Κομερσάντ
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η Κομερσάντ (ρωσικά: Коммерсантъ, ΔΦΑ: [kəmʲɪrˈsant], δηλαδή «Ο Επιχειρηματίας») είναι ημερήσια εφημερίδα της Ρωσίας. Κυκλοφορεί από το 2005, ενώ η καθημερινή κυκλοφορία της είναι γύρω στα 131.000 αντίτυπα.
 | |
 | |
| Τύπος | ημερήσια εφημερίδα |
|---|---|
| Ιδιοκτήτης | Alisher Usmanov[1] |
| Εκδότης | Kommersant publishing house |
| Αρχισυντάκτης | d:Q109484592[2] |
| Ίδρυση | Δεκέμβριος 1989 |
| Γλώσσα | Ρωσικά[3] |
| Έδρα | Μόσχα |
| ISSN | 1563-6380 1561-347X |
| Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
    | |
| δεδομένα | |
Ιστορικό Επεξεργασία
Η εφημερίδα αρχικά ιδρύθηκε το 1909 και έκλεισε μετά την μπολσεβικική κατάληψη της εξουσίας και την καθιέρωση της λογοκρισίας, το 1917. Το 1989, με την απαρχή της ελευθερίας του Τύπου στη Ρωσία, η εφημερίδα είχε αποκατασταθεί υπό την ιδιοκτησία του επιχειρηματία και του δημοσιολόγου Βλαντιμίρ Γιάκοβλεφ. Το 1997, ο Μπόρις Μπερεζόφσκι, μέλος της "οικογένειας" του τότε προέδρου της Ρωσίας, Μπορίς Γιέλτσιν, αγόρασε τον εκδοτικό οίκο «Κομερσάντ», ο οποίος περιλάμβανε το «Κομερσάντ-Ημερησίως» (Коммерсантъ-Daily), καθώς και άλλα δύο σημαντικά περιοδικά, το «Κομερσάντ-Βλαστ» (εξουσία) και το «Κομερσάντ-Ντένγκι» (χρήμα). Επίσης περιλαμβάνει τα ψυχαγωγικά περιοδικά «Ντομοβόι», «Αφτοπιλότ» και «Μολοτόκ». Στις 14 Ιουλίου 2005, ο Μπερεζόφσκι απέλυσε τον Γενικό Διευθυντή της εφημερίδας, τον Αντρέι Βασίλιεφ και τον αρχισυντάκτη της εφημερίδας, τον Αλεξάντερ Στουκάλιν, σε μια κίνηση προετοιμασίας για τις προεδρικές εκλογές του 2008. Τον Ιανουάριο του 2005 η εφημερίδα δημοσίευσε κενές σελίδες σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το διάταγμα της ΔΕΚ η εφημερίδα να δημοσιεύσει ότι η ιστορία με την κρίση της τράπεζας "Άλφα" δεν είναι αληθής. Το μοναδικό άρθρο αυτού του έντυπου ήταν αυτό που δημοσιεύτηκε ανάποδα στην πρώτη σελίδα. Ο τίτλος του άρθρου «Полный истец» (Πλήρης Ενάγων) είχε μικρή σημασία, αλλά ομοιοκατάληκτη με τη ρωσική βρισιά «Полный пиздец» (Πλήρης καταστροφή). Μετά ο Μπερεζόφσκι πούλησε τον εκδοτικό οίκο σε ένα παλιό φίλο του και συνεργάτη, τον Μπάντρι Παταρκατσισβίλι, ο οποίος ήταν ο πρόεδρος της εφημερίδας υπό την ηγεσία του. Τον Αύγουστο του 2006, ο Παταρκατσισβίλι πώλησε τον εκδοτικό οίκο στον Αλισέρ Ουσμάνοφ, επικεφαλής της Γκαζπρόμ (Газпром). Μετά από διαφωνία με του Ουσμάνοφ, ο Βλαντισλάφ Μποροντούλιν, ο οποίος ήταν ο κύριος συντάκτης, παραιτήθηκε από τη θέση του. Από τον Φεβρουάριο του 2009 η εφημερίδα άρχισε να τυπώνεται και στη Μεγάλη Βρετανία.
Σκάνδαλα Επεξεργασία
Τον Ιανουάριο του 2000 η εφημερίδα κρίθηκε ένοχη για συκοφαντική δυσφήμιση κατά του Ρώσου επιχειρηματία, Άλεξ Κονανίχιν, και διατάχθηκε να καταβάλει αποζημίωση 3 εκατομμύρια δολάρια. Τον Μάιο του 2009 ένας Ρώσος βουλευτής και επιχειρηματίας, ο Ολέγκ Μιχέγεφ, είχε μηνύσει την εφημερίδα ζητώντας αποζημίωση 217 εκατομμύρια δολάρια, υποστηρίζοντας ότι ένα άρθρο της εφημερίδας για την τράπεζά του της είχε προξενήσει ζημιές.
Παραπομπές Επεξεργασία
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με μια εφημερίδα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |