Καρλομάνος (υιός Καρόλου του Φαλακρού)
Ο Καρλομάνος (848 - περί το 877) μέλος της Δυναστείας των Καρολιδών ήταν ο μικρότερος γιος του Καρόλου του Φαλακρού με την πρώτη σύζυγο του Ερμεντρούδη της Ορλεάνης. Ο προορισμός του ήταν σαν μικρότερος γιος για εκκλησιαστική σταδιοδρομία, επαναστάτησε ωστόσο εναντίον του πατέρα του (870) και διεκδίκησε τμήμα της κληρονομιάς του. Ο πατέρας του τον ξύρισε στο κεφάλι (854) για να αποτρέψει μια νέα διαίρεση και του δικού του βασιλείου αφού ο δικός του πατέρας Λουδοβίκος ο Ευσεβής μοίρασε την αυτοκρατορία του στους γιους του, ολοκληρώθηκε με τη Συνθήκη του Βερντέν (843). Ο στόχος του ήταν να τον διαδεχτεί ο μεγαλύτερος γιος του Λουδοβίκος ο Τραυλός και οι υπόλοιποι να ακολουθήσουν την εκκλησιαστική σταδιοδρομία για να μην διεκδικήσουν κληρονομιά. Την ανατροφή του Καρλομάν ανέλαβε ο μελλοντικός αρχιεπίσκοπος του Μπουρζ, χρίστηκε διάκονος (860) και ανέλαβε τη διοίκηση του Αβαείου του Σαιν-Μεντάρ ντε Σουασόν, την επόμενη δεκαετία απέκτησε πολλά ακόμα Αβαεία.[4]
| Καρλομάνος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Carloman (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 847 (περίπου) ή 9ος αιώνας ή 849 |
| Θάνατος | 877 (περίπου)[1] |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Θρησκευτικό τάγμα | Τάγμα του Αγίου Βενέδικτου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Catholic monk |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Κάρολος ο Φαλακρός και Ερμεντρούδη της Ορλεάνης[1] |
| Αδέλφια | Λουδοβίκος ο Τραυλός[2] Λοθάριος ο Χωλός[2] Κάρολος το Παιδί[2] Ντρόγκο[2] Πιπίνος[2] Κάρολος[2] Ιουδήθ της Φλάνδρας[2] Ροθίλδη[2] Ερμεντρούδη[2] Χίλντεγκαρντ[2] Γκιζέλα[2] Ροτρούδη[2] |
| Οικογένεια | Δυναστεία των Καρολιδών[1] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Αββάς του Έχτερναχ (874–877) αββάς του Αβαείου του Σαιν-Μεντάρ ντε Σουασόν (860–870) αββάς (868–871, Saint-Amand Abbey)[3] |
Ο τρίτος αδελφός του Καρλομάν Λοθάριος ο Χωλός που ακολουθούσε επίσης εκκλησιαστική σταδιοδρομία πέθανε (865), την επόμενη χρονιά (866) πέθανε και ο δεύτερος αδελφός του Κάρολος το Παιδί, ο Καρλομάν έγινε ο δεύτερος στη σειρά διαδοχής του θρόνου μετά τον Λουδοβίκο τον Τραυλό.[5] Με καρδιά πολεμιστή ο Καρλομάν απαρνήθηκε την εκκλησία και συγκέντρωσε ένα τμήμα της αριστοκρατίας στην υπηρεσία του (870).[4] Δεν είναι γνωστές οι περιοχές οι οποίες του έδωσαν προμήθειες να συγκεντρώσει τον στρατό του, πιθανότατα η Λοθαριγγία και η Φλάνδρα.[4] Ο πατέρας του τον συνέλαβε και τον φυλάκισε στο Σανλίς, όλα τα αβαεία του κατασχέθηκαν.[4][6] Ο Πάπας Αδριανός Β΄ ζήτησε την απελευθέρωση του Καρλομάν αλλά ο Κάρολος ο Φαλακρός το αρνήθηκε, ο Καρλομάν δραπέτευσε στη Φλάνδρα όπου συγκέντρωσε έναν μικρό στρατό.[4] Οι επίσκοποι της επαρχίας του Ρενς συγκεντρώθηκαν στην Κομπιένη υπό την ηγεσία του αρχιεπισκόπου (871), αφόρισαν τον Καρλομάν και όλους τους οπαδούς του. Ο επίσκοπος του Λαν, οπαδός του Καρλομάν ήταν ο μοναδικός που μειοψήφησε.[4] Ο Καρλομάν συνελήφθη και τυφλώθηκε (873) αλλά δραπέτευσε στην Ανατολική Φραγκία, τον υποδέχτηκε ο θείος του Λουδοβίκος ο Γερμανικός που τον ανέλαβε υπό την προστασία του. Ο Καρλομάν πέθανε στη Γερμανία γύρω στο 877.[4]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 310. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 308-313. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Claude Robert, Congregation of St. Maur, Louis de Sainte-Marthe, Scévole de Sainte-Marthe, Jean Chenu, Denis de Sainte-Marthe, Barthélemy Hauréau: «Gallia Christiana» (Λατινικά) 1656.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 McKitterick 1983, σσ. 186–87
- ↑ McKitterick 1983, σ. 195
- ↑ McKitterick 1983, σ. 207
Πηγές
Επεξεργασία- McKitterick, Rosamond (1983). The Frankish Kingdoms under the Carolingians, 751–987. London: Longman.