Η Λαδίκη (π. 548 π.Χ. έως 526 π.Χ.) ήταν Ελληνίδα Κυρηναία πριγκίπισσα και ήταν μέλος της δυναστείας των Βαττιαδών. Παντρεύτηκε τον αρχαίο Αιγύπτιο φαραώ Άμασι Β΄. Όταν η Άμασις Β΄ απεβίωσε το 526 π.Χ., αυτή επέστρεψε από την Αίγυπτο στην Κυρήνη.

Λαδίκη η Κυρηναία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Περίοδος ακμής548 π.Χ. και 526 π.Χ.
Οικογένεια
ΣύζυγοςΆμασις Β' της Αιγύπτου
ΓονείςΒάττος Γ΄ της Κυρήνης και Φερετίμα η Κυρηναία
ΑδέλφιαΑρκεσίλαος Γ΄ της Κυρήνης
ΣυγγενείςΑρκεσίλαος Β΄ της Κυρήνης και Ερυξώ η Κυρηναία
ΟικογένειαΒαττιάδες και εικοστή έκτη δυναστεία Φαραώ

Οικογένεια

Επεξεργασία

Η Λαδίκη ήταν κόρη του πέμπτου Έλληνα Κυρηναίου βασιλιά Βάττου Γ΄ και της Ελληνίδας Κυρηναίας βασίλισσας Φερετίμας. Ο αδελφός της θα ήταν ο μελλοντικός έκτος Έλληνας Κυρηναίος βασιλιάς Αρκεσίλαος Γ΄. Αν και οι εκ μητρός παππούδες της είναι άγνωστοι, οι εκ πατρός παππούδες της ήταν ο τέταρτος Έλληνας Κυρηναίος βασιλιάς Αρκεσίλαος Β΄ και η ελληνίδα κυρηναία βασίλισσα Ερυξώ. Αν και ο πατέρας της θεωρείται ότι ήταν ο Βάττος Γ΄, ο Ηρόδοτος προτείνει ότι από άλλες μαρτυρίες ο πατέρας της θα μπορούσε να ήταν ο Αρκεσίλαος Β΄ ή ο Κριτόβουλος, ένας από τους κορυφαίους Έλληνες Κυρηναίους πολίτες. Η Λαδίκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κυρήνη.

Μετά το 548 π.Χ., παντρεύτηκε τον φαραώ Άμασι Β΄ ως η τέταρτη σύζυγός του.

Πριν γίνει ο γάμος της Λαδίκης με τον Άμασι, ο πατέρας της συνήψε συμμαχία με τον φαραώ για να προστατεύσει την Κυρηναϊκή από τον τοπικό λιβυκό πληθυσμό και την αριστοκρατία του. Ο Άμασις Β΄, ως ένδειξη της καλής θέλησης και της φιλίας του με τον Βάττο Γ΄, θέλησε να νυμφευτεί μία Ελληνίδα από την Κυρηναϊκή και ο Βάττος Γ΄ τού επέτρεψε να επιλέξει, όποια γυναίκα ήθελε να νυμφευτεί. Ο φαραώ επέλεξε την κόρη του Βάττου Γ΄, Λαδίκη. Η Λαδίκη και ο Άμασις Β΄ παντρεύτηκαν στην Κυρήνη.

Όταν η Λαδίκη παντρεύτηκε τον φαραώ, έγινε μέλος της 26ης δυναστείας της Αιγύπτου. Η Λαδίκη δεν είναι πολύ γνωστή στην αρχαία αιγυπτιακή ιστορία και το όνομά της δεν έχει βρεθεί σε κανένα μνημείο της εποχής. Ούτε αναφέρεται σε αιγυπτιακές επιγραφές της περιόδου. Ωστόσο ο γάμος της με τον Άμασι Β΄ ενθάρρυνε τις πολιτιστικές και εμπορικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ της Αιγύπτου και των γειτόνων της στη Μεσόγειο.

Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, λέγεται ότι όταν ο Άμασις Β΄ και η Λαδίκη επέστρεψαν στο ανάκτορό του στη Σαΐδα της Αιγύπτου, ο γάμος τους, για λίγο, δεν ολοκληρώθηκε. Κάθε φορά που ο φαραώ πήγαινε για ύπνο με τη Λαδίκη, δεν μπορούσε να συνευρεθεί μαζί της, αν και μπορούσε με τις άλλες γυναίκες του. Ο Άμασις Β΄ σκέφτηκε ότι η Λαδίκη μπορεί να τον είχε μαγέψει και κατηγόρησε τη Λαδίκη ότι τον γήτευσε. Αν κρινόταν ένοχη, η ποινή θα ήταν η θανατική ποινή. Αυτή αρνήθηκε την κατηγορία, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Έτσι η Λαδίκη έκανε μία σιωπηλή προσευχή στην Ελληνίδα θεά του έρωτα Αφροδίτη. Αν η Αφροδίτη μπορούσε να σώσει τη ζωή και τον γάμο της, θα της αφιέρωνε ένα άγαλμα στην Κυρήνη. Η θεά απάντησε στην προσευχή της και ο γάμος της ολοκληρώθηκε και ο φαραώ την ερωτεύτηκε βαθιά. [1] Ο Άμασις Β΄ απέσυρε την κατηγορία του κατά της Λαδίκης. Η Λαδίκη διέταξε να φτιάξουν ένα άγαλμα με τη μορφή της Αφροδίτης και έστειλε το άγαλμα στην Κυρήνη, όπου το τοποθετούσαν κοιτάζοντας προς τα έξω από την πόλη. Το άγαλμα ήταν ακόμη εκεί την εποχή τού Ηροδότου.

Οι θετοί γιοί

Επεξεργασία

Είναι άγνωστο αν η Λαδίκη και ο Άμασις Β΄ είχαν παιδιά. Ωστόσο, μέσω του γάμου της με τον φαραώ, η Λαδίκη απέκτησε δύο θετούς γιους, καθώς ο Άμασις Β΄ είχε δύο γιους, έναν από την πρώτη σύζυγό του και έναν από την τρίτη. Αυτοί οι γιοι ήταν ο πρίγκιπας Άμωσις και ο μικρότερος ετεροθαλής αδελφός του, ο γιος της βασίλισσας Tεντκετά, που αργότερα έγινε ο τελευταίος φαραώ της δυναστείας, ο Ψαμμήτιχος Γ΄.

Επιστροφή στην Κυρήνη

Επεξεργασία

Όταν ο Άμασις Β΄ απεβίωσε το 526 π.Χ., ο Ψαμμήτιχος Γ΄ έγινε φαραώ και κυβέρνησε μέχρι το 525 π.Χ., όταν ο βασιλιάς Καμβύσης Β΄ της Περσίας κατέλαβε την Αίγυπτο. Όταν ο Καμβύσης Β΄ έμαθε ποια ήταν η Λαδίκη, την έστειλε με ασφάλεια από την Αίγυπτο πίσω στην Κυρήνη. Μετά την επιστροφή της στην Κυρήνη, δεν είναι γνωστά περισσότερα για τη Λαδίκη.

Δείτε επίσης

Επεξεργασία
  1. Montaigne, de, Michel. «20». Στο: William Carew Hazlitt. The Essays of Michel de Montaigne. The University of Adelaide. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2022. 

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία