Καμουρές Καντινεφέντι
Η Καμουρές Καντινεφέντι (Οθ. Τούρκικα:كام-سيد أنثى سيد) (Τούρκικα: Kamures kadınefendi, 5 Μαρτίου 1855 - 30 Απριλίου 1921) ήταν η πρώτη σύζυγος του σουλτάνου Μωάμεθ Ε΄ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.[1]
Καμουρές Καντινεφέντι | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | كامورس قادين افندى (Οθωμανικά Τουρκικά) |
Γέννηση | 5 Μαρτίου 1855 Βόρειος Καύκασος |
Θάνατος | 30 Απριλίου 1921 Κωνσταντινούπολη |
Τόπος ταφής | Tomb of Mehmed V |
Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | οθωμανικά Τουρκικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | αριστοκράτης |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Μεχμέτ Ε' |
Τέκνα | Μεχμέτ Ζιγιαεντίν Εφέντι |
Οικογένεια | Οθωμανική Δυναστεία |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Βαλιντέ Σουλτάνα |
Ο πλήρης τίτλος ήταν: Devletlu İsmetlu Baş Kam-res Kadın Efendi Hazretleri
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΗ Καμουρές Καντινεφέντι γεννήθηκε στις 5 Μαρτίου 1855 στον Βόρειο Καύκασο. Σε πού μικρή ηλικία δόθηκε στο παλάτι για υπηρεσία. Σύντομα τη πρόσεξε ο σουλτάνος και στις 30 Σεπτεμβρίου 1872 παντρεύτηκαν στο Παλάτι Ορτακόϊ. Ένα χρόνο αργότερα γέννησε το μοναδικό της παιδί, τον Ηγεμόνα Μεχμέτ Ζιγιαεντίν Εφέντι.
Το 1918 δέχτηκε την επίσκεψη του Βασιλιά Μπόρις Γ΄ της Βουλγαρίας και της Αυτοκράτειρας Ζίτα της Αυστρίας.
Ήταν η γιαγιά των μελλοντικών μαθητών της Σαφιγιέ Ουνιουβάρ, που ήταν δασκάλα στο σχολείο του παλατιού. Η Σαφιγιέ Ουνιουβάρ έγραψε στα απομνημονεύματά της για την Καμουρές:
...Κάποιος δεν πρέπει πληρώσει την πρώτη κλήση το βράδυ, και έτσι το απόγευμα της Παρασκευής που έβαλα το φόρεμά μου με το μακρύ βολάν. Έχοντας λάβει προηγουμένως την άδεια να πληρώσω ένα τηλεφώνημα, πέρασα με την Καλφά μου μέσα από τους υπέροχους κήπους του παλατιού, που είχαν τοποθετήσει τα λουλούδια σε σειρές και μπήκα στα διαμερίσματα της Μπας Καντινεφέντι, η οποια είναι η ανώτατη σύζυγος του μονάρχη. Η Καμουρές Καντινεφέντι ήταν η μητέρα του μεγαλύτερου γιου του σουλτάνου, του Ηγεμόνα Μεχμέτ Ζιγιαεντίν Εφέντι.
Μετά το θάνατο του σουλτάνου το 1918 παρέμεινε στο ανάκτορο για λίγο και μετά μετακόμισε στο ανάκτορο του γιου της, όπου έζησε εκεί μέχρι τον θάνατό της στις 30 Απριλίου 1921. Θάφτηκε στο κοιμητήριο Εγιούπ.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ The Rise of the Turks and the Ottoman Empire Αρχειοθετήθηκε 2012-06-28 στο Wayback Machine. Retrieved on 2007-09-16
Πηγές
Επεξεργασία- Peirce, Leslie P., The Imperial Harem: Women and Sovereignty in the Ottoman Empire, Oxford University Press, 1993, ISBN 0-19-508677-5 (paperback)
- Yavuz Bahadıroğlu, Resimli Osmanlı Tarihi, Nesil Yayınları (Ottoman History with Illustrations, Nesil Publications), 15th Ed., 2009, ISBN 978-975-269-299-2 (Hardcover)