Η Καρλόττα του Λα Μαρκ (γαλλ.: Charlotte de La Marck, 5 Νοεμβρίου 1574 - 15 Μαΐου 1594) ήταν κυρίαρχη πριγκίπισσα τού Σεντάν και δούκισσα τού Μπουγιόν από μόνη της μεταξύ 1588 και 1594.[2] Οι τίτλοι της και το πριγκιπάτο τού Σεντάν πέρασαν στον Οίκο ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν μέσω τού γάμου της. Δεν είχε απογόνους.

Καρλόττα του Λα Μαρκ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Charlotte de La Marck, (Γαλλικά)
Γέννηση5  Νοεμβρίου 1574
Σεντάν
Θάνατος15  Μαΐου 1594[1]
Αιτία θανάτουεπιπλοκή κατά τον τοκετό
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΕρρίκος ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν, δούκας του Μπουγιόν
ΓονείςΕρρίκος Ροβέρτος του Λα Μαρκ και Φραγκίσκη της Βουρβόνης-Βαντόμ
ΑδέλφιαΓουλιέλμος Ροβέρτος του Λα Μαρκ
Ζαν ντε Λα Μαρκ
ΟικογένειαΟίκος του Λα Μαρκ

Βιογραφία Επεξεργασία

Το τελευταίο επιζών παιδί τού Ερρίκου-Ροβέρτου δούκα τού Μπουγιόν και της Φραγκίσκης του Μπουρμπόν, κόρης τού Λουδοβίκου δούκα τού Μονπανσιέ. Ήταν μέλος τού Οίκου του Λα Μαρκ. Ο μεγαλύτερος αδελφός της Γουλιέλμος-Ροβέρτος απεβίωσε χωρίς τέκνα, και ως εκ τούτου, η Καρλόττα έγινε κληρονόμος τού δουκάτου τού Μπουγιόν, τού πριγκιπάτου τού Σεντάν και διαφόρων άλλων τίτλων το 1588.

Ο γάμος της κανονίστηκε από τον ίδιο τον βασιλιά Ερρίκο Δ΄ της Γαλλίας. Ο σύζυγός της ήταν γιος τού υποκόμη τού Τυρέν και της Eλεονόρας τού Moνμορενσύ, κόρης τού Αν του Μονμορανσύ. Το ζευγάρι παντρεύτηκε στις 19 Νοεμβρίου 1591. Μετά τον γάμο, ο σύζυγός της έγινε συγκυβερνήτης των κτήσεών της και μοιράστηκε τους τίτλους της.

Γέννησε έναν γιο, ο οποίος απεβίωσε την ίδια ημέρα. Η Καρλόττα απεβίωσε μία εβδομάδα μετά. Τάφηκε στην εκκλησία τού Σαιν-Λωράν στο Σεντάν.

Ο σύζυγός της διεκδίκησε αργότερα το δουκάτο τού Μπουγιόν ως δικό του και το 1676, ο εγγονός του Γοδεφρείδος-Μαυρίκιος ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν έλαβε επίσημα το Μπουγιόν και το Σεντάν. Ο κλάδος Μπουγιόν τού Οίκου τού Λα Μαρκ εξέλιπε με την Καρλόττα.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00012969.
  2. Pierre Congar, Jean Lecaillon et Jacques Rousseau, Sedan et le pays sedanais, vingt siècles d’histoire, Éditions F.E.R.N., 1969, 577 p..