Κλάρα Ιζαμπέλα Πατσόβα
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Κλάρα Ιζαμπέλα Πατσόβα (πολωνικά: Klara Izabella Pacowa), γεννημένη ως Κλαιρ Ιζαμπέλ Γιουτζίν ντε Μεϊλύ-Λεσπίν (γαλλικά: Claire Isabelle Eugenie de Mailly-Lespine) (1631 - 11 Μαρτίου 1685), ήταν Πολωνή αυλική. Ήταν κυρία επί των τιμών και έμπιστη για δύο από τις βασίλισσες της Πολωνίας, της Μαρίας Λουίζας Γκοντζάγκα και της Ελεονώρας της Αυστρίας και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην πολωνική πολιτική ζωή.
| Κλάρα Ιζαμπέλα Πατσόβα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1631[1][2] Παρίσι[1] |
| Θάνατος | 11 Μαρτίου 1685[3] Βαρσοβία[4][3] |
| Τόπος ταφής | Pažaislis Monastery[3] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Πολωνική-Λιθουανική Κοινοπολιτεία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | Κυρία επί των τιμών[5] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Κσίστοφ Ζίγκμουντ Πατς (έως 1684)[6] |
| Τέκνα | d:Q124855969[7] |
| Οικογένεια | House of Pac |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | d:Q66200971 d:Q66201325 (έως 1685)[3] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ζωή Επεξεργασία
Ήταν η κόρη του Γάλλου κόμη Αντουάν ντε Μεϊλύ-Λεσπίν και της Ζενεβιέβ ντ' Ουφρέ, χήρας του πρίγκιπα ντε Κρόυ.
Κυρία επί των τιμών της Μαρία-Λουίζα Επεξεργασία
Ως φτωχή μακρινή συγγενής της Μαρία Λουίζα Γκοντζάγκα, έφτασε στην Πολωνία ως υπηρέτρια προς τιμήν της βασίλισσα. Υπηρέτησε ως υπηρέτρια τιμής στη βασίλισσα από το 1646 έως το 1654. Προσέλκυσε την προσοχή λόγω της ομορφιά της στο μπαλέτο της αυλής Οι Τέσσερις Εποχές και ονομάστηκε ως μία από τις νύμφες της αυλής της βασίλισσας στο ποίημα «Ψυχή» του Γιαν Άντζεϊ Μόρστιν. Η πολιτικά ενεργή Βασίλισσα Μαρία-Λουίζα χρησιμοποίησε τις κυρίες επί των τιμών της για να σχηματίσει σχέσει και συμμαχίες που θα μπορούσαν να της βοηθήσουν στις κρατικές υποθέσεις και στις 28 Ιουνίου 1654 κανόνισε να παντρευτεί η Κλάρα Ιζαμπέλα τον Κσίστοφ Ζίγκμουντ Πατς. Ο γάμος πιστεύεται ότι επηρέασε την καριέρα του Πατς, καθώς επωφελήθηκε από την αυλή και ήταν γνωστός για την πίστη του στον βασιλιά.
Μετά το γάμο, συνέχισε ως στενή σύντροφος της βασίλισσας. Κατά τη διάρκεια της σουηδικής εισβολής, η Κλάρα Ιζαμπέλα συνόδευσε τη βασίλισσα στη Σιλεσία και στη συνέχεια τη βασιλική αυλή σε όλη την Πολωνία κατά τη διάρκεια του πολέμου με τη Σουηδία, όντας παρούσα με τη βασίλισσα στο Γκντανσκ τον Ιανουάριο του 1657 και στη Σιλεσία τον Απρίλιο. Επέστρεψε στη Βαρσοβία το 1659. Όπως οι περισσότερες κυρίες των τιμών της πολιτικά ενεργού βασίλισσας, η Κλάρα Ιζαμπέλα ακολούθησε το παράδειγμα της βασίλισσας και ασχολήθηκε ενεργά με τις κρατικές υποθέσεις. Πιστεύεται ότι έπεισε τη σύζυγό της να υποστηρίξει τον Γάλλο υποψήφιο στις επόμενες εκλογές του 1661 και η ίδια συγκέντρωσε ένα ποσό 3.000 λιβρών για να ωφελήσει τα γαλλικά συμφέροντα κατά τη διάρκεια των εκλογών. Όντας κυρία επί των τιμών της βασίλισσας και συνεχώς παρούσα στην αυλή, δημιούργησε πολύτιμες σχέσεις, προστάτευε τα συμφέροντα του συζύγου της και τον ωφέλησε στα μάτια του βασιλικού ζευγαριού, καταπραΰνοντας τυχόν συγκρούσεις μεταξύ αυτών και εκείνου και διατηρούσε τις σχέσεις με ξένους ηγέτες μέσω των διπλωματών τους, τους οποίους δεχόταν ως φιλοξενούμενους στο Παλάτι Μπελβέντερ, το οποίο ο σύζυγός της είχε κατασκευάσει για αυτήν ως κατοικία της στη Βαρσοβία το 1663. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1660, o Π. ντε Μπονζύ αναφέρθηκε σε αυτήν και τη Μάρια Καζιμίερα Σομπιέσκα, την αντίπαλό της ως προτιμώμενη, ως μία από τις δύο πιο σημαντικές και με μεγαλύτερη επιρροή γυναίκες στην αυλή της Πολωνίας μετά τη βασίλισσα.
Κυρία των τιμών της Ελεονώρας Επεξεργασία
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Βασιλιά Μιχαήλ Κορύμπουτ Βισνιοβιέτσκι, αυτή και ο σύζυγός της ήταν οι ηγέτες του Φιλογαλλικού Κόμματος Πατς και πρότειναν έναν γάμο μεταξύ του βασιλιά και της Γαλλίδας υποψήφιας για τη θέση της βασιλικής συζύγου σε συμμαχία με τον Γάλλο απεσταλμένο Ούγκο ντε Λιόν. Όταν κατέληξε σε αποτυχία το 1669, έκαναν συμμαχία με την Αυστρία και διορίστηκε κυρία των τιμών στη νέα βασίλισσα του βασιλιά, Ελεονώρα της Αυστρίας. Η Κλάρα Ιζαμπέλα Πατσόβα κατάφερε γρήγορα να κερδίσει την εμπιστοσύνη της Βασίλισσας Ελεονώρας: σύμφωνα με πληροφορίες, βοήθησε τη νεοαφιχθείσα βασίλισσα να συνηθίσει στην Πολωνία και να πλοηγηθεί στο πολιτικό σύστημα και σε αντάλλαγμα έγινε η πιο επιδραστική κυρία επί των τιμών της.
Βασιλεία του Σομπιέσκι Επεξεργασία
Μετά το θάνατο του Βασιλιά Μιχαήλ, υποστήριξε την υποψηφιότητα του Καρόλου της Λωρραίνης στις επόμενες εκλογές ως βασιλιάς της Πολωνίας, καθώς επρόκειτο να παντρευτεί τη χήρα βασίλισσα, που σήμαινε συνέχιση του σημαντικού ρόλου της Κλάρα ως προτιμώμενη στην αυλή. Η νίκη του Σομπιέσκι στις εκλογές του 1674 ήταν μία απογοήτευση: παντρεύτηκε την πρώην συνάδελφό της ως κυρία των τιμών για τη Βασίλισσα Μαρία Λουίζα, τη Μαρία Καζιμίερα Σομπίεσκα, της οποίας ήταν πάντα αντίπαλος και με την οποία είχε πολύ κακή σχέση και δεν ήταν πρόθυμη να την χρησιμοποιήσει ως κυρία των τιμών. Το 1676, αντιτάχθηκε στο γάμο μεταξύ του Μίχαου Καζίμιες Πατς και της αδερφής της βασίλισσας, Μαρίας Άννας ντ' Αρκιέν ντε λα Γκράντζ. Το 1677, υποσχέθηκε στον απεσταλμένο του Βραδεμβούργου, Γιοχάνες φον Χόβερμπεκ, ότι θα πείσει τον σύζυγό της να επηρεάσει τον βασιλιά για να κάνει ειρήνη με το Βρανδεμβούργο, αλλά η σχέση μεταξύ της και του συζύγου της είχε επίσης επιδεινωθεί λόγω της μοιχείας του με τη Ζόφια Λεστσίνσκα.
Χήρεψε το 1684, της έμεινε μία περιουσία από την προίκα της, αλλά πέθανε από καρκίνο ένα χρόνο αργότερα.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 dw.17085.
- ↑ 2,0 2,1 «Pacowie : materyjały historyczno-genealogiczne». d:Q124661538. Αγία Πετρούπολη. 1885. σελ. 320.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 «Pacowie : materyjały historyczno-genealogiczne». d:Q124661538. Αγία Πετρούπολη. 1885. σελ. 171.
- ↑ (Πολωνικά) Sejm-Wielki.pl. dw.17085.
- ↑ (Γερμανικά) Κατάλογος της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γερμανίας. 1052827012. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2021.
- ↑ «Pacowie : materyjały historyczno-genealogiczne». d:Q124661538. Αγία Πετρούπολη. 1885. σελ. 154–155, 170.
- ↑ «Pacowie : materyjały historyczno-genealogiczne». d:Q124661538. Αγία Πετρούπολη. 1885. σελ. 171, 246.
Πηγές Επεξεργασία
- "Polski Słownik Biograficzny" (τομ 24, οδός 774)
- Biogram został opublikowany w 1979 r. w XXIV tomie Polskiego Słownika Biograficznego