Κιμ Γουόν-γκιούν

Βορειοκορεάτης μουσικός

Ο Κιμ Γουόν-γκιούν (κορεατικά: 김원균, 2 Ιανουαρίου 1917 - 5 Απριλίου 2002)[2] ήταν Βορειοκορεάτης συνθέτης και πολιτικός. Σήμερα θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερος, αν όχι ο σπουδαιότερος, μουσικός της Βόρειας Κορέας.[3] Μεταξύ των έργων του είναι ο Aegukka, δηλαδή ο εθνικός ύμνος της χώρας και ένας ύμνος για τον Κιμ Ιλ-σονγκ, το Το τραγούδι του Στρατηγού Κιμ Ιλ-σονγκ. καθώς και αρκετές - όπως λέγονται - επαναστατικές όπερες.[4] Ο Κιμ, γεννήθηκε στην Ουονσάν και παράτησε το γρήγορα το λύκειο.[2] Μετά την απελευθέρωση της Κορέας, έγραψε το πρώτο του μουσικό έργο, το Παρέλαση της Κορέας.[5] Αργότερα ήρθε και το προαναφερθέν έργο για τον Κιμ Ιλ-σονγκ, αλλά εκείνη την περίοδο, ο Κιμ Γουόν-γκιούν, θεωρούταν απλά «ένας αγρότης που έγραψε το Το τραγούδι του Στρατηγού Κιμ Ιλ-σονγκ».[3]

Κιμ Γουόν-γκιούν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
김원균 (Κορεατικά)
Γέννηση2  Ιανουαρίου 1917
Ουόνσαν
Θάνατος5  Απριλίου 2002
Αιτία θανάτουκαρδιακή ανεπάρκεια
Χώρα πολιτογράφησηςΒόρεια Κορέα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυνθέτης
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο Μουσικής και χορού της Πιονγιάνγκ
Αξιοσημείωτο έργοAegukka
Το τραγούδι του Στρατηγού Κιμ Ιλ Σουνγκ
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΉρωας της Εργασίας (1986)
Τάγμα του Κιμ Ιλ Σουνγκ[1]
βραβείο Κιμ Ιλ Σουνγκ[1]

Στο πολύ πρώιμο στάδιο της προσωπολατρείας που επικρατεί στη Βόρεια Κορέα, το Τραγούδι του Στρατηγού Κιμ Ιλ-σονγκ, ήταν η πρώτη μορφή τέχνης που εκθείαζε τον Κιμ Ιλ-σονγκ. Έτσι, αργότερα του ζητήθηκε να συνθέσει τον ύμνο της χώρας και το έκανε, και το 1947 (έως και σήμερα) είναι ο επίσημος εθνικός ύμνος της Βόρειας Κορέας. Γενικότερα, σαν μουσικός ήταν αυτοδίδακτος. Είχε παρακολουθήσει κάποια σχετική σχολή και παλιότερα στην Ιαπωνία,[4] αλλά η μεγαλύτερη εκπαίδευσή του ήρθε αργότερα, όταν σπούδασε στη Μόσχα.[6] Άλλες γνωστές συνθέσεις του είναι η Δημοκρατική Παρέλαση Νιότης, Ο Ανώτατος Διοικητής μας, Δόξα στο Εργατικό Κόμμα Κορέας, Τραγούδι της Μεγάλης Εθνικής Ενότητας και Τραγούδι Ενάντια στον Ιμπεριαλισμό.[7]

Το 1971, έκανε πρεμιέρα και η γνωστή όπερα Θάλασσα του Αίματος, η οποία αποδίδεται στον Κιμ Ιλ-σονγκ, με τον Κιμ Γουόν-γκιούν να πιστώνεται κι αυτός τη σύνθεση. Ο Κιμ, έγινε διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Τέχνης. Ενώ το 1954, μπήκε στην κεντρική επιτροπή της Ένωσης Μουσικών Κορέας, όπου αργότερα θα γινόταν κι αντιπρόεδρος και πρόεδρος.[4] Από το 1960, έγινε και πρόεδρος του Πανεπιστημίου Μουσικής και Χορού της Πιονγιανγκ. Τον Σεπτέμβριο του 1990, έγινε Μουσικό Φεστιβάλ Επανένωσης, με τον Κιμ, να είναι ο πρόεδρος της Βορειοκορεάτης συμμετοχής.[4] Υπήρξε επίσης και τιμώμενο μέλος του Διεθνούς Μουσικού Συμβουλείου.[8] Κατά τη διάρκεια της καριέας του, έλαβε διάφορες διακρίσεις, με τη μεγαλύτερη για τη Βόρεια Κορέα, το Μετάλλιο του Ήρωα της Εργατειάς.[4] Πέθανε το 2002, από καρδιακό επεισόδιο.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 kcnawatch.org/newstream/1634346158-792078520/kim-won-gyun-famous-composer-of-dprk/. Ανακτήθηκε στις 21  Δεκεμβρίου 2021.
  2. 2,0 2,1 내나라 [Kim Won-gyun]. Naenara (στα Korean). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Αυγούστου 2009. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2015. 
  3. 3,0 3,1 Marie Korpe (4 Σεπτεμβρίου 2004). Shoot the Singer!: Music Censorship Today. Zed Books. σελ. 220. ISBN 978-1-84277-505-9. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2015. 
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 James E. Hoare (13 Ιουλίου 2012). Historical Dictionary of Democratic People's Republic of Korea. Scarecrow Press. σελ. 224. ISBN 978-0-8108-7987-4. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2015. 
  5. «Kim Won Gyun, World-famous Composer». KCNA. 4 Μαΐου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2018. 
  6. Portal, Jane (15 Αυγούστου 2005). Art Under Control in North Korea. Reaktion Books. σελίδες 92–93. ISBN 978-1-86189-236-2. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2015. 
  7. «Kim Won Gyun concert». KCNA. 10 Μαρτίου 1997. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2015. 
  8. «Composer Living along with Conservatory». KCNA. 10 Αυγούστου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2015. 

Περαιτέρω μελέτη Επεξεργασία

  • Kim Sunnam; Kim Won-gyun (1953). «Iskusstvo sluzhit narodu (O razvitii muzykainoi kultury Koreisko Narodno-Demokraticheskoi Respubliki)» (στα Russian). Sovetskaya Muzyka (3): 109–111. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία