Λαδάδικα

Λαδάδικα
	Η οδός Αιγύπτου
	Λαδάδικα 40°38′6″N 22°56′13″E
Χώρα	Ελλάδα
Διοικητική υπαγωγή	Δήμος Θεσσαλονίκης
Ταχ. κωδ.	546 25
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Συντεταγμένες: 40°38′06″N 22°56′13″E / 40.63507°N 22.93684°E / 40.63507; 22.93684

Τα Λαδάδικα είναι μία ιστορική συνοικία της πόλης της Θεσσαλονίκης. Χωρίζεται στις περιοχές Λαδάδικα και Άνω Λαδάδικα. Η περιοχή Λαδάδικα οριοθετείται από τις οδούς “Ίωνος Δραγούμη”, “Τσιμισκή”, “Σαλαμίνος” και “Ναυάρχου Κουντουριώτου”^[1] ενώ τα Άνω Λαδάδικα από τις οδούς "Τσιμισκή", "Φράγκων", "Λέοντος Σοφού", "Δωδεκανήσου" "Βασιλέως Ηρακλείου" και "Βέροιας". Τα όρια της περιοχής προσδιορίζονται από το διάταγμα κήρυξής της ως "ιστορικού τόπου" (ΥΠΠΕ/ΔΙΛΑΠ/Γ/24917/1598/24.5.85) και η έκτασή της είναι 6,5 εκτάρια και περιλαμβάνει 24 οικονομικές νησίδες, εκεί όπου βρίσκονται εγκατεστημένες γύρω στις 300 μονάδες επιχειρήσεων όπου απασχολούνται περίπου 1.400 εργαζόμενοι.^[2]

Η περιοχή βρίσκεται κοντά στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης και για αιώνες ήταν ένα από τα πιο σημαντικά εμπορικά κέντρα της πόλης. Η ίδια η ονομασία Λαδάδικα προέρχεται από την ύπαρξη πολλών καταστημάτων χονδρικής στην περιοχή όπου πωλούνταν κυρίως ελαιόλαδο. Πολλοί Εβραίοι της Θεσσαλονίκης κατοικούσαν στην περιοχή αποτελώντας έτσι την παλιά εβραϊκή συνοικία της Θεσσαλονίκης,^[3] ενώ η περιοχή όπου κατοικούνταν από Γάλλους και Ιταλούς εμπόρους, ο "Φραγκομαχαλάς", βρίσκεται ακριβώς δίπλα στην περιοχή των Άνω Λαδάδικων.

Στα χρόνια πριν τον Α'ΠΠ άρχισαν να εμφανίζονται πολλοί οίκοι ανοχής και καπηλειά στην περιοχή, και μετά τη Μεγάλη πυρκαγιά της Θεσσαλονίκης η περιοχή έχασε τη δυναμική της. Η περίοδος παρακμής διήρκεσε μέχρι τον μεγάλο Σεισμό του 1978 οπότε εγκαταλείφτηκε για περίπου δύο δεκαετίες. Το 1985, τα Λαδάδικα ανακηρύχτηκαν ως περιοχή με πολιτιστική αξία από το Υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδας. Ο ιδιαίτερος αρχιτεκτονικός ρυθμός των κτιρίων του 19ου αιώνα διατηρείται και προστατεύεται. Η ιδιαίτερη σημασία της περιοχής έγκειται στο ότι παρά το μικρό μέγεθός της, δίνει στον επισκέπτη μία εικόνα πώς ήταν χτισμένη η Θεσσαλονίκη^[4] πριν το ξέσπασμα της φωτιάς του 1917 που ισοπέδωσε το 70% της πόλης.

Σήμερα, έχοντας περάσει από διαδικασίες αναπαλαίωσης κατά την δεκαετία του 1980, τα Λαδάδικα αποτελούν μία ψυχαγωγική περιοχή της Θεσσαλονίκης,^[5]^[6] όπου στεγάζονται πολλά μπαρ, νυχτερινά κέντρα διασκέδασης, εστιατόρια και ταβέρνες, εκεί όπου κάποτε βρίσκονταν καταστήματα πώλησης λαδιού και εμπορικές αποθήκες. Στα Λαδάδικα βρίσκονται οι πλατείες Μοριχόβου και Πετρακάκι, και στα άνω Λαδάδικα η πλατεία Εμπορίου με έξοδο προς την οδό Πολυτεχνείου.

Σημαντικά κτήρια

Κτήριο “Fratelli Cauchi” (1852), Λαδάδικα.

Κτήριο “Fratelli Cauchi”, Έτος κατασκευής 1852, Οδός Κατούνη, Λαδάδικα
Στοά Φόρογλου, Έτος κατασκευής 1906, Αγίου Μηνά 8, Λαδάδικα
Μέγαρο Νάτσινα, Έτος Κατασκευής 1896, Οδός Εδέσσης 3, Άνω Λαδάδικα

Μέγαρο Νάτσινα (1896), Οδός Εδέσσης 3, Άνω Λαδάδικα.

Το μέγαρο Νάτσινα (Εμνιέτ Χαν), αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα εκλεκτικισμού με μεγάλη ποικιλία στη σύνθεση και τον πλούτο διακοσμητικών στοιχείων. Χαρακτηριστική είναι η γωνιακή διαμόρφωση του κτίσματος που προβάλλει ελαφρά προς τα έξω και στηρίζεται σε κεφαλή λέοντος. Ήταν το πιο ψηλό κτίριο της περιοχής και είναι από τα ελάχιστα που σώθηκαν από την φωτιά του 1917.^[7]^[8]

Μέγαρο Συνδίκα (1924), Αρχιτέκτονας: Κ. Κοκορόπουλος – Ι. Ζαχαριάδης, Ίωνος Δραγούμη και Οπλοποιού, Λαδάδικα.

Αγίου Μηνά 8, Στοά Φόρογλου (1906).

Μέγαρο Συνδίκα, Έτος κατασκευής 1924, Αρχιτέκτων: Κ. Κοκορόπουλος – Ι. Ζαχαριάδης, Συμβολή Ίωνος Δραγούμη και Οπλοποιού, Πλατεία Ελευθερίας, Λαδάδικα^[9]

Κτίριο Βασ. Ηρακλείου 8 και Κατούνη 30, Έτος κατασκευής 1925, Αρχιτέκτων Ελί Μοδιάνο.

Κτίριο Βασ. Ηρακλείου 8 και Κατούνη 30, Έτος κατασκευής 1925, Αρχιτέκτων Ελί Μοδιάνο, Άνω Λαδάδικα

Μέγαρο Λαδένη (1930), Γωνία Κατούνη και Εδέσσης 10, Πλατεία Εμπορίου, Άνω Λαδάδικα.

Μέγαρο Λαδένη (σήμερα Bahar Boutique Hotel): Έτος κατασκευής 1930, Γωνία Κατούνη και Εδέσσης 10, Πλατεία Εμπορίου, Άνω Λαδάδικα^[10]^[11]^[12]

Το 1994 υπήρχαν 309 κτίρια, μέσα στα οποία τα 117 ήταν καταστήματα χονδρικής, τα 36 γραφεία, τα 33 λιανικής, τα 12 εργαστήρια, τα 12 υπηρεσίες, τα 47 καταστήματα εστίασης και τα υπόλοιπα δεν λειτουργούσαν.^[13]

Φωτογραφίες

Όψη της πλακόστρωτης οδού Αιγύπτου στα Λαδάδικα, Θεσσαλονίκη
Οικίες στα Λαδάδικα
Οδός Ηλία Οπλοποιού, Λαδάδικα, Θεσσαλονίκη
Οδός Βαΐου, Λαδάδικα
Πλατεία Δημάρχου Πετρακάκη
Οδός Αιγύπτου
Οδός Κατούνη

Παραπομπές

↑ «Ladadika Thessaloniki». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2016.
↑ Διερεύνηση του τρόπου ανάπλασης αστικών "ιστορικών τόπων". Η περίπτωση των "Λαδάδικών Θεσσαλονίκης". Τμήμα Αρχιτεκτόνων ΑΠΘ. 1990. σελίδες σ.127.
↑ «nationalgeographic.com».
↑ «Thessaloniki Convention Bureau». The old ‘‘Ladadika’’. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016.
↑ «Lonely Planet Greece».
↑ «The historic city of Thessaloniki (Salonika)».
↑ Καζαντζίδου, Νένα (28 Δεκεμβρίου 2012). «Ο Χάρτης της πόλης: Μέγαρο Νάτσινα». Parallaxi Magazine (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2020.
↑ «ΜΕΓΑΡΟ ΝΑΤΣΙΝΑ». thessarchitecture (στα Αγγλικά). 21 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2020.
↑ «ΜΕΓΑΡΟ ΣΥΝΔΙΚΑ». thessarchitecture (στα Αγγλικά). 29 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2020.
↑ «ΜΕΓΑΡΟ ΛΑΔΕΝΗ». thessarchitecture (στα Αγγλικά). 22 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2020.
↑ Τζήμου, Κύα (27 Μαΐου 2015). «Η αρχιτεκτονική ιστορία του Φραγκομαχαλά». Parallaxi Magazine (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2020.
↑ «ANEO Αρχείο Διατηρητέων Κτηρίων: Μέγαρο Λαδένη, Εδέσσης 10 & Κατούνη, Θεσσαλονίκη». ANEO Αρχείο Διατηρητέων Κτηρίων. 5 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2020.
↑ Κωνσταντίνος Κοσμόπουλος, Το έργο μας, 1994.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επίσημος ιστότοπος του δήμου Θεσσαλονίκης

[1] «Ladadika Thessaloniki». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2016.

[2] Διερεύνηση του τρόπου ανάπλασης αστικών "ιστορικών τόπων". Η περίπτωση των "Λαδάδικών Θεσσαλονίκης". Τμήμα Αρχιτεκτόνων ΑΠΘ. 1990. σελίδες σ.127.

[3] «nationalgeographic.com».

[4] «Thessaloniki Convention Bureau». The old ‘‘Ladadika’’. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016.

[5] «Lonely Planet Greece».

[6] «The historic city of Thessaloniki (Salonika)».

[7] Καζαντζίδου, Νένα (28 Δεκεμβρίου 2012). «Ο Χάρτης της πόλης: Μέγαρο Νάτσινα». Parallaxi Magazine (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2020.

[8] «ΜΕΓΑΡΟ ΝΑΤΣΙΝΑ». thessarchitecture (στα Αγγλικά). 21 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2020.

[9] «ΜΕΓΑΡΟ ΣΥΝΔΙΚΑ». thessarchitecture (στα Αγγλικά). 29 Οκτωβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2020.

[10] «ΜΕΓΑΡΟ ΛΑΔΕΝΗ». thessarchitecture (στα Αγγλικά). 22 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2020.

[11] Τζήμου, Κύα (27 Μαΐου 2015). «Η αρχιτεκτονική ιστορία του Φραγκομαχαλά». Parallaxi Magazine (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2020.

[12] «ANEO Αρχείο Διατηρητέων Κτηρίων: Μέγαρο Λαδένη, Εδέσσης 10 & Κατούνη, Θεσσαλονίκη». ANEO Αρχείο Διατηρητέων Κτηρίων. 5 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2020.

[13] Κωνσταντίνος Κοσμόπουλος, Το έργο μας, 1994.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]