Ο Λουδοβίκος Α΄ του Ανζού (Louis Ier d'Anjou, 23 Ιουλίου 1339 - 20 Σεπτεμβρίου 1384) μέλος του Οίκου των Βαλουά-Ανζού ήταν δεύτερος γιος του βασιλιά της Γαλλίας Ιωάννη του Αγαθού και της Μπόννης του Λουξεμβούργου. Ο Λουδοβίκος Α΄ ήταν Κόμης του Ανζού (1356 - 1360), του Μαιν (1356 - 1384), της Τουραίνης (1370 - 1384), Βασιλιάς της Νεαπόλεως, τιτλούχος βασιλιάς των Ιεροσολύμων, και Κόμης της Προβηγκίας και του Φορκαλκιέ (1382 - 1384).

Λουδοβίκος Α΄ του Ανζού
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Louis Ier d'Anjou (Γαλλικά)
Γέννηση23  Ιουλίου 1339[1]
Βενσέν[1]
Θάνατος20  Σεπτεμβρίου 1384[1]
Μπισέλιε[1]
Τόπος ταφήςΜπισέλιε
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΠαλαιά Γαλλικά[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμονάρχης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜαρία του Μπλουά (από 1360)[1][3][4]
ΤέκναMary of Anjou[1]
Λουδοβίκος Β΄ του Ανζού[1]
Κάρολος του Ανζού[1]
ΓονείςΙωάννης Β΄ της Γαλλίας[1][3] και Μπόννη του Λουξεμβούργου[1][3]
ΑδέλφιαΜαρία της Γαλλίας (1344-1404)
Ιωάννα των Βαλουά, Βασίλισσα της Ναβάρας[3]
Ισαβέλλα της Γαλλίας
Κάρολος Ε΄ της Γαλλίας[3]
Φίλιππος Β΄ της Βουργουνδίας
Ιωάννης του Μπερί[3]
ΟικογένειαΟίκος του Βαλουά-Ανζού
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαδιοικητής της Βρετάνης
Κόμης του Ανζού
Δούκας του Ανζού
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφικά στοιχεία

Επεξεργασία

Ήταν παρών στη μάχη του Πουατιέ το 1356 στο τάγμα που ήταν υπό τις διαταγές του μεγάλου του αδελφού Καρόλου του δελφίνου.

Ηττήθηκαν συντριπτικά και όλη η ομάδα κατόρθωσε να δραπετεύσει στα μέσα της σύγκρουσης. Μετά την ταπείνωση τους, το μόνο θετικό είναι ότι κατάφερε να αποφύγει την αιχμαλωσία, κάτι που ο πατέρας του και ο μικρός αδελφός του, Φίλιππος Β΄ της Βουργουνδίας, δεν κατάφεραν να κάνουν και συνελήφθησαν από τον Εδουάρδο, τον μαύρο πρίγκηπα. Η εξαγορά της ελευθερίας του και οι ειρηνικές συνθήκες με την Αγγλία κατοχυρώθηκαν στη Συνθήκη του Μπρετινύ το 1360. Ανάμεσα στις υπόλοιπες προτάσεις της συνθήκης ήταν και η αποστολή 40 ευγενών ως αντικαταστάτες στην ομηρεία του πατέρα του, βασιλιά Ιωάννη Β΄. Ανάμεσα στα πρόσωπα αυτά ήταν και ο ίδιος.

Η Γαλλία βρισκόταν σε τραγική οικονομική κατάσταση και δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Έμεινε στην εξορία περίπου έξι μήνες. Προσπάθησε να διαπραγματευτεί την ελευθερία του με τον Άγγλο βασιλιά Εδουάρδο Γ΄ και, όταν είδε ότι απέτυχε, αποφάσισε να δραπετεύσει. Στην επιστροφή του στη Γαλλία, βρήκε τον πατέρα του δυσαρεστημένο στην απόφαση του αυτή και ο ίδιος ο πατέρας του αποφάσισε, για να αποκαταστήσει την τιμή του, να επανέλθει οικειοθελώς στην εξορία.

Ήταν Αντιβασιλιάς του μικρού του ανιψιού, βασιλιά Καρόλου ΣΤ΄ (1380 - 1382). Είχε υποδειχτεί σαν διάδοχος στον θρόνο της Νάπολης από την ίδια τη βασίλισσα Ιωάννα Α΄ της Νάπολης. Η Ιωάννα είχε κάνει τη συγκεκριμένη επιλογή γιατί ήταν άτεκνη και δεν ήθελε να αφήσει τη διαδοχή σε άλλους στενούς συγγενείς τους, τους οποίους θεωρούσε αντιπάλους. Αλλά η ανατροπή της Ιωάννας και ο φόνος της από τον ξάδελφο της, Κάρολο Γ΄ της Νάπολης, ματαίωσαν τα σχέδια σχετικά με τη διαδοχή της Ιωάννας στον θρόνο της Νάπολης.

Οικογένεια

Επεξεργασία

Το 1360 νυμφεύτηκε τη Μαρία των Σατιγιόν-Μπλουά (απεβ. το 1404), κόρη του Καρόλου δούκα της Βρετάνης συζυγικώ δικαιώματι. Παιδιά τους ήταν:

  • Λουδοβίκος Β΄ 1377-1417, δούκας του Ανζού.
  • Κάρολος 1380-1404, πρίγκιπας του Τάραντα, απεβ. 24 ετών.
  • Μαρία 1370-μετά το 1383.

Πρόγονοι

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
Λουδοβίκος Α΄ του Ανζού
Νεότερος κλάδος του Οίκου των Καπετιδών
Γέννηση: 23 Ιουλίου 1339 Θάνατος: 20 Σεπτεμβρίου 1384
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Ιωάννα Α΄ της Νάπολης
Βασιλιάς της Νεαπόλεως
 

1382 - 1384
Τιτλούχος
Διάδοχος
Λουδοβίκος Β΄ του Ανζού
Κόμης της Προβηγκίας και του Φορκαλκιέ
 

1382 - 1384
Προκάτοχος
Δημιουργία του τίτλου του δούκα του Ανζού από τον Ιωάννη τον Αγαθό
Δούκας του Ανζού
 

1360 - 1384