Κάστρο του Σωμύρ
Το κάστρο του Σωμύρ (le Château de Saumur) υψώνεται στις όχθες του ποταμού Λίγηρα στην πόλη Σωμύρ στο νομό Μαιν-ε-Λουάρ, στην Περιοχή του Λίγηρα, στη Γαλλία.
| Κάστρο του Σωμύρ | |
|---|---|
 | |
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Είδος | σατώ και μουσείο |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 47°15′22″N 0°4′21″W |
| Διοικητική υπαγωγή | Σωμύρ[1] |
| Χώρα | Γαλλία |
| Ιδιοκτήτης | Κόμητες του Μπλουά |
| Βραβεία | Μουσείο της Γαλλίας |
| Προστασία | κατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 1964)[1] |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το κάστρο χρονολογείται από τον 10ο αιώνα. Αρχικά χτίστηκε σαν οχυρό, τον 14ο αιώνα μετατράπηκε σε πολυτελές καταφύγιο του Λουδοβίκου Α΄ του Ανζού, ο οποίος του έδωσε τη σημερινή όψη του. Στα τέλη του 16ου αιώνα, γύρω από το κάστρο ανεγέρθηκαν σημαντικοί προμαχώνες. Αργότερα, χρησίμευσε σαν φυλακή. Από το 1912 το κάστρο άνοιξε για το κοινό και φιλοξενεί εκθεσιακούς χώρους.[2]
Από το 1862 είναι χαρακτηρισμένο από το γαλλικό Υπουργείο Πολιτισμού ως ιστορικό μνημείο. [3]
Ιστορία Επεξεργασία
Το κάστρο του Σωμύρ κατασκευάστηκε αρχικά από τον Θεοβάλδο Α΄ κόμη του Μπλουά, τον 10ο αιώνα, σαν ενισχυμένο οχυρό ενάντια στις επιδρομές των Βίκινγκς, κοντά σε ένα αβαείο Βενεδικτίνων. Έχει θέα στη συμβολή των ποταμών Λίγηρα και Τυέ. Το 1026, περιήλθε στην ιδιοκτησία του κόμη του Ανζού, του διάσημου Φούλκωνα Γ΄του Μελανού που το κληροδότησε στους κληρονόμους του Πλανταγενέτες. [Σημ 1] Το 1203 ο Φίλιππος Αύγουστος, βασιλιάς της Γαλλίας από τον οίκο των Καπετιδών, το προσάρτησε στο γαλλικό Στέμμα. Κατέστρεψε τις παλιές οχυρώσεις και οικοδόμησε έναν καστρόπυργο και αντηρίδες.[2]
Στις αρχές του 13ου αιώνα, ο Λουδοβίκος Θ΄, ο επιλεγόμενος άγιος, το μετέτρεψε σε βασιλικό φρούριο, μεταξύ άλλων μεγάλων έργων πρόσθεσε αμυντικούς τοίχους και τέσσερις κυκλικούς πύργους γύρω από το κάστρο. Στη συνέχεια, από το 1367, ο Λουδοβίκος Α΄ του Ανζού εξωράισε το κάστρο και αντικατέστησε τους παλιούς κυκλικούς πύργους με οκταγωνικούς. Ο Ρενέ του Ανζού βελτίωσε σημαντικά την άνεση του συνόλου του κάστρου, το μετέτρεψε σε πολυτελές παλάτι και το ονόμασε «Κάστρο της Αγάπης», είχε πλέον τη μορφή που εμφανίζεται στο χειρόγραφο του 1411 Οι πολύ πλούσιες ώρες του δούκα του Μπερύ, στην εικονογράφηση του μήνα Σεπτεμβρίου που αναπαριστά τον τρύγο.
Στο 16ο αιώνα, ένας Ιταλός στρατιωτικός αρχιτέκτονας γνωστός ως Μπαρτολομέο, ενίσχυσε την άμυνα του κάστρου οικοδομώντας προμαχώνες, μια περίφραξη ικανή να ανταπεξέλθει σε επιθέσεις με πυροβόλα όπλα. [Σημ 2]
Μέχρι το τέλος του 18ου αιώνα, στο κτίριο έμεναν οι κυβερνήτες της πόλης Σωμύρ. Κατά τον 17ο και τον 18ο αιώνα, χρησίμευε επίσης σαν φυλακή κυρίως για πολιτικούς κρατούμενους κατόπιν ενταλμάτων σύλληψης με βασιλική επιστολή εντολής εγκλεισμού ,[Σημ 3] αιχμαλώτους πολέμου, Προτεστάντες.[4]
Στα χρόνια του Ναπολέοντα το κάστρο έγινε φυλακή. Οι εργασίες μετατροπής διήρκεσαν έξι χρόνια, αλλά τα κελιά χρησιμοποιήθηκαν μόνο για τρεις μήνες μέχρι την εξορία του Ναπολέοντα το 1814. Στη συνέχεια, για μεγάλο μέρος του 19ου αιώνα, μετατράπηκε σε αποθήκη πυρομαχικών, αλλά οι κάτοικοι του Σωμύρ συχνά διαμαρτύρονταν για τις εκρήξεις στο κάστρο.
Από το 1862 είναι χαρακτηρισμένο από το γαλλικό Υπουργείο Πολιτισμού ως ιστορικό μνημείο.
Στις 22 Απριλίου 2001, το δυτικό τμήμα του βόρειου τείχους κατέρρευσε και προκάλεσε ζημίες σε μερικά από τα σπίτια που βρίσκονταν από κάτω. Το αποτέλεσμα ήταν ένα έργο σταθεροποίησης υπογείου και ανακατασκευή του προμαχώνα, έργο το οποίο ολοκληρώθηκε το 2007.
Αρχιτεκτονική Επεξεργασία
Το κάστρο διαθέτει μια σκάλα διπλής ανάβασης, χτισμένη αρκετούς αιώνες πριν από το έργο του Λεονάρντο ντα Βίντσι. Έδινε τη δυνατότητα στους ευγενείς και τους υπηρέτες να χρησιμοποιούν την ίδια σκάλα χωρίς να συναντούνται. Η πρόσβαση στο Μπελβεντέρε επιτρέπει τη θέα στη νότια πτέρυγα και τη χρήση αυτής της διπλής σκάλας, σπάνια μαρτυρία της τεχνογνωσίας της εποχής.
Μουσεία Επεξεργασία
Στις αρχές του 20ού αιώνα, η πόλη Σωμύρ αγόρασε το κάστρο από το κράτος και άρχισε ένα πρόγραμμα αποκατάστασης για να στεγάσει το μουσείο διακοσμητικών τεχνών. Σύμφωνα με την ιππική παράδοση της περιοχής στο κάστρο στεγάζεται και το μουσείο αλόγων. Στο παρατηρητήριο του κεντρικού πύργου του κάστρου, το Μπελβεντέρε, στεγάζεται το μουσείο παλιών παιχνιδιών (Musée de la Figurine-Jouet), μια συλλογή πολύ παλιών παιχνιδιών και ειδωλίων στρατιωτών, βασιλιάδων της Γαλλίας και κλόουν.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 «base Mérimée» (Γαλλικά) Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας.
- ↑ 2,0 2,1 . «chateau de Saumur».
- ↑ . «Monuments historiques». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Μαΐου 2021.
- ↑ . «chateau-saumur».
Σημειώσεις Επεξεργασία
- ↑ Πλανταγενέτες ήταν το όνομα ενός βασιλικού οίκου που προερχόταν από τους κόμητες του Ανζού και Μέν. Τα μέλη της έγιναν βασιλείς της Ιερουσαλήμ 1131-1205, και βασιλείς της Αγγλίας από το 1154 έως 1485. Επίσης, δούκες της Νορμανδίας και της Aκουιτανίας, κόμητες του Πουατού και Νάντης, άρχοντες της Ιρλανδίας, βασιλείς της Γερμανίας, κύριοι της Κύπρου κλπ.
- ↑ Ο κυκλικός περίβολος που κυριάρχησε στη στρατιωτική αρχιτεκτονική κατά τον Μεσαίωνα αποδείχθηκε ευάλωτος στα πυροβόλα όπλα
- ↑ Lettres de cachet, σφραγισμένα γράμματα που, σύμφωνα με το παλαιό καθεστώς στη Γαλλία, εξυπηρετούσαν εντολή του βασιλιά για φυλάκιση χωρίς δίκη ή εξορία ατόμων που θεωρούνταν ανεπιθύμητα.