Οίκος ανοχής
Αυτό το λήμμα τεκμηριώνεται κυρίως με πρωτογενείς πηγές. Παρακαλούμε βελτιώστε το προσθέτοντας δευτερογενείς ή τριτογενείς πηγές. |
Αυτό το λήμμα παρουσιάζει το θέμα από ελληνική οπτική γωνία ή δίνει δυσανάλογο βάρος στην ελληνική πτυχή ενός παγκόσμιου θέματος. Προσπαθήστε να το ανασκευάσετε ή και να προσθέσετε πληροφορίες έτσι ώστε να καλύπτει πληρέστερα και περισσότερο ουδέτερα το θέμα. Παρακαλούμε δείτε τη σχετική συζήτηση στη σελίδα συζήτησης του λήμματος. |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο οίκος ανοχής (ή πορνείο ή μπορντέλο ή μπουρδέλο) είναι ένα οίκημα όπου ένα ή περισσότερα εκδιδόμενα πρόσωπα δέχονται πελάτες με σκοπό τη σεξουαλική συνεύρεση μαζί τους έναντι αμοιβής. Η συνεύρεση είναι συνήθως σύντομη σε διάρκεια.
Χώροι και συνοικίες στην Ελλάδα
ΕπεξεργασίαΣτην Αθήνα, οίκοι ανοχής βρίσκονται κυρίως στις περιοχές γύρω από την πλατεία Βάθης, στην Αττική (Λιοσίων), στην οδό Βριλησσού στο Πολύγωνο και στη περιοχή του Μεταξουργείου. Επίσης, η οδός Φυλής συγκεντρώνει δεκάδες οίκους ανοχής.
Στον Πειραιά, η περιοχή της Τρούμπας συγκέντρωνε πολλούς οίκους ανοχής μέχρι την δεκαετία του 1970.
Στη Θεσσαλονίκη, τα Λαδάδικα ήταν περιοχή με οίκους ανοχής και κακόφημα κέντρα.
Λειτουργία
ΕπεξεργασίαΣτην Αθήνα, οι οίκοι ανοχής πολλές φορές είναι παλιά νεοκλασικά σπίτια. Διακρίνονται από τη λάμπα που είναι αναμμένη στην είσοδο και δηλώνει ότι δέχεται πελάτες.
Τη λειτουργία ενός οίκου ανοχής φροντίζει ένας υπάλληλος, γυναίκα ή ενδεχομένως άνδρας (πολύ συχνά ομοφυλόφιλος), η αποκαλούμενη τσατσά (ή τσάτσος αν είναι άνδρας). Συνήθως αναλαμβάνει και καθήκοντα καθαρισμού αλλά μερικές φορές μπορεί να είναι και η ιδιοκτήτρια. Δεν αποκλείεται να ήταν και η ίδια στο παρελθόν πόρνη. Μία άλλη δραστηριότητα της τσατσάς είναι να ενημερώνει τους πελάτες για τις υπηρεσίες που προσφέρει κάθε εκδιδόμενο άτομο που εργάζεται στον οίκο και να ειδοποιεί τους λεγόμενους νταβατζήδες ("προστάτες" της επιχείρησης ή του εκδιδόμενου ατόμου) σε περίπτωση που κάποιος πελάτης συμπεριφέρεται άσχημα.
Οι οίκοι ανοχής λειτουργούν κάθε ημέρα από το μεσημέρι έως τα ξημερώματα, με δύο ή περισσότερα άτομα που εναλλάσσονται σε βάρδιες των πέντε με επτά ωρών. Οι πελάτες περιμένουν σε ένα χώρο υποδοχής και ζητούν να συνευρεθούν με ένα συγκεκριμένο άτομο που εργάζεται στον οίκο (οπότε και τηρείται, αν χρειαστεί, η σειρά προτεραιότητας). Σε άλλες περιπτώσεις επιλέγουν αφού πρώτα δουν όλα τα εκδιδόμενα άτομα. Συχνά, οι πελάτες καταλήγουν στον οίκο της προτίμησής τους αφού πρώτα επισκεφτούν πολλά πορνεία (μια πρακτική που λέγεται μπουρδελότσαρκα).
Στη συνέχεια, αποσύρονται μαζί του σε ένα δωμάτιο όπου και συνευρίσκονται. Τέλος, η τσατσά τους ειδοποιεί αν υπερβούν τον διαθέσιμο χρόνο.
Η πληρωμή για τις υπηρεσίες του εκδιδόμενου προσώπου γίνεται πριν από τη συνεύρεση (συχνά για λόγους ασφαλείας). Το ποσό ανέρχεται σε 10 με 50 ευρώ και κυμαίνεται ανάλογα με την δημοφιλία του εκδιδόμενου ατόμου ή την ηλικία του ή τις υπηρεσίες που προσφέρει.
Νομιμότητα
ΕπεξεργασίαΗ Ελλάδα είναι μία απ' τις λίγες χώρες παγκοσμίως όπου οι οίκοι ανοχής είναι νόμιμοι, όμως υπό προϋποθέσεις και φορολογούνται κανονικά όπως κάθε άλλη επιχείρηση. Βάσει του νόμου 2734/1999 οι εργαζόμενοι πρέπει να έχουν άδεια από τις αρμόδιες αρχές προκειμένου να ασκήσουν το επάγγελμα του επ' αμοιβή εκδιδόμενου προσώπου (άρθ. 1), και βάσει της άδειας υποχρεούνται να υποβάλλονται ανά δεκαπέντε ημέρες σε ιατρικές εξετάσεις για σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα (άρθ. 2).[1] Είναι απαραίτητο να κατέχουν άδεια εγκατάστασης - χρήσης οικήματος (αρθ. 3) η οποία είναι προσωπική, έχει ισχύ δύο χρόνια και χορηγείται από την δημοτική αρχή της περιοχής της έδρας του οίκου ανοχής, ύστερα από σύμφωνη γνώμη ειδικής για την περίσταση επιτροπής.[1] Αντίθετα στις χώρες της Ανατολής είναι εκτός νόμου. Στην Αίγυπτο ο νόμος αναφέρει ότι η άμεση η έμμεση ενασχόληση με την πορνεία ή η ενίσχυση της με οικονομικούς ή άλλους τρόπους ή η συμμετοχή σε αυτήν διώκεται βάσει νόμου από τις θρησκευτικές αρχές (ισλαμικές ή χριστιανικές).
Δείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 «Νόμος 2734/1999 - ΦΕΚ Α-161/5-8-1999 (Κωδικοποιημένος)». e-nomothesia.gr | Τράπεζα Πληροφοριών Νομοθεσίας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Αυγούστου 2020.