Λάρισα Καππαδοκίας
Η Λάρισσα ήταν αρχαία πόλη της βορειοανατολικής Καππαδοκίας.
Η πόλη αναφέρεται συχνά στα βυζαντινά κείμενα ως τούρμα του Θέματος της Καππαδοκίας, αν και το 890 ο αυτοκράτορας Λέων ΣΤ' ο Σοφός την πέρασε στη δικαιοδοσία του Θέματος Σεβαστείας. Το 1021 ο Βασίλειος Β΄ Βουλγαροκτόνος εγκατέστησε στη Λάρισσα μερικούς από τους Αρμένιους άρχοντες της Βασπρακανίας (Βασπουρακάν). Στην Ιστορία του Μιχαήλ Ατταλειάτη, αναφέρεται ως σημείο από όπου πέρασε ο αυτοκράτορας Ρωμανός Διογένης το 1067, ερχόμενος από την Καισάρεια με κατεύθυνση προς Μελιτηνή (σημ. Εσκί Μαλάτεια).[1]
Η ακριβής θέση της παραμένει άγνωστη αλλά εικάζεται ότι βρισκόταν επί του ποταμού Καρμάλα (τουρκικά: Zamanti Su), κοντά στην αρχαία πολίχνη Ήρπα, η οποία πιθανολογείται ότι βρισκόταν ανατολικά της πόλης Αράζαξα (σημ. Akmescit), ανατολικά της Καισάρειας στον δρόμο προς τη Μελιτηνή της σημερινής ανατολικής Τουρκίας[1]. Άλλη πιθανή θέση της Λάρισσας είναι το Karasekdüzü, 12 μίλια δυτικά-νοτιοδυτικά του Κανγκάλ (Kangal), στα νοτιοδυτικά της Σεβάστειας (σημ. Sivas) του Πόντου[2].
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 Ramsay, W. M. (1890) The Historical Geography of Asia Minor, Cambridge University Press, 2010, σ.272. ISBN 1-108-01453-4.
- ↑ Talbert, Richard (επιμ.). Barrington Atlas of the Greek and Roman World, Princeton University Press, 2000, χάρτης 64 και Map-by-map Directory, σελ. 993. ISBN 0-691-03169-X.