Κρατιδιακές εκλογές του Αμβούργου (2020)
Οι κρατιδιακές εκλογές του Αμβούργου του 2020 πραγματοποιήθηκαν στις 23 Φεβρουαρίου 2020 για την εκλογή των μελών του 22ου Κοινοβουλίου του Αμβούργου . Η απερχόμενη κυβέρνηση ήταν ένας συνασπισμός του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD) και των Πρασίνων με επικεφαλής τον Πρώτο Δήμαρχο Πέτερ Τσέντσερ. Οι εκλογές σηματοδοτήθηκαν από πτώση για το SPD και τα δεξιά κόμματα, ενώ οι Πράσινοι διπλασίασαν το μερίδιο ψήφου και τον αριθμό των εδρών τους, καθιστώντας εαυτούς το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα. [1] Η Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU) υπέστη το χειρότερο αποτέλεσμα που είχε ποτέ στο Αμβούργο και το χειρότερο αποτέλεσμα των κρατιδιακών εκλογών τους σε 68 χρόνια. [2] H Αριστερά πέτυχε μια μικρή άνοδο. H Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) μείωσε το ποσοστό των ψήφων και τον αριθμό των εδρών σε σύγκριση με τις προηγούμενες εκλογές για πρώτη φορά στην ιστορία της. Το Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα οριακά δεν κατάφερε να συμπληρώσει το εκλογικό όριο του 5% για να κερδίσει αναλογικές έδρες, κερδίζοντας συνολικά μόνο μία έδρα από άμεση εντολή.
Μετά τις εκλογές το SPD ανανέωσε τον συνασπισμό του με τους Πράσινους. [3] Ο Πέτερ Τσέντσερ επανεκλέχθηκε δήμαρχος στις 10 Ιουνίου. [4]
Ζητήματα και εκστρατεία
ΕπεξεργασίαΟμοσπονδιακά
ΕπεξεργασίαΟι κρατιδιακές εκλογές του Αμβούργου επισκιάστηκαν από την κρίση της κυβέρνησης της Θουριγγίας, [5] την παραίτηση της Άνεγκρετ Κραμπ-Κάρενμπαουερ από την ομοσπονδιακή ηγεσία του CDU, [6] και μιας τρομοκρατικής επίθεσης με στόχο τους μετανάστες στο Χάναου που πραγματοποιήθηκε τέσσερις ημέρες πριν τις εκλογές.
Τοπικά
ΕπεξεργασίαΜετά την κρίση της κυβέρνησης της Θουριγγίας, γύρω στο 20% των αφισών της FDP στο Αμβούργο παραμορφώθηκαν ή καταστράφηκαν. Η αρχηγός των Πρασίνων Καταρίνα Φέγκεμπανκ δήλωσε ότι τέτοιες ενέργειες "έβλαψαν τη δημοκρατία". [7] [8]
Εκλογικό σύστημα
ΕπεξεργασίαΟι εκλογές διεξήχθησαν βάσει ενός συστήματος αναλογικού καταλόγου με τον ίδιο τρόπο όπως και οι προηγούμενες εκλογές. 71 έδρες απονεμήθηκαν απευθείας στις 17 περιφέρειες πολλαπλών εντολών (μεταξύ 3-5 εδρών η καθεμιά) μέσω ανοικτών καταλόγων και οι υπόλοιπες 50 μέσω γενικών ανοικτών καταλόγων σε επίπεδο κρατιδίου (γερμανικά: landesliste ) βάσει του ποσοστού της συνολικής ψηφοφορίας με εκλογικό όριο 5%.
Κάθε ψηφοφόρος είχε συνολικά δέκα ψήφους: πέντε ψήφους εκλογικής περιφέρειας για τους άμεσους υποψηφίους στην εκλογική περιφέρεια και πέντε γενικές ψήφους για τους υποψηφίους στους κρατιδιακούς καταλόγους (ή για τους κρατιδιακούς καταλόγους στο σύνολό τους). Οι πέντε ψήφοι θα μπορούσαν να συγκεντρωθούν όλες σε ένα άτομο, ένα κόμμα ή μια λίστα ( συσσώρευση ) ή θα μπορούσαν να διανεμηθούν / χωριστούν μεταξύ διαφορετικών υποψηφίων, κομμάτων ή καταλόγων όπως ήταν επιθυμητό ( panachage ). Τα προνόμια ψήφου απονεμήθηκαν παθητικά, που σημαίνει ότι οποιοσδήποτε άνω των 18 ετών πληροί τις προϋποθέσεις επιλεξιμότητας εγγράφηκε αυτόματα.
Αποτέλεσμα εκλογών
Επεξεργασία
Σε ένα εκλογικό κέντρο στο Λάνγκενχορν, τα αποτελέσματα για το FDP και τους Πράσινους αντιστράφηκαν κατά λάθος, πράγμα που σημαίνει ότι τα πρώτα αποτελέσματα έθεσαν το FDP μόνο 121 ψήφους πάνω από το όριο. Το λάθος διορθώθηκε στην επίσημη καταμέτρηση που πραγματοποιήθηκε έπειτα από 24 ώρες. [9] Οι δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι το AfD θα έχανε το όριο ενώ το FDP θα το ξεπερνούσε οδηγώντας σε πρώιμες αναφορές στον Τύπο για μια ήττα του AfD και τον αποκλεισμό των πολιτικών του από τις μετεκλογικές συζητήσεις.[10]
| |||||||
| Κόμμα | Ψήφοι | % | +/- (ποσοστό) | Έδρες | +/- | Έδρες % | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) | 1.591.098 | 39,2 |  6,4
|
54 | 4
|
43,9 | |
| Συμμαχία '90/Οι Πράσινοι (Grüne) | 980.361 | 24,2 |  11,9
|
33 | 18
|
26,8 | |
| Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU) | 452.372 | 11,2 | 3.7
|
15 | 5
|
12,2 | |
| Η Αριστερά (Linke) | 368.471 | 9,1 | 0,6
|
13 | 2
|
10,6 | |
| Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) | 214.596 | 5,3 | 0,8
|
7 | 1
|
5,7 | |
| Ελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα (FDP) | 201.162 | 4,9 | 2,5
|
1 | 8
|
0,8 | |
| Die PARTEI (PARTEI) | 56,775 | 1.4 | 0.5
|
0 | ±0 | 0 | |
| Volt Γερμανία (VOLT) | 52.241 | 1,3 | 1,3
|
0 | ±0 | 0 | |
| Λοιπά | 137.785 | 3,4 | 0 | ±0 | 0 | ||
| Σύνολο | 4.054.861 | 100,0 | 123 | 2
|
|||
| Προσέλευση | 63,2 | 6,7
|
|||||
Σχηματισμός κυβέρνησης
ΕπεξεργασίαΟ δήμαρχος Τσέντσερ δήλωσε ότι οι διερευνητικές συνομιλίες με τους Πράσινους ήταν "η άμεση προτεραιότητα", αλλά ότι "θα προσεγγίσουμε επίσης - εάν επιβεβαιωθούν οι πλειοψηφίες - το CDU και θα πραγματοποιήσουμε μια συζήτηση". Ο Μάρκους Βάινμπεργκ του CDU δήλωσε ότι ήταν «έτοιμος για συνομιλίες» με το SPD. Η επικεφαλής υποψήφια για τους Πράσινους Καταρίνα Φέγκεμπανκ ζήτησε "Περισσότερο κόκκινο-πράσινο, με ισχυρά πράσινα στην κυβέρνηση". Η Τζανσού Οζντενμίρ της Αριστεράς δήλωσε ότι το κόμμα της επιθυμούσε να παραμείνει μια ισχυρή αντιπολιτευτική δύναμη. [11]
Το SPD και οι Πράσινοι κατέληξαν σε συμφωνία συνασπισμού στα τέλη Μαΐου. Το SPD πήρε 7 υπουργεία και οι Πράσινοι 4, ένα καθαρό κέρδος ενός για τους Πράσινους. [12] Η ψηφοφορία για τον δήμαρχο πραγματοποιήθηκε στις 10 Ιουνίου, και ο Τσέντσερ επανεκλέχθηκε δήμαρχος με 87 ψήφους υπέρ, 34 κατά και 2 αποχές. Το νέο υπουργικό συμβούλιο εγκρίθηκε επίσης με 83 ψήφους υπέρ, 38 κατά και 2 αποχές. [4]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Merkel 'slumps in Hamburg as Greens surge'» (στα αγγλικά). BBC News. 2020-02-23. https://www.bbc.com/news/world-europe-51608459. Ανακτήθηκε στις 2020-02-24.
- ↑ Reuters (2020-02-23). «Merkel's CDU suffers worst ever result in Hamburg elections» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/world/2020/feb/23/far-right-afd-ejected-from-hamburg-state-parliament-after-attack. Ανακτήθηκε στις 2020-02-24.
- ↑ «Regierungbildung in Hamburg: Grüne benennen Senatoren». NDR.de. 31 Μαΐου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 «Bürgerschaft wählt Tschentscher und bestätigt Senat». Ndr.de. 10 Ιουνίου 2020.
- ↑ «Germany's FDP to seek dissolution of Thuringia state assembly: source». Reuters. 2020-02-06. https://www.reuters.com/article/us-germany-politics-thuringia/germanys-fdp-to-seek-dissolution-of-thuringia-state-assembly-source-idUSKBN2001U5. Ανακτήθηκε στις 2020-02-24.
- ↑ «Merkel's crisis-hit CDU launches leadership race». Yahoo News. 2020-02-24. https://au.news.yahoo.com/germanys-cdu-decide-merkel-successor-april-may-103617669--spt.html. Ανακτήθηκε στις 2020-02-24.
- ↑ «Hass-Welle gegen FDP 800 Zerstörte Plakate und Parteiaustritte in Hamburg (in German)». Hamburger Morgenpost. 2020-02-10. https://www.mopo.de/hamburg/hass-welle-gegen-fdp-800-zerstoerte-plakate-und-parteiaustritte-in-hamburg-36213292. Ανακτήθηκε στις 2020-02-24.
- ↑ «Bereits 800 FDP-Wahlplakate in Hamburg zerstört (in German)». Welt. 2020-02-24. https://www.welt.de/regionales/hamburg/article205745205/Nach-Polit-Eklat-in-Thueringen-Bereits-800-FDP-Wahlplakate-in-Hamburg-zerstoert.html. Ανακτήθηκε στις 2020-02-24.
- ↑ «Hamburg-Wahl 2020: Katastrophe für FDP besiegelt - Merz spricht von „Desaster“ für CDU (in German)». Merkur.de. 2020-02-24. https://www.merkur.de/politik/buergerschaftswahl-hamburg-2020-buergermeister-buergerschaft-afd-fdp-ergebnis-ticker-zr-13555162.html. Ανακτήθηκε στις 2020-02-24.
- ↑ «Hamburger Bürgerschaftswahl: Darum lagen die Prognosen für die AfD so daneben (in German)». Welt. 2020-02-24. https://www.welt.de/regionales/hamburg/article206090457/Hamburger-Buergerschaftswahl-Darum-lagen-die-Prognosen-fuer-die-AfD-so-daneben.html. Ανακτήθηκε στις 2020-02-24.
- ↑ «Was sagen Hamburger Politiker zum Wahlausgang?». NDR.de. 23 Φεβρουαρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2021.
- ↑ «Regierungbildung in Hamburg: Grüne benennen Senatoren». NDR.de. 31 Μαΐου 2020.