Ο Λανδούλφος Β΄, Landulf II (π. 825 – 879) από τον Οίκο των Λαντουλφιδών ήταν επίσκοπος και κόμης της Κάπουα. Ήταν ο νεότερος από τους τέσσερις γιους του Λανδούλφος Α΄ γαστάλδου της Κάπουα. Ως νέος μπήκε στην εκκλησία. Όταν απεβίωσε ο πατέρας του, τον διαδέχτηκε ο πρωτότοκος αδελφός του, ο Λάντο Α΄.

Λάντουλφ Β΄ της Κάπουα
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση825 (περίπου)[1]
Θάνατος879
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιερέας
Οικογένεια
ΓονείςΛανδούλφος Α΄ της Κάπουα
ΑδέλφιαΛάντο Α΄ της Κάπουα
Πάντο της Κάπουα
ΟικογένειαΛανδουλφίδες
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαεπίσκοπος

Βιογραφία

Επεξεργασία

Με το τέλος του Παυλίνου επισκόπου της Κάπουα, ο Λάντο Α΄ έκανε επίσκοπο της πόλης τον Λανδούλφος Γ΄. Ο Λάντο Α΄ απεβίωσε το 861 και ο μικρός γιος του Λάντο Β΄ καθαιρέθηκε μόνο λίγους μήνες αργότερα από τον δευτερότοκο αδελφό τού Λανδούλφος, τον Πάντο. Ο Πάντο επίσης απεβίωσε σύντομα μετά (862/863) και ξεκίνησε μία κρίση διαδοχής. Ο γιος του Πάντo, Πάντενουλφ παραμερίστηκε και ο Λανδούλφος Β΄, αν και επίσκοπος πήρε τον θρόνο της Κάπουας το 863. Ωστόσο οι άλλοι κλάδοι της οικογένειας αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν τον σφετερισμό και άρχισαν να καταλαμβάνουν μεγάλα μέρη της κομητείας για τον εαυτό τους, αφήνοντας τον Λανδούλφος Β΄ να έχει τον έλεγχο μόνο της πόλης της Κάπουα. Απομονωμένος, ο Λανδούλφος Β΄ κάλεσε τους Σαρακηνούς μισθοφόρους να λεηλατήσουν τα εδάφη των οικείων του, μία κίνηση που ανησύχησε πολύ τους γείτονές του (συμπεριλαμβανομένου του πάπα).

Το 866 ο έκπτωτος Πάντενουλφ έκανε έκκληση στον Λουδοβίκο Β΄ της Φραγκίας, που τότε επισκέφθηκε το Μόντε Κασίνο, για να ενεργήσει εναντίον τού θείου του. Ο βασιλιάς πολιόρκησε αμέσως την Κάπουα και εκτόπισε τον Λανδούλφος Β΄, αλλά αντί να αποκαταστήσει το Πάντενουλφ, αποφάσισε να δώσει την κομητεία της Κάπουα στον Λαμβέρτο Α΄ μαρκήσιο του Σπολέτο. Αυτή η ρύθμιση δεν κράτησε πολύ: το 871 ο Λαμβέρτος Α΄ συμμετείχε σε μία εξέγερση κατά του Λουδοβίκου Β΄, που ενορχηστρώθηκε από τον Αντέλχις του Μπενεβέντο. Έτσι ο Λουδοβίκος Β΄ καθαίρεσε τον Λαμβέρτο Α΄ και αποκατέστησε τον Λάντουφ Β΄ ως κόμη της Κάπουα. Ως προϋπόθεση, ο Λανδούλφος Β΄ ορκίστηκε να εκδιώξει τους Σαρακηνούς από την κομητεία.

Μετά το τέλος του Λουδοβίκου Β΄ (875), ο οποίος είχε επιβάλει αυστηρά την ειρήνη μεταξύ των Χριστιανών της νότιας Ιταλίας, ο Λανδούλφος Β΄ συμμάχησε με τους Σαρακηνούς, αλλά το 877, πάπας Ιωάννης Η΄ τον έπεισε να συμμαχήσει με τον πάπα εναντίον των Μουσουλμάνων. Πέρασε τα επόμενα χρόνια υπερασπιζόμενος την Ακτή Αμάλφι με το ναυτικό του ως αντάλλαγμα για φόρο τιμής.

Ο Λανδούλφος Β΄ απεβίωσε το 879, αδιαμφισβήτητος κόμης της Κάπουα, και μία κρίση διαδοχής άρχισε ξανά μεταξύ των ανιψιών του Λάντο Β΄ (γιο του Λάντο Α΄), Πάντενουλφ (γιο του Πάντo) και Λάντο Γ΄ (γιο του τριτότοκου Λάντενουλφ του Tεάνο).

Στο χρονικό του Έρχεμπερτ, του οποίου ήταν σύγχρονος, ο Λανδούλφος Β΄ της Κάπουα είναι ο κύριος κακοποιός, που απεικονίζεται ως ένας λάτρης του σατανισμού και της μαύρης μαγείας, σύμμαχος των Σαρακηνών και εχθρός του Χριστιανικού κόσμου. Η απεικόνιση του Λανδούλφος Β΄ από τον Έρχεμπερτ ήταν η έμπνευση για τον χαρακτήρα του κακού δούκα και μάγου Kλίνγκσορ στο μεσαιωνικό έπος Πάρτσιφαλ του Βόλφραμ φον Έσενμπαχ. Το έπος του Έσενμπαχ μεταφράστηκε αργότερα στη διάσημη όπερα Πάρσιφαλ του 19ου αι. από τον Ρίχαρντ Βάγκνερ. Καθώς ο Αμερικανός σκηνοθέτης Τζορτζ Λούκας λέγεται συχνά ότι μελετούσε τον Πάρσιφαλ για έμπνευση στη δημιουργία της ταινίας του Πόλεμος των Άστρων, ο Λαντουλφ Β΄ της Κάπουα, μέσω αυτής της μακράς αλυσίδας συσχέτισης, είναι η πλησιέστερη ιστορική πηγή για τον κακόβουλο Νταρθ Βέιντερ

  • Erchempert . Historia Langabardorvm Beneventarnorvm στη Λατινική Βιβλιοθήκη
  • Caravale, Mario (επιμ.). Dizionario Biografico degli Italiani: LXIII Labroca – Laterza . Ρώμη, 2004.

Παραπομπές σε πηγές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960. Ανακτήθηκε στις 31  Οκτωβρίου 2018.