Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 06/01/2025.
Η Κυβέρνηση Πέτρου Βούλγαρη Αυγούστου 1945 (Αύγουστος - Οκτώβριος1945) διαδέχτηκε την προηγούμενη κυβέρνηση του ίδιου Πρωθυπουργού.
Αρχές Αυγούστου, ο αρχηγός του κόμματος των Φιλελευθέρων, Θεμιστοκλής Σοφούλης, πρότεινε σε δημόσια ομιλία του, το σχηματισμό κυβέρνησης όλων των κομμάτων, «Κυβέρνηση Εθνικού Συνασπισμού» όπως την ονόμασε - κυβέρνηση πολιτικά ισχυρότερη από μια υπηρεσιακή, που θα ήταν ικανή να αντιμετωπίσει και να κατευνάσει το ταραγμένο κλίμα της περιόδου.
Επί της προτάσεως πήραν θέση όλα τα πολιτικά κόμματα και ο Αντιβασιλέας Δαμασκηνός ξεκίνησε συνομιλίες προκειμένου να διερευνήσει τις επιλογές που υπήρχαν. Αν και τα κόμματα του κέντρου λίγο - πολύ συμφώνησαν σε μια κυβέρνηση συνασπισμού, η αντίθεση του Λαϊκού κόμματος και του Γεωργίου Παπανδρέου (που δεν ήθελε συγκυβέρνηση με το Κ.Κ.Ε.) οδήγησε τον Αντιβασιλέα στην απόφαση για παράταση της θητείας της υπηρεσιακής κυβέρνησης Βούλγαρη. Η πολιτική αυτή κρίση έκλεισε με έναν μικρής έκτασης, υπουργικό ανασχηματισμό.
Το ζήτημα του δημοψηφίσματος και των βουλευτικών εκλογών ήταν τα κυρίαρχα θέματα της πολιτικής ατζέντας το φθινόπωρο του 1945.
Μετά την επίσκεψη του Δαμασκηνού στο Λονδίνο και τις συνομιλίες του με τη νέα βρετανική κυβέρνηση του Κλέμεντ Άττλη, τον Σεπτέμβριο, ακόμα ένας όρος της συμφωνίας της Βάρκιζας καταστρατηγήθηκε. Αποφασίστηκε η διεξαγωγή πρώτα των εκλογών (και μάλιστα για Αναθεωρητική και όχι Συντακτική Βουλή, όπως είχε αρχικά συμφωνηθεί) και κατόπιν διεξαγωγή του δημοψηφίσματος για το Πολιτειακό.[1]
Ο Πρωθυπουργός, αφού καθόρισε τελικά ως ημέρα διεξαγωγής των εκλογών την 20ή Ιανουαρίου 1946, υπέβαλλε την οριστική παραίτηση της κυβέρνησής του στις 10 Οκτωβρίου 1945, επικαλούμενος την έλλειψη στήριξης από τα πολιτικά κόμματα.
Τις επόμενες ημέρες, ο Αντιβασιλέας (διευθυντής του πολιτικού γραφείου του οποίου ήταν τότε ο Γιώργος Σεφέρης) συναντήθηκε με όλους τους πολιτικούς αρχηγούς, αλλά δεν κατέστη δυνατή οποιαδήποτε κυβερνητική συνεργασία.
Ο Δαμασκηνός τότε ανέλαβε προσωρινά και την πρωθυπουργία, για να δώσει τέλος στο κυβερνητικό αδιέξοδο.
↑ Γεώργιος - Κωνσταντίνος Π. Καράτσαλης : «Η ανάπλαση του ελληνικού πολιτικού συστήματος, από την Συμφωνία της Βάρκιζας ως το δημοψήφισμα για την επιστροφή του Γεωργίου Β΄», διδακτορική διατριβή, σελ.65 http://ikee.lib.auth.gr/record/130968/files/?ln=el
.svg)
