Ο Κωνσταντίνος Βλαστός (1883-1967) ήταν Έλληνας της διασποράς, γόνος μεγάλης οικογένειας τραπεζιτών, χιώτικης καταγωγής.

Κωνσταντίνος Βλαστός
Ο Κωνσταντίνος Βλαστός ως λοχίας στην Πρέβεζα, τον Δεκέμβριο 1912
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση17  Οκτωβρίου 1883
Παρίσι
Θάνατος28  Οκτωβρίου 1967
Παρίσι
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολεμικός ανταποκριτής
Ο Κωνσταντίνος Βλαστός σε καρικατούρα
του Georges Goursat
Η επιτύμβια στήλη στον τάφο του Κωνσταντίνου Βλαστού στο κοιμητήριο Saint Geneviève-des-Bois στο Παρίσι

Βιογραφικό Επεξεργασία

Γεννήθηκε στο Παρίσι τις 17 Οκτωβρίου 1883. Το πλήρες όνομά του ήταν Κωνσταντίνος Γεώργιος Αντώνιος Δημήτριος Βλαστός και ήταν γνωστός ως Κώστια Βλαστός.[1]

Ο πατέρας του, Αντώνιος Βλαστός, γεννημένος στις 18 Οκτωβρίου 1858 στο Γαλάτσι της Ρουμανίας, δραστηριοποιήθηκε στον τραπεζικό τομέα και υπήρξε πρόεδρος της Τράπεζας Κωνσταντινουπόλεως (Banque de Constantinople) των Ανδρέα Συγγρού, Γεωργίου Κορωνιού και Στέφανου Σκουλούδη. Μετακινήθηκε αργότερα στο Παρίσι, όπου τον βρίσκουμε να διευθύνει τον γαλλικό χρηματιστηριακό οίκο Comptoir d’ Escompte. Ο Αντώνιος Βλαστός υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη του Ελληνικού Φιλολογικού Συλλόγου Κωνσταντινουπόλεως, το 1861, και μέγας δωρητής του. Η μητέρα του, Ταρσή Βλαστού (1860-1919), το γένος Ζαρίφη, ήταν κόρη του μεγάλου τραπεζίτη της Κωνσταντινούπολης Γεωργίου Ζαρίφη, κοντά στον οποίο εθήτευσε και ο Αντώνιος Βλαστός.

Ο Κωνσταντίνος Βλαστός κατείχε πτυχίο χειριστή αερόστατου από την Αερολέσχη της Γαλλίας (AéroClub de France).[2] Μόλις κηρύχθηκε ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1912-13, ο 29χρονος Κωνσταντίνος Βλαστός ήλθε στην Ελλάδα και κατατάχθηκε εθελοντικά στον Ελληνικό Στρατό για να παράσχει τις υπηρεσίες του στην πατρίδα των προγόνων του. Πήρε το βαθμό του δεκανέα και εν συνεχεία του λοχία και εντάχθηκε στη δύναμη των αυτοκινητιστών, προφανώς λόγω της ικανότητάς του να οδηγεί αυτοκίνητο. Στη διάρκεια της υπηρεσίας του συνοδευόταν από τον αδελφό του Στέφανο Α. Βλαστό (1885-1960),[3] [4] ο οποίος αρθρογραφούσε στη γαλλική εφημερίδα Le Temps με το ψευδώνυμο Etienne Labranche και φωτογράφιζε στα μέτωπα του πολέμου.[5] Στη διάρκεια της παραμονής του στην Ήπειρο τον Μάρτιο του 1913 συναντήθηκε με τους Ζαν Λεν (Jean Leune) και τη σύζυγό του Ελέν, Γάλλους ανταποκριτές του περιοδικού Λ' Ιλλουστρασιόν.

Ο Κώστια Βλαστός παντρεύτηκε την αρκετά νεότερή του Ludmila de Nittey, που γεννήθηκε στη Βαλτική Ρωσία το 1899 περίπου και πέθανε την 9.10.1989. Από τα αρχεία του Έλλις Άιλαντ (Ellis island) της Νέας Υόρκης προκύπτει ότι το ζευγάρι ταξίδεψε τρεις φορές στην Αμερική τη δεκαετία του 1930 και μεταξύ των προορισμών τους ήταν και η Χονολουλού της Χαβάης, το 1932. Ο Γάλλος καρικατουρίστας Georges Goursat (1863-1934), που συχνά υπέγραφε ως SEM, σχεδίασε τον Κώστια Βλαστό με την λεζάντα «As tu bien déjeuné koko…stia?» (Ήταν καλό το πρωινό σου Κοκώ…στια;), όπως φαίνεται στην εικόνα του άρθρου.

Πέθανε στις 28.10.1967 και ετάφη στο ρωσικό ορθόδοξο κοιμητήριο Sainte-Genevieve-des-Bois έξω από το Παρίσι. Στον ίδιο τάφο είναι θαμμένη και η γυναίκα του, Λουντμίλα Βλαστού.

Βιβλιογραφικές παραπομπές Επεξεργασία

  1. Ληξιαρχείο Παρισίων, Μητρώο υπ' αριθμ. V4E 6064, φ. 112v, καταχώριση 1408 Αρχειοθετήθηκε 2015-02-10 στο Wayback Machine.
  2. Στις 20.11.1912 του απονεμήθηκε το υπ' αριθμ. 287 πτυχίο κυβερνήτη σφαιρικού αερόστατου. Βλ. James S. Curlin, Ιπτάμενοι στη Νικόπολη: Η δράση του Λόχου Αεροπορίας στην Ήπειρο κατά τον Α΄ Βαλκανικό πόλεμο (1912-1913), Πρεβεζάνικα Χρονικά, τχ.49-50, σελ. 288, Πρέβεζα 2013
  3. Ο Στέφανος Α. Βλαστός γεννήθηκε στο Παρίσι τις 27 Σεπτεμβρίου 1885. Βλ. Ληξιαρχείο Παρισίων, Μητρώο υπ' αριθμ. V4E 6070, φ. 88v, καταχώριση 1304 Αρχειοθετήθηκε 2015-02-10 στο Wayback Machine.
  4. Βλ. Christoper Long, Γενεαλογία της οικογένειας Βλαστού, όπου αναφέρει ότι ο Στέφανος Βλαστός πέθανε στη Λωζάνη της Ελβετίας τις 26 Μαΐου 1960.
  5. Βλ. Νίκος Δ. Καράμπελας, Etienne Labranche & Κωνσταντίνος Α. Βλαστός. Δύο πολεμικοί ανταποκριτές της Le Temps στην Πρέβεζα του 1912-13, Πρεβεζάνικα Χρονικά, τχ. 49-50, σελ. 237-244, Πρέβεζα 2013

Βιβλιογραφία Επεξεργασία

  • Philip P. Argenti, Libro d’ oro de la noblesse de Chio, vol. I - II, London, 1955.
  • Γεώργιος Λ. Ζαρίφης, Οι αναμνήσεις μου. Ένας κόσμος που έφυγε. Κωνσταντινούπολη 1800-1920, Αθήνα, 2002.