Λουδοβίκος Α΄ του Ανζού
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Λουδοβίκος Α΄ του Ανζού (Louis Ier d'Anjou, 23 Ιουλίου 1339 - 20 Σεπτεμβρίου 1384) μέλος του Οίκου των Βαλουά-Ανζού ήταν δεύτερος γιος του βασιλιά της Γαλλίας Ιωάννη του Αγαθού και της Μπόννης του Λουξεμβούργου. Ο Λουδοβίκος Α΄ ήταν Κόμης του Ανζού (1356 - 1360), του Μαιν (1356 - 1384), της Τουραίνης (1370 - 1384), Βασιλιάς της Νεαπόλεως, τιτλούχος βασιλιάς των Ιεροσολύμων, και Κόμης της Προβηγκίας και του Φορκαλκιέ (1382 - 1384).
| Λουδοβίκος Α΄ του Ανζού | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Louis Ier d'Anjou (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 23 Ιουλίου 1339[1] Βενσέν[1] |
| Θάνατος | 20 Σεπτεμβρίου 1384[1] Μπισέλιε[1] |
| Τόπος ταφής | Μπισέλιε |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Παλαιά Γαλλικά[2] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μαρία του Μπλουά (από 1360)[1][3][4] |
| Τέκνα | Mary of Anjou[1] Λουδοβίκος Β΄ του Ανζού[1] Κάρολος του Ανζού[1] |
| Γονείς | Ιωάννης Β΄ της Γαλλίας[1][3] και Μπόννη του Λουξεμβούργου[1][3] |
| Αδέλφια | Μαρία της Γαλλίας (1344-1404) Ιωάννα των Βαλουά, Βασίλισσα της Ναβάρας[3] Ισαβέλλα της Γαλλίας Κάρολος Ε΄ της Γαλλίας[3] Φίλιππος Β΄ της Βουργουνδίας Ιωάννης του Μπερί[3] |
| Οικογένεια | Οίκος του Βαλουά-Ανζού |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | διοικητής της Βρετάνης Κόμης του Ανζού Δούκας του Ανζού |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφικά στοιχείαΕπεξεργασία
Ήταν παρών στη μάχη του Πουατιέ το 1356 στο τάγμα που ήταν υπό τις διαταγές του μεγάλου του αδελφού Καρόλου του δελφίνου.
Ηττήθηκαν συντριπτικά και όλη η ομάδα κατόρθωσε να δραπετεύσει στα μέσα της σύγκρουσης. Μετά την ταπείνωση τους, το μόνο θετικό είναι ότι κατάφερε να αποφύγει την αιχμαλωσία, κάτι που ο πατέρας του και ο μικρός αδελφός του, Φίλιππος Β΄ της Βουργουνδίας, δεν κατάφεραν να κάνουν και συνελήφθησαν από τον Εδουάρδο, τον μαύρο πρίγκηπα. Η εξαγορά της ελευθερίας του και οι ειρηνικές συνθήκες με την Αγγλία κατοχυρώθηκαν στη Συνθήκη του Μπρετινύ το 1360. Ανάμεσα στις υπόλοιπες προτάσεις της συνθήκης ήταν και η αποστολή 40 ευγενών ως αντικαταστάτες στην ομηρεία του πατέρα του, βασιλιά Ιωάννη Β΄. Ανάμεσα στα πρόσωπα αυτά ήταν και ο ίδιος.
Η Γαλλία βρισκόταν σε τραγική οικονομική κατάσταση και δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά. Έμεινε στην εξορία περίπου έξι μήνες. Προσπάθησε να διαπραγματευτεί την ελευθερία του με τον Άγγλο βασιλιά Εδουάρδο Γ΄ και, όταν είδε ότι απέτυχε, αποφάσισε να δραπετεύσει. Στην επιστροφή του στη Γαλλία, βρήκε τον πατέρα του δυσαρεστημένο στην απόφαση του αυτή και ο ίδιος ο πατέρας του αποφάσισε, για να αποκαταστήσει την τιμή του, να επανέλθει οικειοθελώς στην εξορία.
Ήταν Αντιβασιλιάς του μικρού του ανιψιού, βασιλιά Καρόλου ΣΤ΄ (1380 - 1382). Είχε υποδειχτεί σαν διάδοχος στον θρόνο της Νάπολης από την ίδια τη βασίλισσα Ιωάννα Α΄ της Νάπολης. Η Ιωάννα είχε κάνει τη συγκεκριμένη επιλογή γιατί ήταν άτεκνη και δεν ήθελε να αφήσει τη διαδοχή σε άλλους στενούς συγγενείς τους, τους οποίους θεωρούσε αντιπάλους. Αλλά η ανατροπή της Ιωάννας και ο φόνος της από τον ξάδελφο της, Κάρολο Γ΄ της Νάπολης, ματαίωσαν τα σχέδια σχετικά με τη διαδοχή της Ιωάννας στον θρόνο της Νάπολης.
ΟικογένειαΕπεξεργασία
Το 1360 νυμφεύτηκε τη Μαρία των Σατιγιόν-Μπλουά (απεβ. το 1404), κόρη του Καρόλου δούκα της Βρεττάνης συζυγικώ δικαιώματι. Παιδιά τους ήταν:
- Λουδοβίκος Β΄ 1377-1417, δούκας του Ανζού.
- Κάρολος 1380-1404, πρίγκιπας του Τάραντα, απεβ. 24 ετών.
- Μαρία 1370-μετά το 1383.
ΠρόγονοιΕπεξεργασία
ΠαραπομπέςΕπεξεργασία
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020. σελ. http://fmg.ac/Projects/MedLands/ANJOU,%20MAINE.htm.
- ↑ «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 «Kindred Britain»
- ↑ p10522.htm#i105214. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
