Λάκκα Πέλλας

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 40°51′23.94″N 22°14′36.60″E / 40.8566500°N 22.2435000°E / 40.8566500; 22.2435000

Η Λάκκα είναι οικισμός της Κεντρικής Μακεδονίας στην Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας.[1][2]

Λάκκα
Λάκκα is located in Greece
Λάκκα
Λάκκα
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΚεντρικής Μακεδονίας
Περιφερειακή ΕνότηταΠέλλας
Δημοτική ΕνότηταΚύρρου
Γεωγραφία
Υψόμετρο120
Πληθυσμός
Μόνιμος327
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΜπάμπιανη
Ταχ. κώδικας585 00
Τηλ. κωδικός23810
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Γεωγραφικά - ιστορικά στοιχεία

Επεξεργασία

Η Λάκκα βρίσκεται στους πρόποδες όρους Παϊκου, νοτιοδυτικά του όρους Πλαγιάρι σε υψόμετρο 120 μέτρα[1] ενώ απέχει περίπου 22 χλμ. Δ.-ΒΔ. από τα Γιαννιτσά (έδρα του δήμου) και 69 από την Θεσσαλονίκη. Πρόκειται για τυπικό βλαχοχώρι, ένας τόπος κτηνοτρόφων όπου παράγονται τυροκομικά προϊόντα υψηλής ποιότητας. Οι κάτοικοι προήλθαν κυρίως από την Αετομηλίτσα και τα Λιβάδια.[2] Ο τοπικός, πολιτιστικός σύλλογος "Μπάμπιανη" διατηρεί ζωντανό το λαϊκό πολιτισμό με δράσεις και δρώμενα.[3]

Αναφέρεται επίσημα το 1918 στο ΦΕΚ 152Α - 09/07/1918 να προσαρτάται στην κοινότητα Ισπερλίκ με την ονομασία από την τουρκοκρατία Μπάμπιανη. Το 1928 με το ΦΕΚ 81Α - 14/05/1928 μετονομάστηκε σε Λάκκα και το 1966 με το ΦΕΚ 8Α - 15/01/1966 ορίστηκε έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας.[4] Σύμφωνα με το Πρόγραμμα «Καλλικράτης» και την τροποποίησή του Κλεισθένης Ι, αποτελεί την κοινότητα Λάκκας[5] η οποία υπάγεται στη δημοτική ενότητα Κύρρου του Δήμου Πέλλας ενώ σύμφωνα με την απογραφή του 2011 απογράφησαν 372 κάτοικοι.[6]

Οι απογραφές πληθυσμού μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είναι:

Απογραφή 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011 2021
Πληθυσμός 342[7]* 430[8]* 476[9] 470[10] 430[11] 401[12] 372 327

*απογράφεται στην Κοινότητα Καλής

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 37. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 221. 
  2. 2,0 2,1 «Η Λάκκα - Δήμος Πέλλας». www.giannitsa.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2022. 
  3. «Σύλλογοι - Δήμος Πέλλας». www.giannitsa.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2022. 
  4. «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2022. 
  5. «Νόμος 4555/2018 - ΦΕΚ 133/Α/19-7-2018 ( Άρθρα 1 - 151) (Πρόγραμμα ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ) (Κωδικοποιημένος)». e-nomothesia.gr | Τράπεζα Πληροφοριών Νομοθεσίας. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2022. 
  6. «ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού», σελ. 10522 (σελ. 48 του pdf)
  7. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 7ης Μαρτίου 1951, σελ. 154 του pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-14. https://web.archive.org/web/20130514080510/http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1951_1.pdf. 
  8. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 19ης Μαρτίου 1961, σελ. 148 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1961_1.pdf. 
  9. Πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφήν της 14ης Μαρτίου 1971, σελ. 146 του pdf. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-05-14. https://web.archive.org/web/20130514080510/http://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1971_1.pdf. Ανακτήθηκε στις 2022-09-14. 
  10. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 5 Απριλίου 1981, σελ. 157 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1981_1.pdf. 
  11. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος κατά την απογραφή της 17 Μαρτίου 1991, σελ. 191 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_1.pdf. 
  12. Πραγματικός πληθυσμός της Ελλάδος - Απογραφή 2001, σελ. 192 του pdf. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_1.pdf.