Λουδοβίκος Α΄ του Ανζού

Ο Λουδοβίκος Α΄ του Ανζού (Louis Ier d'Anjou, 23 Ιουλίου 1339 - 20 Σεπτεμβρίου 1384) μέλος του Οίκου των Βαλουά-Ανζού ήταν δεύτερος γιος του βασιλιά της Γαλλίας Ιωάννη του Αγαθού και της Μπόννης του Λουξεμβούργου. Ο Λουδοβίκος Α΄ ήταν Κόμης του Ανζού (1356 - 1360), του Μαιν (1356 - 1384), της Τουραίνης (1370 - 1384), Βασιλιάς της Νεαπόλεως, τιτλούχος βασιλιάς των Ιεροσολύμων, και Κόμης της Προβηγκίας και του Φορκαλκιέ (1382 - 1384).

Λουδοβίκος Α΄ του Ανζού
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Louis Ier d'Anjou (Γαλλικά)
Γέννηση	23  Ιουλίου 1339 Βενσέν
Θάνατος	20  Σεπτεμβρίου 1384 Μπισέλιε
Τόπος ταφής	Μπισέλιε
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	μονάρχης
Οικογένεια
Σύζυγος	Μαρί ντε Μπλουά-Σατιγιόν
Τέκνα	Mary of Anjou Λουδοβίκος Β΄ του Ανζού Κάρολος του Ανζού
Γονείς	Ιωάννης Β΄ της Γαλλίας και Μπόννη του Λουξεμβούργου
Αδέλφια	Μαρία των Βαλουά, Δούκισσα του Μπαρ Ιωάννα των Βαλουά, Βασίλισσα της Ναβάρας Ισαβέλλα των Βαλουά Κάρολος Ε΄ της Γαλλίας Φίλιππος Β΄ της Βουργουνδίας Ιωάννης του Μπερί
Οικογένεια	Οίκος των Βαλουά-Ανζού
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	διοικητής της Βρετάνης
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφικά στοιχεία

Ήταν παρών στην μάχη του Πουατιέ το 1356 στο τάγμα που ήταν υπό τις διαταγές του μεγάλου του αδελφού Καρόλου του δελφίνου.

Ηττήθηκαν συντριπτικά και όλη η ομάδα κατόρθωσε να δραπετεύσει στα μέσα της σύγκρουσης. Μετά την ταπείνωση τους, το μόνο θετικό είναι ότι κατάφερε να αποφύγει την αιχμαλωσία, κάτι που ο πατέρας του και ο μικρός αδελφός του, Φίλιππος Β΄ της Βουργουνδίας, δεν κατάφεραν να κάνουν και συνελήφθησαν από τον Εδουάρδο, τον μαύρο πρίγκηπα. Η εξαγορά της ελευθερίας του και οι ειρηνικές συνθήκες με την Αγγλία κατοχυρώθηκαν στην Συνθήκη του Μπρετινύ το 1360. Ανάμεσα στις υπόλοιπες προτάσεις της συνθήκης ήταν και η αποστολή 40 ευγενών ως αντικαταστάτες στην ομηρεία του πατέρα του, βασιλιά Ιωάννη Β΄. Ανάμεσα στα πρόσωπα αυτά ήταν και ο ίδιος.

Η Γαλλία βρισκόταν σε τραγική οικονομική κατάσταση και δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Έμεινε στην εξορία περίπου έξι μήνες. Προσπάθησε να διαπραγματευτεί την ελευθερία του με τον Άγγλο βασιλιά Εδουάρδο Γ΄ και, όταν είδε ότι απέτυχε, αποφάσισε να δραπετεύσει. Στην επιστροφή του στην Γαλλία, βρήκε τον πατέρα του δυσαρεστημένο στην απόφαση του αυτή και ο ίδιος ο πατέρας του αποφάσισε, για να αποκαταστήσει την τιμή του, να επανέλθει οικειοθελώς στην εξορία.

Ήταν Αντιβασιλιάς του μικρού του ανιψιού, βασιλιά Καρόλου ΣΤ΄ (1380 - 1382). Είχε υποδειχτεί σαν διάδοχος στον θρόνο της Νάπολης από την ίδια την βασίλισσα Ιωάννα Α΄ της Νάπολης. Η Ιωάννα είχε κάνει την συγκεκριμένη επιλογή γιατί ήταν άτεκνη και δεν ήθελε να αφήσει την διαδοχή σε άλλους στενούς συγγενείς τους, τους οποίους θεωρούσε αντιπάλους. Αλλά η ανατροπή της Ιωάννας και ο φόνος της από τον ξάδελφο της, Κάρολο Γ΄ της Νάπολης, ματαίωσαν τα σχέδια σχετικά με την διαδοχή της Ιωάννας στον θρόνο της Νάπολης.

Κληρονόμοι

Το 1360 νυμφεύτηκε την Μαρία των Σατιγιόν-Μπλουά (απεβ. το 1404), κόρη του Καρόλου δούκα της Βρεττάνης συζυγικώ δικαιώματι. Παιδιά τους ήταν:

• Λουδοβίκος Β΄ 1377-1417, δούκας του Ανζού.
• Κάρολος 1380-1404, πρίγκιπας του Τάραντα, απεβ. 24 ετών.
• Μαρία 1370-μετά το 1383.

Παραπομπές

Λουδοβίκος Α΄ του Ανζού Οίκος των Βαλουά-Ανζού Νεότερος κλάδος του Οίκου των Καπετιδών Γέννηση: 23 Ιουλίου 1339 Θάνατος: 20 Σεπτεμβρίου 1384
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος Ιωάννα Α΄ της Νάπολης	Βασιλιάς της Νεαπόλεως 1382 - 1384 Τιτλούχος	Διάδοχος Λουδοβίκος Β΄ του Ανζού
	Κόμης της Προβηγκίας και του Φορκαλκιέ 1382 - 1384
Προκάτοχος Δημιουργία του τίτλου του δούκα του Ανζού από τον Ιωάννη τον Αγαθό	Δούκας του Ανζού 1360 - 1384