Λουδοβίκος Α΄ του Ανζού
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Λουδοβίκος Α΄ του Ανζού (Louis Ier d'Anjou, 23 Ιουλίου 1339 - 20 Σεπτεμβρίου 1384) μέλος του Οίκου των Βαλουά-Ανζού ήταν δεύτερος γιος του βασιλιά της Γαλλίας Ιωάννη του Αγαθού και της Μπόννης του Λουξεμβούργου. Ο Λουδοβίκος Α΄ ήταν Κόμης του Ανζού (1356 - 1360), του Μαιν (1356 - 1384), της Τουραίνης (1370 - 1384), Βασιλιάς της Νεαπόλεως, τιτλούχος βασιλιάς των Ιεροσολύμων, και Κόμης της Προβηγκίας και του Φορκαλκιέ (1382 - 1384).
| Λουδοβίκος Α΄ του Ανζού | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Louis Ier d'Anjou (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 23 Ιουλίου 1339[1] Βανσέν[1] |
| Θάνατος | 20 Σεπτεμβρίου 1384[1] Μπισέλιε[1] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μαρί ντε Μπλουά-Σατιγιόν[1] |
| Τέκνα | Mary of Anjou[1] Λουδοβίκος Β΄ του Ανζού[1] Κάρολος του Ανζού[1] |
| Γονείς | Ιωάννης Β΄ της Γαλλίας[1] και Μπόννη του Λουξεμβούργου[1] |
| Αδέλφια | Μαρία των Βαλουά, Δούκισσα του Μπαρ Ιωάννα των Βαλουά, Βασίλισσα της Ναβάρας Ισαβέλλα των Βαλουά Κάρολος Ε΄ της Γαλλίας Φίλιππος Β΄ της Βουργουνδίας Ιωάννης του Μπερί |
| Οικογένεια | Οίκος των Βαλουά-Ανζού |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | διοικητής της Βρετάνης |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφικά στοιχείαΕπεξεργασία
Ήταν παρών στην μάχη του Πουατιέ το 1356 στο τάγμα που ήταν υπό τις διαταγές του μεγάλου του αδελφού Καρόλου του δελφίνου.
Ηττήθηκαν συντριπτικά και όλη η ομάδα κατόρθωσε να δραπετεύσει στα μέσα της σύγκρουσης. Μετά την ταπείνωση τους, το μόνο θετικό είναι ότι κατάφερε να αποφύγει την αιχμαλωσία, κάτι που ο πατέρας του και ο μικρός αδελφός του, Φίλιππος Β΄ της Βουργουνδίας, δεν κατάφεραν να κάνουν και συνελήφθησαν από τον Εδουάρδο, τον μαύρο πρίγκηπα. Η εξαγορά της ελευθερίας του και οι ειρηνικές συνθήκες με την Αγγλία κατοχυρώθηκαν στην Συνθήκη του Μπρετινύ το 1360. Ανάμεσα στις υπόλοιπες προτάσεις της συνθήκης ήταν και η αποστολή 40 ευγενών ως αντικαταστάτες στην ομηρεία του πατέρα του, βασιλιά Ιωάννη Β΄. Ανάμεσα στα πρόσωπα αυτά ήταν και ο ίδιος.
Η Γαλλία βρισκόταν σε τραγική οικονομική κατάσταση και δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Έμεινε στην εξορία περίπου έξι μήνες. Προσπάθησε να διαπραγματευτεί την ελευθερία του με τον Άγγλο βασιλιά Εδουάρδο Γ΄ και, όταν είδε ότι απέτυχε, αποφάσισε να δραπετεύσει. Στην επιστροφή του στην Γαλλία, βρήκε τον πατέρα του δυσαρεστημένο στην απόφαση του αυτή και ο ίδιος ο πατέρας του αποφάσισε, για να αποκαταστήσει την τιμή του, να επανέλθει οικειοθελώς στην εξορία.
Ήταν Αντιβασιλιάς του μικρού του ανιψιού, βασιλιά Καρόλου ΣΤ΄ (1380 - 1382). Είχε υποδειχτεί σαν διάδοχος στον θρόνο της Νάπολης από την ίδια την βασίλισσα Ιωάννα Α΄ της Νάπολης. Η Ιωάννα είχε κάνει την συγκεκριμένη επιλογή γιατί ήταν άτεκνη και δεν ήθελε να αφήσει την διαδοχή σε άλλους στενούς συγγενείς τους, τους οποίους θεωρούσε αντιπάλους. Αλλά η ανατροπή της Ιωάννας και ο φόνος της από τον ξάδελφο της, Κάρολο Γ΄ της Νάπολης, ματαίωσαν τα σχέδια σχετικά με την διαδοχή της Ιωάννας στον θρόνο της Νάπολης.
ΚληρονόμοιΕπεξεργασία
Το 1360 νυμφεύτηκε την Μαρία των Σατιγιόν-Μπλουά (απεβ. το 1404), κόρη του Καρόλου δούκα της Βρεττάνης συζυγικώ δικαιώματι. Παιδιά τους ήταν:
- Λουδοβίκος Β΄ 1377-1417, δούκας του Ανζού.
- Κάρολος 1380-1404, πρίγκιπας του Τάραντα, απεβ. 24 ετών.
- Μαρία 1370-μετά το 1383.
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
Λουδοβίκος Α΄ του Ανζού Νεότερος κλάδος του Οίκου των Καπετιδών Γέννηση: 23 Ιουλίου 1339 Θάνατος: 20 Σεπτεμβρίου 1384
| ||
| Βασιλικοί τίτλοι | ||
|---|---|---|
| Προκάτοχος Ιωάννα Α΄ της Νάπολης |
Βασιλιάς της Νεαπόλεως 1382 - 1384 Τιτλούχος |
Διάδοχος Λουδοβίκος Β΄ του Ανζού |
Κόμης της Προβηγκίας και του Φορκαλκιέ 1382 - 1384 | ||
| Προκάτοχος Δημιουργία του τίτλου του δούκα του Ανζού από τον Ιωάννη τον Αγαθό |
Δούκας του Ανζού 1360 - 1384 | |
| Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Louis I, Duke of Anjou της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 3.0. (ιστορικό/συντάκτες). |