Ο κροταλίας ο αδαμάντινος (Crotalus adamanteus) είναι είδος δηλητηριώδους φιδιού που ζει στις Νοτιοανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι το βαρύτερο αλλά όχι και το μακρύτερο δηλητηριώδες φίδι της αμερικανικής ηπείρου και το μεγαλύτερο είδος κροταλία. Το μεγαλύτερο γνωστό φίδι αυτού του είδους πιάστηκε το 1946 και είχε μήκος 2,5 μ και βάρος 15,4 κ. Σε αυτό το είδος, τα φίδια τα οποία είναι πάνω από δύο μέτρα είναι αρκετά σπάνια και μελετούνται από τους επιστήμονες. Πολλά τέτοια φίδια υπάρχουν στην πολιτεία της Φλόριντα. Το χρώμα τους είναι συνήθως καφετί, καφετί-κίτρινο, καφετί-γκρίζο ή και λαδί και πάνω στο βασικό αυτό χρώμα υπάρχουν σκούρα καφετιά η μαύρα διαμάντια όπου το κέντρο τους είναι λίγο πιο ανοιχτό σε χρώμα. Η κοιλιά του είναι κιτρινωπή. Το κεφάλι του έχει σκούρο χρώμα και είναι πλατύ.

Κροταλίας ο αδαμάντινος

Κατάσταση διατήρησης

Ελαχίστης Ανησυχίας (IUCN 3.1) [1]
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia)
Συνομοταξία: Χορδωτά (Chordata)
Υποσυνομοταξία: Σπονδυλωτά (Vertebrata)
Ομοταξία: Ερπετά (Reptilia)
Τάξη: Φολιδωτά (Squamata)
Υποτάξη: Φίδια (Serpentes)
Οικογένεια: Εχιδνίδες (Viperidae)
Υποοικογένεια: Κροταλίναι (Crotalinae)
Γένος: Κροταλίας (Crotalus)
Είδος: C. adamanteus
Διώνυμο
Crotalus adamanteus (Κροταλίας ο αδαμάντινος)
Palisot de Beauvois, 1799

Αυτός ο κροταλίας ζει σε ξηρά δάση πεύκων, σε αμμόλοφους, σε παραλιακά δάση οξιάς, σε έλη και γενικά σε μέρη όπου υπάρχει υγρασία.

Συμπεριφορά Επεξεργασία

Αυτά τα φίδια έχουν συχνά τη φωλιά τους σε περιοχές που ζουν θηλαστικά ή χελώνες ή άλλα μικρού μεγέθους ζώα και βγαίνουν για να βρουν τροφή είτε νωρίς το πρωί είτε το απόγευμα πριν νυχτώσει. Όπως και τα περισσότερα είδη κροταλία και ο adamanteus ζει στην ξηρά και δεν αναρριχάται σε δέντρα. Όμως τον έχουν παρατηρήσει να έχει ανέβει σε δέντρα που φτάνουν τα 10 μ εάν χρειαστεί. Όμως είναι και δεινός κολυμβητής αν χρειαστεί να κυνηγήσει τροφή γι' αυτό άλλωστε τον έχουν εντοπίσει οι επιστήμονες να κολυμπά κοντά σε νησιά στον κόλπο του Μεξικού και στις χερσονήσους της Φλόριντα αρκετά μίλια από την ακτή.

Στις περισσότερες περιπτώσεις όταν το φίδι νιώσει ότι απειλείται κροταλίζει σε απόσταση 6 μ – 9μ από τον εχθρό του. Υπάρχουν όμως φορές που αυτό το φίδι δεν κροταλίζει. Το κροτάλισμά του ακούγεται σε μεγάλη απόσταση. Συνήθως όταν απειλούνται οι κροταλίες αυτοί σηκώνονται όρθιοι μέχρι το μέσο του μήκους τους και ετοιμάζονται να δαγκώσουν τον εχθρό τους με ένα ή περισσότερα απανωτά τσιμπήματα. Στη συνέχεια παρακολουθούν την αντίδραση του εχθρού τους και ύστερα ή υποχωρούν ή τρώνε το θύμα. Ένας adamanteus τρώει μία φορά το μήνα. Γεράκια, αετοί και άλλα φίδια συνήθως κυνηγούν τους μικρούς αυτούς κροταλίες.

Τροφή Επεξεργασία

Οι κροταλίες επιτίθενται σε μικρά θηλαστικά, ειδικά στα κουνέλια και στα ποντίκια. Όμως τρώνε και μερικά είδη πουλιών. Τα θύματά τους πρώτα τα δηλητηριάζουν, μετά τα αφήνουν να αργοπεθαίνουν και ύστερα ακολουθώντας τη μυρωδιά του θύματος καταλαβαίνουν εάν είναι νεκρά και μόλις το επιβεβαιώσουν τα τρώνε.

Δηλητήριο Επεξεργασία

Το είδος αυτό έχει τη φήμη του πιο δηλητηριώδους φιδιού στις Ηνωμένες Πολιτείες. Παρότι δεν είναι συνήθως επιθετικά είναι μεγάλα και δυνατά. Το δηλητήριο περιέχει ένα ένζυμο το οποίο ονομάζεται κροταλάση. Αυτό επιδρά στα κύτταρα του σώματος και καταστρέφει ιδιαίτερα τα κύτταρα του αίματος προκαλώντας εσωτερική αιμορραγία. Επίσης επιδρά στο νευρομυϊκό σύστημα, παραλύει τα άκρα και μετά ακολουθεί η καρδιακή προσβολή, εάν δεν χορηγηθεί εγκαίρως αντιοφικός ορός. Το τσίμπημα συνοδεύεται από αφόρητους πόνους.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. G.A Hammerson (2007). "Crotalus adamanteus"). IUCN Red List of Threatened Species. Version 2009.1. International Union for Conservation of Nature. Αανκτήθηκε την 18 Ιουνίου 2009.