Κωνσταντίνος Αλεξάντροβιτς Μπαγκρατιόν του Μουχράνι
Ο πρίγκιπας Κωνσταντίνε Μπαγκρατιόνι τού Μουχράνι, γεωργιανά: კონსტანტინე ბაგრატიონ-მუხრანელი, (1889 – 1915) ήταν Γεωργιανός ευγενής από τον Οίκο τού Μουχράνι. Μέλος της Ρωσικής Αυτοκρατορικής Φρουράς, ο Κωνσταντίνος πολέμησε με διάκριση και απεβίωσε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου για την εκεί δράση του έλαβε μεταθανάτια τη διάκριση τού Τάγματος τού Αγίου Γεωργίου, το υψηλότερο στρατιωτικό παράσημο της Αυτοκρατορίας. Ο Κωνσταντίνος νυμφεύτηκε την πριγκίπισσα Τατιάνα Κωνσταντίνοβνα της Ρωσίας, μέλος της Ρωσικής Αυτοκρατορικής Οικογένειας.
| Κωνσταντίνος Αλεξάντροβιτς Μπαγκρατιόν του Μουχράνι | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 2ιουλ. / 14 Μαρτίου 1889γρηγ.[1] Τιφλίδα |
| Θάνατος | 19 Μαΐουιουλ. / 1 Ιουνίου 1915γρηγ.[1] Λουμπάτσουφ |
| Τόπος ταφής | Καθεδρικός Ναός του Σβετιτσχόβελι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γεωργία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Σπουδές | Σώμα Ακολούθων |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | στρατιωτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Τατιάνα Κωνσταντίνοβνα της Ρωσίας (από 1911)[2] |
| Τέκνα | Natasha Bagration[3] Τεϊμουράζ Μπαγκρατιόν[3] |
| Γονείς | Prince Aleksander Bagration-Moukhransky[3] και Nino Tarkhan-Mouravi |
| Οικογένεια | Οίκος του Μουχράνι |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | Fliegel-Adjutant και υπολοχαγός (σλαβόφωνες χώρες)/Ιππικό |
| Πόλεμοι/μάχες | Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Order of St. Anne 3rd class with swords and bow 4ος Βαθμός του Τάγματος του Αγίας Άννας Order of Saint Stanislaus (House of Romanov) Χρυσό Ξίφος για γενναιότητα Τάγμα του Αγίου Γεωργίου, Δ΄ Τάξη Medal "In memory of the 300th anniversary of Romanov dynasty" |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Οικογένεια και γάμος Επεξεργασία
Ο Κωνσταντίνος ήταν γιος τού Γεωργιανού πρίγκιπα Αλέξανδρου Μπαγκρατιόν (1856–1935) τού Οίκου τού Μουχράνι, κύριου κλάδου τού Γεωργιανού βασιλικού Οίκου των Μπαγκρατιόνι. Ο Αλέξανδρος ήταν γιος τού Μιχαήλ (1831-1907), γιου τού Κωνσταντίνου Δ΄ πρίγκιπα τού Μουχράνι. Μητέρα τού Κωνσταντίνου ήταν η πριγκίπισσα Νίνo Tαρχάν Μουχράνι (1869–1934), επίσης Γεωργιανού ευγενούς αίματος. Γεννήθηκε στην Τιφλίδα της Γεωργίας, την εποχή εκείνη μέρος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.
Τον χειμώνα του 1910 ο Κωνσταντίνος γνώρισε τη μέλλουσα σύζυγό του Τατιάνα Κωνσταντίνοβνα από τη Ρωσία, από τον Ρωσικό αυτοκρατορικό Οίκο των Ρομανόφ, κατά τη διάρκεια μίας επίσκεψης σε ένα από τα κτήματα των Ρομανόφ. Σύμφωνα με τον πρίγκιπα Γαβριήλ Κωνσταντίνοβιτς της Ρωσίας, οι γονείς της Τατιάνας ήταν αντίθετοι με το γάμο της με τον Γεωργιανό πρίγκιπα, καθώς ο γεωργιανός βασιλικός οίκος στον οποίο ανήκε δεν ήταν στην εξουσία εδώ και καιρό και δεν θεωρούνταν ίσος με τη Ρωσική Αυτοκρατορική οικογένεια. [4]
Για να αποτρέψει το γάμο, ο πατέρας της Τατιάνας, Μέγας Δούκας Κωνσταντίνος Κωνσταντίνοβιτς της Ρωσίας, ζήτησε από τον Κωνσταντίνο να φύγει από την Αγία Πετρούπολη, ωθώντας τον Γεωργιανό ευγενή να επιστρέψει στη γενέτειρά του, την Τιφλίδα (στη Γεωργία) και να περιμένει στρατιωτική ανάπτυξη στην Τεχεράνη. Ως αποτέλεσμα της αποχώρησής του, ο Κωνσταντίνος και η Τατιάνα έμειναν χώρια για έναν ολόκληρο χρόνο. Ο έρωτάς τους όμως άντεξε στον χρόνο και την απόσταση. Λόγω τού πείσματος της Τατιάνας, συγκλήθηκαν τρία Αυτοκρατορικά Οικογενειακά Συμβούλια για το θέμα τού γάμου, με τη συμμετοχή τού ίδιου τού Αυτοκράτορα Νικολάου Β΄ της Ρωσίας. Το τελικό αποτέλεσμα αυτών των οικογενειακών συμβουλίων ήταν ότι ο Αυτοκράτορας εξέδωσε απόφαση, επιτρέποντας στο ζευγάρι να παντρευτεί. Ο Κωνσταντίνος και η Τατιάνα παντρεύτηκαν το 1911 στο παλάτι Παυλόβσκ παρουσία όλης της αυτοκρατορικής οικογένειας. [5] [6]
Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και το τέλος Επεξεργασία
Αρκετά χρόνια μετά τον γάμο του, ο Κωνσταντίνος μπήκε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ως μέρος τού Συντάγματος Φρουράς Ιπποτών, και το 1915 τιμήθηκε με το Χρυσό Ξίφος Γενναιότητας λόγω των ηρωικών του ενεργειών κατά τη διάρκεια των αποστολών μάχης και αναγνώρισης. Ο Κωνσταντίνος απεβίωσε στη μάχη αργότερα το ίδιο έτος και τού απονεμήθηκε το υψηλότερο στρατιωτικό παράσημο της Αυτοκρατορίας, το Τάγμα τού Αγίου Γεωργίου. Τα λείψανα τού Κωνσταντίνου μεταφέρθηκαν στη Μτσχέτα, την αρχαία πρωτεύουσα της Γεωργίας, και τάφηκαν στον Καθεδρικό Ναό τού Ζωντανού Κίονα, όπου αναπαύονται πολλοί άλλοι Γεωργιανοί βασιλείς. Στην πορεία, τα λείψανα τού Κωνσταντίνου χαιρετίστηκαν από μία σειρά από Ρωσικά Αυτοκρατορικά στρατεύματα, στρατιώτες από όλα τα τοπικά εκπαιδευτικά ιδρύματα και το Σώμα Δοκίμων. [7]
Οικογένεια Επεξεργασία
Ο Κωνσταντίνος επέζησε της Τατιάνας και των δύο τους παιδιών:
Δείτε επίσης Επεξεργασία
- η Λεωνίδα τού Μουχράνι Μεγάλη Δούκισσα της Ρωσίας
Βιβλιογραφικές αναφορές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11116.htm#i111155.
- ↑ p11116.htm#i111155. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Gabriel Konstantinovich of Russia. В Мраморном дворце: воспоминания [In the Marble Palace: Memories], Захаров, 2005, p. 104
- ↑ Gabriel Konstantinovich of Russia. В Мраморном дворце: воспоминания [In the Marble Palace: Memories], Захаров, 2005, p. 104
- ↑ Romanov, Konstantin Konstantinovich. Константин Константинович - Дневники [Diaries], pages 330—331.
- ↑ Zvegintsov, V. N; «Кавалергарды в великую и гражданскую войну» часть 2, 1938, page 36.