Ιωάννης Β΄ της Οπάβα-Ράτιμπορ
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Ιωάννης Β΄, τσεχ. Jan II. (μετά το 1365 - 1424) από τον Οίκο των Πρεμυσλιδών ήταν δούκας τού Ράτσιμπους (γερμαν. Ράτιμπορ), Κρνοβ & Μπρούνταλ. Έγινε κυβερνήτης τού Κλόντζκο και Ζμποκόβιτσε Σλάσκιε (1388-97).
| Ιωάννης Β΄ της Οπάβα-Ράτιμπορ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1365 |
| Θάνατος | 12 Αυγούστου 1424[1] |
| Τόπος ταφής | Ρατσίμπους |
| Θρησκεία | Καθολικισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Landeshauptmann[2] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ελένη Καριμπούτοβνα (1407–1424)[1] |
| Τέκνα | Βεντσέσλαος Β΄ της Οπάβα-Ράτιμπορ Νικόλαος Ε΄ του Κρνοβ Margareta of Opava-Ratibor |
| Γονείς | Ιωάννης Α΄ της Οπάβα-Ράτιμπορ και Άννα του Ζάγκαν |
| Αδέλφια | Νικόλαος Δ΄ του Ράτιμπορ-Μπρούνταλ |
| Οικογένεια | Opavian Přemyslids |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν ο πρωτότοκος γιος τού Ιωάννη Α΄ δούκα τού Ράτιμπορ & της Οπάβα (Κρνοβ, Μπρουντάλ) και της Άννας των Πιαστ-Σιλεσίας, κόρης τού Ερρίκου Ε΄ δούκα τού Γκλόγκουφ & Ζαγκάνι. Ο Ιωάννης Α΄ έλαβε το Ράτιμπορ ένεκα της μητέρας του. Το 1377 διαιρέθηκε η Οπάβα τού πατέρα του μεταξύ τού Ιωάννη Α΄ και των τριών αδελφών του (από άλλες μητέρες): ο Ιωάννης Α΄ έλαβε το Κρνοβ και το Μπρούνταλ.
Κατά τον γάμο του έδωσε στη σύζυγό του Ελένα ως δική της ιδιοκτησία για μετά την αποβίωσή του (wittum) την επαρχίες Πστσύνα, κ.ά. Πράγματι το 1424 απεβίωσε ο Ιωάννης Β΄ και η Ελένα έλαβε τις προσόδους τους, χρησιμοποιώντας τον τίτλο βαρόνη της Πστσύνα.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΝυμφεύτηκε το 1407 την Ελένα των Γκεντιμινιδών, κόρη τού Καριμπούτας πρίγκιπα τού Νόβγκοροντ Σεβέρσκυι και ανιψιά τού Λαδισλάου Β΄ της Πολωνίας και είχε τέκνα:
- Βεντσέσλαος Β΄ 1405-11456, δούκας της Οπάβα-Ράτιμπορ.
- Νικόλαος Ε΄ 1409-1452, δούκας του Κρνοβ.
- Μαργαρίτα 1410-1459, παντρεύτηκε πρώτα τον Καζιμίρ Α΄ των Πιαστ-Σιλεσίας δούκα τού Οσβιέτσιμ και μετά τον Σιεμόβιτ Ε΄ των Πιαστ δούκα της Μαζοβίας.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 «Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku». (Πολωνικά) Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku. Βαρσοβία. 1895. σελ. 178.
- ↑ (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 1074775066. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2021.
Πηγές
Επεξεργασία- Ludwig Petry and Josef Joachim Menzel (eds.): Geschichte Schlesiens, vol. 1: Von der Urzeit bis zum Jahre 1526, fifth revised edition, Thorbecke, Stuttgart 1988, ISBN 3-7995-6341-5, pp. 184–202
- Hugo Weczerka (ed.): Handbuch der historischen Stätten — Schlesien = Kröners Taschenausgabe, vol. 316, Kröner, Stuttgart, 1977, ISBN 3-520-31601-3, pp. 2, 117, 176, 203, 221 and. 411 and genealogical tables on pp. 600–601