Ιωάννης Γρυπάρης (πολιτικός)
Ο Ιωάννης Γρυπάρης (1848-1922) ήταν πολιτικός και διπλωμάτης.
| Ιωάννης Γρυπάρης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ιωάννης Γρυπάρης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1848 Μύκονος |
| Θάνατος | 1922 Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Πανεπιστήμιο του Παρισιού |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός διπλωμάτης νομικός |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Σύρου) Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας (1910–1912) |
Βίος Επεξεργασία
Ο Ιωάννης Γρυπάρης καταγόταν από αρχοντική οικογένεια της Μυκόνου. Αφού πραγματοποίησε σπουδές νομικών στην Αθήνα και στο Παρίσι ακολούθησε δικαστική σταδιοδρομία, την οποία διέκοψε για να πολιτευθεί. Στις εκλογές του 1879 εκλέγεται βουλευτής Σύρου με το κόμμα του Χαρίλαου Τρικούπη και επανεξελέγη το 1881. Από το 1886 μπήκε στον διπλωματικό κλάδο υπηρετώντας σε διάφορες θέσεις: πρόξενος στα Χανιά το 1886, όπου γνώρισε και τον Βενιζέλο,[1] το 1890 διπλωματικός πράκτορας στη Σόφια και το 1892 στην Αλεξάνδρεια[2] το 1903 πρέσβης στην Κωνσταντινούπολη για επτά χρόνια. Επί Ελευθερίου Βενιζέλου τέθηκε επικεφαλής του Υπουργείου Εξωτερικών (από 18/10/1910-29/04/1912)[3]Για τις γερμανικές διπλωματικές υπηρεσίες θεωρείτο υπέρμαχος των φιλικών ελληνοτουρκικών σχέσεων.[4] Μετά η λήξη της Υπουργικής του θητείας επέστρεψε ως πρέσβης στην Κωνσταντινούπολη, μέχρι το 1914, οπότε ανακλήθηκε λόγω των πολεμικών εξελίξεων. Με την ανάρρηση στο θρόνο του βασιλιά Αλέξανδρου ο Γρυπάρης διορίστηκε μέγας Αυλάρχης μέχρι το θάνατο του βασιλιά[3].
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Ελένη Γαρδίκα-Κατσιαδάκη, «Ο Βενιζελισμός της ανόρθωσης. Η εξωτερική πολιτική του Βενιζέλου, 1910-1912», στο:Ελευθέριος Βενιζέλος και η εποχή του, (επι. Θάνος Βερέμης,Ηλίας Νικολακόπουλος), εκδ. Τα Νέα, 2005, σελ.93
- ↑ Ανώνυμος, «Γρυπάρης Ιωάννης», Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ελευθερουδάκης, τομ.4(1928), σελ.172
- ↑ 3,0 3,1 Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ.73
- ↑ Κώστας Λούλος, Η Γερμανική πολιτική στην Ελλάδα 1896-1914, εκδ.Παπαζήση, Αθήνα, 1991, σελ.143
Πηγές Επεξεργασία
- Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ.Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ.73
- Ανώνυμος, «Γρυπάρης Ιωάννης», Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ελευθερουδάκης, τομ.4(1928), σελ.172
- Κώστας Λούλος, Η Γερμανική πολιτική στην Ελλάδα 1896-1914, εκδ.Παπαζήση, Αθήνα, 1991
- Ελένη Γαρδίκα-Κατσιαδάκη, «Ο Βενιζελισμός της ανόρθωσης. Η εξωτερική πολιτική του Βενιζέλου, 1910-1912», στο:Ελευθέριος Βενιζέλος και η εποχή του, (επι. Θάνος Βερέμης,Ηλίας Νικολακόπουλος),εκδ.Τα Νέα, 2005, σελ.91-104