.jpg)
Ο Σάντσο Δ΄ ήταν δευτερότοκος γιος και διάδοχος του Αλφόνσου Ι΄ της Καστίλης και της Γιολάντας της Αραγωνίας μέλους του Οίκου της Βαρκελώνης, μεγαλύτερης κόρης του Ιακώβου Α΄ της Αραγωνίας.
Ο πατέρας του απεβίωσε το 1284 και ο μεγαλύτερος γιος του Φερδινάνδος δε λα Θέρδα, διάδοχος είχε αποβιώσει το 1275, έτσι ο Αλφόνσος, γιος του Φερδινάνδου δε λα Θέρδα, πήρε τον έλεγχο του βασιλείου. Τότε ο Σάντσο Δ΄ δημιούργησε έναν συνασπισμό ευγενών και στέφθηκε στο Τολέδο, παρά τη διαθήκη του πατέρα του. Η υποστήριξή του οφειλόταν στην αντίδραση της ελιτίστικης πολιτικής του πατέρα του. Τον αποδεχόταν η πλειοψηφία των ευγενών και των πόλεων. Οι υπόλοιποι, αν και μειοψηφία, αντιτέθηκαν σε αυτόν στη διάρκεια της βασιλείας του, εργαζόμενοι υπέρ των απογόνων του Φερδινάνδου δε λα Θέρδα. Αρχηγοί της αντιπολίτευσης ήταν ο νεότερος αδελφός του Ιωάννης και ο Λόπε Ντίαθ Γ' ντε Άρο, κύριος του Βισκάϋ. Ο Σάντσο Δ΄ εκτέλεσε τον Λόπε Ντίαθ, φυλάκισε τον Ιωάννη και εκτέλεσε οπαδούς του Αλφόνσου: 4.000 στη Μπαδαχόθ, 400 στην Ταλαβέρα και άλλους στην Άβιλα και στο Τολέδο.
Αφού κατέστειλε την αντίδραση, συγχώρησε τον αδελφό του. Αλλά ο Ιωάννης σκεπτόταν την επόμενη εξέγερση· πολιόρκησε τον Γκουσμάν στο κάστρο του, την Ταρίφα, με τη βοήθεια των Μαρινιδών του Μαρόκου. Η πόλη αμυνόταν καλά. Ο γιος του Γκουσμάν, σε μια πράξη ηρωισμού του, σκοτώθηκε. Όταν έφθασε ο Σάντσο Δ΄, η πολιορκία λύθηκε και οι Μαρινίδες επέστρεψαν στη Μαγκρέμπ.
Το 1291 ο Ιάκωβος Β΄ τού Οίκου της Βαρκελώνης έγινε βασιλιάς της Αραγωνίας και ο Σάντσο Δ΄, όπως και οι προκάτοχοί του, θέλησε να ενδυναμώσει τη σχέση των δύο βασιλείων, με σκοπό να εκτοπισθούν οι Μαυριτανοί από την Ιβηρική. Έτσι πάντρεψε την κόρη του Ισαβέλλα με τον Ιάκωβο Β΄. Λίγο πριν υποκύψει στην ασθένειά του (μάλλον φυματίωση), διόρισε τη σύζυγό του ως αντιβασίλισσα του 9ετούς γιού του Φερδινάνδου Δ΄ το 1295.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΤο 1282 νυμφεύτηκε τη εξαδέλφη του πατέρα του Μαρία της Μολίνα από τον Καστιλιανό Οίκο της Ιβρέα, κόρη του Αλφόνσου κυρίου της Μολίνα. Είχε τέκνα:
- Ισαβέλλα, παντρεύτηκε πρώτα τον Ιάκωβο Β΄ της Αραγωνίας και σε δεύτερο γάμο τον Ιωάννη Γ΄ της Βρετάνης
- Φερδινάνδος Δ΄ 1285-1312, βασιλιάς της Καστίλης & Λεόν.
- Πέτρος 1290-1319, κύριος του Καμέρος.
- Φίλιππος 1292-1327, κύριος της Καβρέρα & Ριμπέρα. Νυμφεύτηκε τη Μαργαρίτα δε Λα Θέρδα, κόρη του εξαδέλφου του Αλφόνσου δε λα Θέρδα. [4]
- Βεατρίκη, παντρεύτηκε τον Αλφόνσο Δ΄ του Οίκου της Πορτογαλίας βασιλιά της Πορτογαλίας.
- Ερρίκος απεβ. 11 ετών, Αλφόνσος απεβ. 5 ετών.
Από την εκτός γάμου σχέση του με τη Μαρία Αλφόνσο Τέγιεθ ντε Μενέσες, είχε φυσικά τέκνα:
- (νόθη) Βιολάντε, παντρεύτηκε τον Φερδινάνδο Ροντρίγεθ ντε Κάστρο, κύριο του Λέμος.[5] Είχαν γιο τον:
- Πέδρο Φερνάνδεθ ντε Κάστρο, κύριο του Λέμος, που είχε εκτός γάμου κόρη την:
- Ινές ντε Κάστρο, ερωμένη -και (μετά το θάνατό της) σύζυγος- του Πέτρου Α΄ της Πορτογαλίας.
- Πέδρο Φερνάνδεθ ντε Κάστρο, κύριο του Λέμος, που είχε εκτός γάμου κόρη την:
- (νόθη) Τερέσα Σάντσεθ, παντρεύτηκε πρώτα τον Χουάν Αλφόνσο Τέγιεθ δε Μενέσες (απεβ. 1304), ευγενή της Καστίλης, 4ο κύριο του Αλμπουρκέρκε, 1ο κόμη του Μπαρσέλος και mordomo mor (μεγάλος οικονόμος) του Ντενίς της Πορτογαλίας. Είχαν κόρες. Μετά το τέλος του η Τερέσα παντρεύτηκε για 2η φορά, με τον Ρουύ Γκιλ ντε Βιγιαλίβος και είχε μία κόρη.
- Τερέσα Μαρτίνς ντε Μενέσες, παντρεύτηκε τον Αλφόνσο Σάντσες κύριο του Αλμπουρκέρκε (νόθο γιο του Ντενίς της Πορτογαλίας) και είχε τέκνο:
- Ιωάννης Αλφόνσος π. 1304 - 1354, κύριος του Αλμπουρκέρκε.
- Τερέσα Μαρτίνς ντε Μενέσες, παντρεύτηκε τον Αλφόνσο Σάντσες κύριο του Αλμπουρκέρκε (νόθο γιο του Ντενίς της Πορτογαλίας) και είχε τέκνο:
Από άλλη γυναίκα είχε:
- (νόθος) Αλφόνσος Σάντσεθ, νυμφεύτηκε για 2η φορά, τη Μαρία Ντίαθ ντε Σαλσέδο. Δεν απέκτησε απογόνους.
Πρόγονοι
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2015.
- ↑ p10240.htm#i102393. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ Medieval Iberia: An Encyclopedia, Ed. E. Michael Gerli and Samuel G. Armistead, (Routledge, 2003), 50.
- ↑ XXV años de la Escuela de Genealogía, Heráldica y Nobiliaria, Ed. Escuela de Genealogía, Heráldica y Nobiliaria, (Hidalguia, 1985), 431.
Πηγές
Επεξεργασία- Medieval Iberia: An Encyclopedia, Ed. E. Michael Gerli and Samuel G. Armistead, (Routledge, 2003), 50.
- XXV años de la Escuela de Genealogía, Heráldica y Nobiliaria, Ed. Escuela de Genealogía, Heráldica y Nobiliaria, (Hidalguia, 1985), 431.
| Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Sancho IV of Castile της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
