Ιπποκλείδης
Ο Ιπποκλείδης, γιος του Τεισάνδρου, ήταν μέλος της πλούσιας οικογένειας των Φιλαϊδών της αρχαίας Αθήνας που υπηρέτησε ως επώνυμος άρχων το έτος 566-565 π.Χ.
| Ιπποκλείδης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 6ος αιώνας π.Χ. |
| Θάνατος | 5ος αιώνας π.Χ.[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Αθήνα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Επώνυμος άρχοντας (565 π.Χ.–564 π.Χ.) |
Κατά την περίοδο που υπηρέτησε ως επώνυμος άρχων, φρόντισε για να στηθεί άγαλμα στην Αθηνά Προμάχο και καθιέρωσε το θεσμό των Παναθηναίων[2]
Για αυτόν έχει μείνει από τον Ηρόδοτο[3][4] γνωστή η ιστορία για τη συμμετοχή του ως υποψήφιου στην επιλογή του μνηστήρα της Αγαρίστης, όταν ο πατέρας της, ο τύραννος Κλεισθένης της Σικυώνας (σημερινό Κιάτο στην Κορινθία) τον κάλεσε, μαζί με άλλους, για να κρίνει ποιόν θα πάρει ως σύζυγο.[5]. Ο Κλεισθένης αποφάσισε να παντρέψει την κόρη του Αγαρίστη με τον «άριστον των Ελλήνων»[6] και κάλεσε υποψήφιους από γνωστές οικογένειες όλου του ελληνικού κόσμου, τους οποίους φιλοξένησε. Παραβρέθηκαν περίπου δεκατέσσερις, από την Ιταλία (από τη Σύβαρη και τη Σίτη), από την Επίδαμνο του Ιονίου, την Αιτωλία, την Πελοπόννησο, την Αθήνα, την Ερέτρια, τη Θεσσαλία και από τους Μολοσσούς της Ηπείρου. Από την Αθήνα ήταν ο Ιπποκλείδης γιος του Τεισάνδρου και ο Μεγακλής, γιος του Αλκμέωνος. Ο Κλεισθένης θεώρησε καλύτερο τον Ιπποκλείδη και την τελευταία ημέρα θυσίασε εκατό βόδια και έδωσε δείπνο και για τους μνηστήρες και για όλους του Σικυωνίους, στο οποίο θα ανακοίνωνε την επιλογή του. Εκεί, όταν ήπιαν, ο Ιπποκλείδης κάλεσε τον αυλητή και άρχισε να χορεύει, κάτι που δεν άρεσε πολύ στον Κλεισθένη. Όταν δε ζήτησε ένα τραπέζι και συνέχισε το χορό ανεβαίνοντας σε αυτό, ο Κλεισθένης θεώρησε αναίδεια το χορό. Ιδιαίτερα δε, όταν ο Ιπποκλείδης χόρεψε ισορροπώντας, στηρίζοντας το κεφάλι του στο τραπέζι, και «χειρονόμησε» με τα πόδια του (όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος), ο Κλεισθένης εξερράγη και του είπε: «Ω παι Τεισάνδρου, απόρχησαο γε μεν τον γάμον!» (Ω γιε του Τεισάνδρου, με το χορό σου έχασες τον γάμο) και ο Ιπποκλείδης του απάντησε: «Ου φροντίς Ιπποκλείδη» (δε τον νοιάζει τον Ιπποκλείδη), μια φράση που ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι έμεινε παροιμιώδης. Ο Κλεισθένης έδωσε τελικά την κόρη του στον Μεγακλή και έστειλε τους μνηστήρες σπίτια τους δίνοντάς τους δώρο ένα τάλαντο αργύρου και λέγοντάς του ότι αν δεν είχε παρά μόνο μια παρθένα (την κόρη του) για να δώσει, θα τους διάλεγε όλους.
Αναφορές Επεξεργασία
- ↑ Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2018.
- ↑ Παναθήναια Αρχειοθετήθηκε 2012-11-21 στο Wayback Machine., Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, ανακτήθηκε στις 23/12/2012
- ↑ Ηρόδοτος 6.127:
Ἀπὸ μὲν δὴ Ἰταλίης ἦλθε Σμινδυρίδης ὁ Ἱπποκράτεος Συβαρίτης, ὃς ἐπὶ πλεῖστον δὴ χλιδῆς εἷς ἀνὴρ ἀπίκετο (ἡ δὲ Σύβαρις ἤκμαζε τοῦτον τὸν χρόνον μάλιστα), καὶ Σιρίτης Δάμασος Ἀμύριος τοῦ σοφοῦ λεγομένου παῖς· (2) οὗτοι μὲν ἀπὸ Ἰταλίης ἦλθον, ἐκ δὲ τοῦ κόλπου τοῦ Ἰονίου Ἀμφίμνηστος Ἐπιστρόφου Ἐπιδάμνιος· οὗτος δὴ ἐκ τοῦ Ἰονίου κόλπου. Αἰτωλὸς δὲ ἦλθε Τιτόρμου τοῦ ὑπερφύντος τε Ἕλληνας ἰσχύϊ καὶ φυγόντος ἀνθρώπους ἐς τὰς ἐσχατιὰς τῆς Αἰτωλίδος χώρης, τούτου τοῦ Τιτόρμου ἀδελφεὸς Μάλης. ἀπὸ δὲ Πελοποννήσου Φείδωνος τοῦ Ἀργείων τυράννου παῖς Λεωκήδης, Φείδωνος δὲ τοῦ τὰ μέτρα ποιήσαντος Πελοποννησίοισι καὶ ὑβρίσαντος μέγιστα δὴ Ἑλλήνων πάντων, ὃς ἐξαναστήσας τοὺς Ἠλείων ἀγωνοθέτας αὐτὸς τὸν ἐν Ὀλυμπίῃ ἀγῶνα ἔθηκε· τούτου τε δὴ παῖς καὶ Ἀμίαντος Λυκούργου Ἀρκὰς ἐκ Τραπεζοῦντος, καὶ Ἀζὴν ἐκ Παίου πόλιος Λαφάνης Εὐφορίωνος τοῦ δεξαμένου τε, ὡς λόγος ἐν Ἀρκαδίῃ λέγεται, τοὺς Διοσκούρους οἰκίοισι καὶ ἀπὸ τούτου ξεινοδοκέοντος πάντας ἀνθρώπους, καὶ Ἠλεῖος Ὀνόμαστος Ἀγαίου· οὗτοι μὲν δὴ ἐξ αὐτῆς Πελοποννήσου ἦλθον, ἐκ δὲ Ἀθηνέων ἀπίκοντο Μεγακλέης τε ὁ Ἀλκμέωνος τούτου τοῦ παρὰ Κροῖσον ἀπικομένου, καὶ ἄλλος Ἱπποκλείδης Τεισάνδρου, πλούτῳ καὶ εἴδεϊ προφέρων Ἀθηναίων. ἀπὸ δὲ Ἐρετρίης ἀνθεούσης τοῦτον τὸν χρόνον Λυσανίης· οὗτος δὴ ἀπ’ Εὐβοίης μοῦνος. ἐκ δὲ Θεσσαλίης ἦλθε τῶν Σκοπαδέων Διακτορίδης Κραννώνιος, ἐκ δὲ Μολοσσῶν Ἄλκων. - ↑ Μνεία για αυτό το κείμενο του Ηροδότου γίνεται και στον Αθήναιο (Αθήναιος Δειπνοσοφιστές 12.58 (Kaibel) [1]), όταν αυτός μιλά για τη συμμετοχή ενός άλλου υποψηφίου, του Σμινδυρίδη από την Σύβαρη
- ↑ Οι αρχαίοι είχαν την πλάκα τους: Χρωστάμε τη Δημοκρατία σε έναν αδιόρθωτο γλεντζέ. Άλλη μια ιστορία από τον Ηρόδοτο (βιβλίο 6ο,Ερατώ, 122-128) Αρχειοθετήθηκε 2012-05-11 στο Wayback Machine., Δημ. Γερμιώτης, sarantakos.com
- ↑ Ιπποκλείδης Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine., Livepedia, ανακτήθηκε στις 23/12/2012