Ισλάμ στην Ιταλία
Η παρουσία Μουσουλμάνων στην Ιταλία χρονολογείται ήδη από τον 9ο αιώνα, όταν η Σικελία καταλήφθηκε από το Χαλιφάτο των Αββασιδών. Πιο συγκεκριμένα, η μουσουλμανική παρουσία στην Ιταλία αρχίζει με την πρώτη κατάληψη της Ματσάρα ντελ Βάλλο[1] μέχρι τον 12ο αιώνα. Η κατάκτηση της Σικελίας από τους Νορμανδούς οδήγησε στη σταδιακή συρρίκνωση του Ισλάμ στη νήσο, εξαιτίας των πολυπληθών μεταστροφών στον Χριστιανισμό και τη μετανάστευση των Μουσουλμάνων στη Βόρεια Αφρική. Μια μικρή μουσουλμανική κοινότητα υπήρχε στην ηπειρωτική Ιταλία τουλάχιστον μέχρι το 1300, έτος της καταστροφής του μουσουλμανικού οικισμού της Λουτσέρα.
Από τον 20ό αιώνα άρχισε η εισροή οικονομικών μεταναστών στην Ιταλία από μουσουλμανικές χώρες, με χαρακτηριστική πρωτοπορία αυτή των Σομαλών. Η μετανάστευση από το Πακιστάν, το Μπανγκλαντές, την Ινδία, το Μαρόκο, την Αίγυπτο και την Τυνησία, αλλά και Μουσουλμάνων από τα Βαλκάνια, εντάθηκε τις τελευταίες δεκαετίες.[2] Επίσης έχουν παρατηρηθεί Χριστιανοί που ασπάζονται το Ισλάμ, ιδίως στη Σικελία.[3] Σήμερα, σύμφωνα με προβολή του Pew Research Center από το 2016, υπάρχουν 1,4 εκατομμύριο Μουσουλμάνοι στην Ιταλία, δηλαδή το 2,3% του ιταλικού πληθυσμού και σχεδόν το ένα τρίτο του πληθυσμού αλλοδαπών της χώρας (οι 250.000 έχουν αποκτήσει την ιταλική ιθαγένεια).[4][5] Οι περισσότεροι είναι Σουνίτες.
Νομική υπόσταση Επεξεργασία
Το Ισλάμ δεν αναγνωρίζεται επισήμως από το ιταλικό κράτος. Η επίσημη αναγνώριση από αυτό μιας θρησκείας εκτός του Ρωμαιοκαθολικού Χριστιανισμού είναι κάτι που εγκρίνεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μετά από αίτημα του Υπουργού Εσωτερικών της χώρας και την υπογραφή συμφωνίας ανάμεσα στη θρησκευτική κοινότητα και την κυβέρνηση. Η αναγνώριση δεν εξαρτάται μόνο από τον αριθμό των πιστών μιας θρησκείας ή δόγματος: απαιτεί και να μην έρχονται οι αρχές της σε αντίθεση με το Σύνταγμα της Ιταλίας.[6] Η επίσημη αναγνώριση δίνει σε μια οργανωμένη θρησκεία τη δυνατότητα να επωφελείται από τον «θρησκευτικό φόρο», που είναι γνωστός ως «Οκτώ τοις χιλίοις». Ο Ιουδαϊσμός και πολύ μικρότερες από το Ισλάμ σε αριθμό πιστών στη χώρα θρησκευτικές ομάδες, όπως οι Μορμόνοι και οι Αντβεντιστές της Εβδόμης Ημέρας, έχουν ήδη αυτή την επίσημη αναγνώριση. Αλλά οι Μουσουλμάνοι της Ιταλίας που προέρχονται από διάφορες εθνότητες δεν έχουν ενιαία κοινότητα/εκπροσώπηση. Στα τέλη του 2004 ο τότε υπουργός Εσωτερικών Τζουζέπε Πιζάνου ξεκίνησε μια απόπειρα δημιουργίας μιας ενιαίας ηγεσίας της ιταλικής μουσουλμανικής κοινότητας και το 2005 δημιουργήθηκε το Consulta per l'Islam Italiano. Αυτό είναι ένα 16μελές συμβούλιο από μέλη της κοινότητας με σκοπό τη διεξαγωγή διαλόγου με την ιταλική κυβέρνηση. Δεν έχει την εξουσία να λαμβάνει δεσμευτικές αποφάσεις, αλλά αποτελεί μια «πλατφόρμα» για τη μουσουλμανική κοινότητα.[7] Ακόμα και σήμερα, οι ισχυρές διαφωνίες μεταξύ των μελών του συμβουλίου καθυστερούν το έργο του.[8]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ «Assessment of the status, development and diversification of fisheries-dependent communities: Mazara del Vallo Case study report» (PDF). European Commission. 2010. σελ. 2. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 14 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2012.
- ↑ «Statistiche demografiche ISTAT». demo.istat.it. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουνίου 2013. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2018.
- ↑ «La comunità islamica più numerosa in Italia? Quella Italiana | Migranti Torino» (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2021.
- ↑ «Table: Muslim Population by Country». Pew Research Center's Religion & Public Life Project. 27 Ιανουαρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Caiani, Manuela (24 Ιουλίου 2019). «Muslims in the West and the rise of the new populists: The case of Italy». Brookings. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2019.
- ↑ Italian Ministry of the Interior - Regulations between Italian Government and other religions Αρχειοθετήθηκε 2012-02-26 στο Wayback Machine.
- ↑ Vidino, Lorenzo. «Islam, Islamism and Jihadism in Italy». Current Trends in Islamist Ideology 7: 7–27.
- ↑ «Archivio Corriere della Sera». archiviostorico.corriere.it. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2018.
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Allievi, Stefano (Ιούλιος 2003). «Sociology of a Newcomer: Muslim Migration to Italy - Religious Visibility, Cultural and Political Reactions». Immigrants and Minorities 22 (2-3): 141-154. doi:.