Κωνσταντίνος Καλκάνης
Ο Κωνσταντίνος Καλκάνης (Λευκάδα 1885 - Αθήνα 14 Αυγούστου 1961) υπήρξε Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός επί τριάντα πέντε χρόνια –από το 1926 που μπήκε στο στίβο της πολιτικής ως βουλευτής Πρέβεζας και μετέπειτα Λευκάδας μέχρι το τέλος της ζωής του, το 1961.
| Κωνσταντίνος Καλκάνης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1885 |
| Θάνατος | 14 Αυγούστου 1961 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Λαϊκόν Κόμμα |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Άγγελος Καλκάνης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Πρέβεζας) Υπουργός Γενικός Διοικητής Ηπείρου μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Λευκάδας) μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Πρεβέζης-Άρτης) |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΕξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Πρέβεζας-Άρτας το 1926 με το Κόμμα Ελευθεροφρόνων. Επανεξελέγη στην Πρέβεζα-Άρτα το 1932 και στην εκλογική περιφέρεια Λευκάδας το 1933 και το 1935 με το Λαϊκόν Κόμμα. [1] Ήταν μέλος του Λαϊκού Κόμματος σχεδόν από την ίδρυσή του από τον Δημήτριο Γούναρη έως τη διάλυσή του το 1958. Εξελέγη ξανά βουλευτής στην Πρέβεζα- Άρτα το 1946, 1950 με το Λαϊκό Κόμμα, Άρτης-Λευκάδας-Πρεβέζης (το 1956 με το Λαϊκό Κόμμα) και βουλευτής Λευκάδας με τη Γενική Λαϊκή Ριζοσπαστική Ένωση το 1936 και με την ΕΡΕ το 1958.[2]
Μαχητικός αλλά μετριοπαθής απέναντι στους αντιπάλους του, αγωνίστηκε για την τήρηση των συνταγματικών αρχών και την υπεράσπιση των θεσμών. Ήταν υπέρμαχος της ελευθερίας του Τύπου, της ελευθερίας της θρησκευτικής συνείδησης, του δικαιώματος του συνδικαλισμού και της απεργίας των δημοσίων υπαλλήλων. Στράφηκε κατά της δημιουργίας των τραστ και πρώτος αυτός έφερε στη Βουλή, ήδη από το 1927, το θέμα του "πόθεν έσχες".
Αντιστάθηκε σε κάθε εξωκοινοβουλευτική ενέργεια, με έντονη δράση κατά του δικτατορικού καθεστώτος του Ιωάννη Μεταξά, ενώ ένθερμος, πάντα, υποστηρικτής της γαλήνευσης της χώρας, ζήτησε τη χορήγηση αμνηστίας για τους διωκόμενους αριστερούς πολίτες, όταν τότε ελάχιστοι τολμούσαν να αναφερθούν σε αυτό το θέμα.
Στις κυβερνήσεις Κωνσταντινου και Παναγή Τσαλδάρη υπηρέτησε ως Γενικός Διοικητής Ηπείρου (1934-35), υπουργός Εσωτερικών (1946) και υπουργός Δημοσίας Τάξεως (1946-47).
Θάνατος
ΕπεξεργασίαΟ Καλκάνης πέθανε, έπειτα από σύντομη ασθένεια, το 1961 και η κηδεία του έγινε στις 16 Αυγούστου. Η έδρα του έμεινε κενή, καθώς δεν είχε συνυποψήφιο στις εκλογές (ώστε να υπάρξει επιλαχών) κι έτσι δεν έγιναν ξανά εκλογές στη Λευκάδα (για τον επιπρόσθετο λόγο ότι η κοινοβουλευτική περίοδος διένυε τότε το τέταρτο έτος και θα διεξάγονταν σύντομα εκλογές)[3].
Γιος του ήταν ο επίσης βουλευτής, Άγγελος Καλκάνης (1934-2017) και η δικηγόρος και συγγραφέας Ίρις Αυδή - Καλκάνη.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Ίρις Αυδή - Καλκάνη, Κωνσταντίνος Καλκάνης (1885-1961). Η ζωή του και οι πολιτικοί του αγώνες, εκδ. Γκοβόστης, Αθήνα, 2012
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών 1822-1935, Αθήνα 1986, Βουλή των Ελλήνων, σελ. 112, αρ. 592 (pdf)
- ↑ Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών 1929-1974 Βουλή των Ελλήνων, Εθνικό Τυπογραφείο, 1977 (σελ. 68, αρ. 402).(pdf)
- ↑ εφημερίδα "Μακεδονία", Απεβίωσεν ο βουλευτής Λευκάδας Κ. Καλκάνης, Κενή θα μείνη η θέσις αυτού, 15/8/1961.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα ελληνικό πολιτικό πρόσωπο χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |