Βικιπαίδεια

Ιστορία της πολιτικής για την κλιματική αλλαγή και των πολιτικών προεκτάσεων της

Η ιστορία της πολιτικής για την κλιματική αλλαγή και των πολιτικών προεκτάσεων της αναφέρεται στη συνεχιζόμενη ιστορία των πολιτικών δράσεων, των πολιτικών, των τάσεων, των αντιπαραθέσεων και των προσπαθειών από ακτιβιστές σχετικά με το θέμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη και άλλων περιβαλλοντικών ανωμαλιών. Οι Ντρίζεκ, Νόργκωρντ και Σλόσμπεργκ προτείνουν ότι ο κριτικός προβληματισμός για την ιστορία της πολιτικής για την κλιματική αλλαγή είναι απαραίτητη επειδή παρέχει "τρόπους να σκεφτούμε ένα από τα πιο δύσκολα ζητήματα που εμείς οι άνθρωποι έχουμε φέρει στον εαυτό μας στη σύντομη ζωή μας στον πλανήτη".[1]

Η κλιματική αλλαγή εμφανίστηκε ως πολιτικό ζήτημα στη δεκαετία του 1970, καθώς οι ακτιβιστές άρχισαν να δραστηριοποιούνται και τα κράτη να παίρνουν τις πρώτες προσπάθειες να αντιμετωπίσουν τις περιβαλλοντικές κρίσεις.[2] Η διεθνής πολιτική σχετικά με την κλιματική αλλαγή έχει επικεντρωθεί στη διακρατική συνεργασία και στη θέσπιση διεθνών κατευθυντήριων γραμμών για την αντιμετώπιση της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Η Σύμβαση-πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή είναι μια σε μεγάλο βαθμό αποδεκτή διεθνής συμφωνία που υπόκειται σε συνεχή ανάπτυξη για να ανταποκριθεί στις νέες προκλήσεις.

Η εσωτερική πολιτική για την κλιματική αλλαγή έχει επικεντρωθεί τόσο στη θέσπιση εσωτερικών μέτρων για τη μείωση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου όσο και στην ενσωμάτωση διεθνών κατευθυντήριων γραμμών στο εσωτερικό δίκαιο.

Στα τέλη του 20ου και στις αρχές του 21ου αιώνα, η πολιτική για την κλιματική αλλαγή απομακρύνθηκε από τις προσπάθειες μετριασμού των επιπτώσεων της υπερθέρμανσης του πλανήτη και μετεστράφη προς την προσαρμογή των κρατών στις αναπόφευκτες αλλαγές που επέρχονται στο ανθρώπινο περιβάλλον.[3] Υπήρξε επίσης μια στροφή προς την πολιτική που βασίζεται στην τρωτότητα για όσους επηρεάζονται περισσότερο από περιβαλλοντικές ανωμαλίες. Κατά την ιστορία της πολιτικής για την κλιματική αλλαγή, έχουν διατυπωθεί ανησυχίες σχετικά με τη μεταχείριση των αναπτυσσόμενων εθνών και την έλλειψη δράσης για τα φύλα.

Ακτιβισμός Επεξεργασία

 
Η Τούνμπεργκ το 2020

Από τις αρχές της δεκαετίας του 1970, οι ακτιβιστές για την κλιματική αλλαγή άρχισαν να συντονίζονται και να ζητούν περισσότερη πολιτική δράση για την παγκόσμια υπερθέμρανση και άλλες περιβαλλοντικής ανωμαλίες. Το 1970, η Ημέρα της Γης ήταν το πρώτο περιβαλλοντικό κίνημα μεγάλης κλίμακας που είχε ως στόχο την προστασία όλης της ζωής στη γη.[4] Η οργάνωση Φίλοι της Γης ιδρύθηκε επίσης το 1970.[5] Μεταξύ 2006 και 2009, η Εκστρατεία κατά της κλιματικής αλλαγής και άλλες βρετανικές οργανώσεις πραγματοποίησαν μια σειρά διαδηλώσεων για να ενθαρρύνουν τις κυβερνήσεις να ασχοληθούν πιο σοβαρά για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

Το 2019, νέοι ακτιβιστές συμμετέχουν σε μια παγκόσμια απεργία για το κλίμα επικρίνοντας την έλλειψη διεθνούς και πολιτικής δράσης για την αντιμετώπιση των επιδεινούμενων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.[6] Η Γκρέτα Τούνμπεργκ, μια 18χρονη ακτιβίστρια για τη Σουηδία, έγινε η επικεφαλής του κινήματος.

Προέλευση της πολιτικής ανησυχίας Επεξεργασία

Στα μέσα της δεκαετίας του 1970, η κλιματική αλλαγή μετατοπίστηκε από ένα αποκλειστικά επιστημονικό ζήτημα σε ένα σημείο πολιτικής ανησυχίας. Η επίσημη πολιτική συζήτηση για το παγκόσμιο περιβάλλον ξεκίνησε τον Ιούνιο του 1973 με τη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Ανθρώπινο Περιβάλλον στη Στοκχόλμη.[2] Στη Διάσκεψη αναγνωρίστηκε η ανάγκη της διακρατικής συνεργασίας για την επίλυση περιβαλλοντικών ζητημάτων σε παγκόσμια κλίμακα.

Η πρώτη Παγκόσμια Διάσκεψη για το Κλίμα το 1979 χαρακτήρισε την κλιματική αλλαγή ως παγκόσμιο πολιτικό ζήτημα, ανοίγοντας τον δρόμο για παρόμοιες διασκέψεις το 1985, το 1987 και το 1988.[7] Το 1985, συστάθηκε η Συμβουλευτική Ομάδα για τα Αέρια του Θερμοκηπίου για να προσφέρει συστάσεις για τη διεθνή πολιτική αναφορικά με την κλιματική αλλαγή και την παγκόσμια υπερθέρμανση. Στη Διάσκεψη του Τορόντο το 1988, υποστηρίχθηκε η κλιματική αλλαγή είναι σχεδόν εξίσου σοβαρή με τον πυρηνικό πόλεμο και έγιναν για πρώτη φορά συνομιλίες για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.

Το Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον και ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός ίδρυσαν από κοινού τη Διακυβερνητική Επιτροπή για την αλλαγή του κλίματος το 1988.[8] Μια σειρά πολιτικών συνόδων κορυφής το 1989, δηλαδή η Σύνοδος Κορυφής της Γαλλοφωνίας στο Ντακάρ, η συνάντηση των μικρών νησιωτικών κρατών, η συνάντηση της Ομάδας των Επτά, η Σύνοδος Κορυφής της Κοινοπολιτείας και η συνάντηση του Κινήματος των Αδεσμεύτων, αντιμετώπισαν την κλιματική αλλαγή ως παγκόσμιο πολιτικό ζήτημα.[7]

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ Dryzek, John S.· Norgaard, Richard B. (18 Αυγούστου 2011). Climate Change and Society: Approaches and Responses. Oxford University Press. 
  2. ↑ 2,0 2,1 Haibach, H. and Schneider, K., 2013. The Politics of Climate Change: Review and Future Challenges. In: O. Ruppel, C. Roschmann and K. Ruppel-Schlichting, ed., Climate Change: International Law and Global Governance: Volume II: Policy, Diplomacy and Governance in a Changing Environment, 1st ed. Baden-Baden: Nomos Verlagsgesellschaft mbH, p.372.
  3. ↑ Ford, James (2007). «Emerging trends in climate change policy: the role of adaptation». Journal of Climate 3: 5–14. 
  4. ↑ Thomson, Jennifer (2014). «A History of Climate Justice». The Solutions Journal 5: 89–92. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-08-10. https://web.archive.org/web/20200810090739/https://www.thesolutionsjournal.com/article/a-history-of-climate-justice/. Ανακτήθηκε στις 2021-06-15. 
  5. ↑ Routledge handbook of the climate change movement. Dietz, Matthias., Garrelts, Heiko. Milton Park, Abingdon, Oxon. 10 Ιανουαρίου 2014. ISBN 978-1-135-03886-1. 
  6. ↑ «Protesting Climate Change, Young People Take to Streets in a Global Strike» (στα αγγλικά). The New York Times. 2019-09-20. ISSN 0362-4331. https://www.nytimes.com/2019/09/20/climate/global-climate-strike.html. Ανακτήθηκε στις 2020-05-21. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Gupta, Joyeeta (2010). «A history of international climate change policy». Wiley Interdisciplinary Reviews: Climate Change 1 (5): 636–653. doi:10.1002/wcc.67. ISSN 1757-7780. 
  8. ↑ «History — IPCC». Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2020. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ιστορία_της_πολιτικής_για_την_κλιματική_αλλαγή_και_των_πολιτικών_προεκτάσεων_της&oldid=9977287"