Κοινότητα Αρδάκτου
τοπική κοινότητα της Ελλάδας
Η Κοινότητα Αρδάκτου είναι κοινότητα του Δήμου Αγίου Βασιλείου στην Περιφερειακή Ενότητα Ρεθύμνης της Κρήτης. Συστάθηκε το 1925 με το ΦΕΚ 27Α - 31/01/1925 με έδρα τον οικισμό Άρδακτο.[1] Εκτός από την έδρα της, η κοινότητα περιλαμβάνει και τους οικισμούς Αγία Παρασκευή, Ακτούντα και Βάτο. Η απογραφή του 2011 αναφέρει:[2]
- Αγία Παρασκευή, η (13)
- Ακτούντα, τα (32)
- Άρδακτος, ο (34)
- Βάτος, ο (34)
Ελληνική Δημοκρατία | |
---|---|
Αποκεντρωμένη Διοίκηση | Κρήτης |
Περιφέρεια | Κρήτης |
Περιφερειακή Ενότητα | Ρεθύμνης |
Δήμος | Αγίου Βασιλείου |
Δημοτική Ενότητα | Λάμπης |
Δημοτική Κοινότητα | Αρδάκτου |
Οικισμοί | 4 |
Η τοπική κοινότητα Αρδάκτου είναι χαρακτηρισμένη ως αγροτικός ορεινός οικισμός, με έκταση 15,335 χμ² (2011). [3] Συνολικά, έχει 117 κατοίκους.[4]
Πληθυσμός
ΕπεξεργασίαΈτος | Πληθυσμός |
---|---|
1991 | 219 |
2001 | 178 |
2011 | 153 |
2021 | 117 |
Έτος | Πληθυσμός |
---|---|
1961 | 522 |
1971 | 292 |
1981 | 229 |
1991 | 239 |
2001 | 216 |
2011 | 153 |
2021 | 117 |
Κοινοτάρχες Αρδάκτου
ΕπεξεργασίαΟι κάτωθι εκλέχθηκαν και υπηρέτησαν (ή υπηρετούν) ως Πρόεδροι της Κοινότητος Αρδάκτου
περίοδος | όνομα |
---|---|
1978–1982 | Παπαδάκης Νικόλαος |
1982–1986 | Μιχαλάκης Στυλιανός |
1986–1998 | Χαριτάκης Γεώργιος |
2019–2023 | Χαριτάκης Γεώργιος |
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των ΟΤΑ». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 2 Απριλίου 2022.
- ↑ «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού Αρχειοθετήθηκε 2021-10-04 στο Wayback Machine.», σελ. 10881 (σελ. 408 του pdf)
- ↑ 3,0 3,1 «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουλίου 2022.
- ↑ «Απογραφή 2021 (5254)». 2021.
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
- ↑ https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
- ↑ ΠΛ 3:567
- ↑ ΠΛΜ 10:377
Πηγές
Επεξεργασία- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, 1996, 2006 (ΠΛΜ)
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς, 1963 (ΠΛ)