Το κρέας είναι η σάρκα των ζώων. Το ζωικό κρέας, που χρησιμοποιείται ως τροφή[1] από τον άνθρωπο περιλαμβάνει τους σκελετικούς μύς και το συναφές λίπος, μπορεί όμως να περιγράψει επίσης άλλους βρώσιμους ιστούς, όπως τα όργανα και τα εντόσθια[1] ενός νεκρού ζώου. Στην αγγλική γλώσσα, η λέξη κρέας (meat) χρησιμοποιείται γενικά από τη βιομηχανία συσκευασίας κρέατος σε μια πιο περιοριστική έννοια, η σάρκα των θηλαστικών ειδών (χοίροι, βοοειδή, πρόβατα κλπ.) που τέθηκαν και προετοιμάζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο, για τον αποκλεισμό των ψαριών, των πουλερικών και άλλων ζώων. Η χρήση ποικίλλει σε όλο τον κόσμο από τον κάθε πολιτισμό, και ορισμένες χώρες όπως η Ινδία έχουν μεγάλους πληθυσμούς που αποφεύγουν την κατανάλωση όλων ή των περισσότερων ειδών κρέατος. Η κατανάλωση ανθρωπίνου κρέατος αναφέρεται ως κανιβαλισμός ή ανθρωποφαγία και αποτελεί σοβαρό ποινικό αδίκημα.

Ποικιλίες του κρέατος.
Νεκρή φύση, Κλωντ Μονέ (1864).

Η κατανάλωση κρέατος έχει διάφορες παραδόσεις και τα τελετουργικά που συνδέονται με αυτό σε διαφορετικές κουλτούρες, όπως η Κοσέρ (Kosher) και η Χαλάλ (Halal), και η παραγωγή της γενικώς ρυθμίζονται από τις κρατικές αρχές. Το άρθρο αυτό εστιάζεται κυρίως σε αυτή τη διαδικασία, από την πρωτογενή παραγωγή έως την κατανάλωση.

Διάκριση και θρησκευτική χρήση Επεξεργασία

Ένας ορισμός που αναφέρεται στο κρέας, χωρίς όμως να συμπεριλαμβάνει τα ψάρια κατά τα τελευταία εκατό χρόνια, έχει θρησκευτικές επιρροές. Η διάκριση μεταξύ των ψαριών και του κρέατος είναι κωδικοποιημένη από το εβραϊκό διαιτητικό δίκαιο "kashrut", σχετικά με την ανάμειξη του γάλακτος και του κρέατος, χωρίς όμως να απαγορεύει την ανάμειξη του γάλακτος και των ιχθύων. Η σύγχρονη εβραϊκή νομική πρακτική (Halakha) για το kashrut κατατάσσει τη σάρκα των θηλαστικών και των πτηνών ως κρέας. Τα ψάρια δεν θεωρούνται κρέας, ούτε γαλακτοκομικά τρόφιμα. Η Καθολική δίαιτα που περιορίζει την κατανάλωση κρέατος κατά την Παρασκευή, αν και αυτό δεν ισχύει για το μαγείρεμα και την κατανάλωση των ψαριών.

Ασφάλεια για τον άνθρωπο Επεξεργασία

Τον Οκτώβριο του 2015, ο IARC κατέταξε την κατανάλωση κόκκινου κρέατος (βοοειδή και αιγοπρόβατα) στην Κατηγορία 2Α: Πιθανότατα (probable) καρκινογενή για τον άνθρωπο, σχετίζοντάς την με τον καρκίνο του εντέρου, ενώ την κατανάλωση επεξεργασμένου κρέατος στην Κατηγορία 1: Καρκινογενή για τον άνθρωπο.[2]

Σύμφωνα με τη μονογραφία του IARC, η Κατηγορία 2 αναφέρει ότι δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις που σχετίζουν τον καρκίνο με την κατανάλωση κρέατος από τον άνθρωπο. Η πιθανή συσχέτιση από πειράματα σε ζώα δε συνεπάγεται την αιτιότητα.[3]

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Lawrie, R. A. (2006). Lawrie’s meat science (7th έκδοση). Cambridge: Woodhead Publishing Limited. ISBN 978-1-84569-159-2.  Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (βοήθεια)

Παραπομπές Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία